Wekelijkse schrijfopdracht #19 / Terug en weg geweest

 9 juli 2014 - 20:27
Terug en weg geweest Ze kijkt me lief aan. Ze is mooi. Héél mooi. Maar ze zal ook weten dat ik er weer bovenop ben gekomen, dat ik me weer heb teruggeknokt. 'Goede schoenen, een duur horloge en de haren goed geknipt, daaraan herken je man die het gemaakt heeft.' Ik hoor het mijn vader nog zeggen. Ze komt uit een goed nest, zoals dat heet. Haar vader zal haar dezelfde wijsheid meegegeven hebben. Ik zag haar ogen oplichten toen ik keek hoe laat het was. Ik voel de elleboog van Arend-Jan in mijn zij porren. 'Hey pik, Sylvie kijkt al de hele avond naar je. Je was vroeger toch gek op 'r? Ze is nu vrij, gozer. Twee maanden geleden officieel gescheiden van die loser: Bertrand.' Bertrand. Geen slechte vent. De derivatenhandel heeft hem de das omgedaan. Weg bolides, weg jacht, weg villa in Blaricum, weg vrouw. Ik ken dat. 'Hij schijnt nu ergens driehoog achter in Rotterdam te 'wonen', de lul.' Guy, die zwaar aangeschoten steun zoekt met een arm op de schouder van Arend-Jan gooit er het geaffecteerde cynische toontje uit dat steevast in de gereedschapskist van de geslaagde bankier lijkt te zijn meegeleverd. Opzichtig kijk ik over hun schouders richting bar. 'Ben zo terug, kerels. Even gedag zeggen tegen een oude maat.' Hun gebral vervaagt, als ik mijn leugen naar de tap volg. Daar, in gedachten op mijn ellebogen steunend, hoor ik een warm klinkende stem die me een vraag stelt die ik vaag registreer. 'Pilsje,' antwoord ik op routine. Ik hef mijn glas uit dank voor de perfecte schuimkraag. De glimlach die mijn gebaar beantwoordt, vervult me even met hoop. Maar ook nu lijkt de Cartier aan mijn pols af te leiden. Ik knipoog, maak het polsbandje los en mik het horloge in de spoelbak. 'Rustig maar. Hij is waterproof.' Ze luister niet, klauwt panisch in het water. Mijn rechterschoen raakt Arend-Jan vol op zijn vettige kruin. De linker belandt met een subtiel boogje in het decolleté van Sylvie. Op straat, blootsvoets, breng ik mijn haar in complete staat van chaos. Zo ga ik op zoek naar het vertrouwen.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 juli 2014 - 20:51
De gereedschapskist en de leugen naar de tap vind ik mooi gevonden. Het eerste deel kan ik helemaal volgen maar als hij naar de bar loopt wordt het voor mij vaag. Staat Sylvie ( Meis? ;) ) achter de bar? En welke gek gooit er zijn Cartier expres in het spoelwater? Dan vliegen er ineens schoenen door de lucht? De HP ontdoet zich van zijn uiterlijkheden en zoekt op straat het vertrouwen, waarin? Sorry, ik blijf als lezer, helaas met een ontevreden gevoel achter.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 juli 2014 - 21:00
Een man die omringt is door rijke vrienden, maar die deze 'nepvrienden' zat is en op zoek wilt gaan naar echte vrienden. Dat is mijn interpretatie van dit verhaal. Wederom mooi geschreven.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 juli 2014 - 21:14
Ik sluit mij aan bij de reactie van marietje. Op een gegeven moment raak je me kwijt; het wordt te cryptisch. Jammer. Het begin vond ik wel sterk.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 juli 2014 - 12:40
Dat is me even wat. Horloge weg, schoenen weg en haar in de war. Ik zou bijna denken dat de hoofdpersoon nog helemaal nergens bovenop is gekomen. Hooguit was zijn uiterlijk dat. Hij lijkt door te draaien en eenmaal op straat besluit hij dat het mooi is geweest. Weg van Sylvie, weg van het gebral van zijn 'vrienden'. En nu pas echt op zoek naar zichzelf. Het duurt nog wel even voordat hij de situatie ook aan kan terwijl hij een paar borrels heeft gedronken. Uiteraard kan het ook heel anders zijn. Mooi geschreven is het in ieder geval wel.

Geen afbeelding
Mimmi

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 juli 2014 - 10:24
Ja, blijkbaar wat dronken ontdoet hij zich van zijn statussymbolen. Maar waarom komt de schoen op Sylvie terecht? Doet 'ie 't niet ook een beetje voor haar? Of is hij juist teleurgesteld in haar?

Geen afbeelding
PetraO

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 juli 2014 - 12:36
Dit gaat over iemand die straalbezopen is en zich de volgende dag niet meer zal herinneren hoe het komt dat hij zijn schoenen kwijt is. Het is inderdaad een wat cryptische tekst, maar wel goed geschreven.

Geen afbeelding
Onomatopee

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 juli 2014 - 16:21
Ik moet bekennen dat ik gezien de opdracht niet meteen kon volgen. --> "Je verliest een voorwerp of persoon. Beschrijf een spannende zoektocht." Ik vond geen voorwerp en ik had niet het gevoel dat ik mee in iemands zoektocht zat. Bij de laatste zin begint de zoektocht pas en die is naar iets abstracts. De opdracht niet in acht genomen, raak je me kwijt bij de bar. Insteek is leuk. Na de eerste paar zinnen staat tussen alle tegenwoordige tijden plots een zin in de verleden tijd. Zou ik persoonlijk ook in de tijd van het hele verhaal zetten.

Geen afbeelding
JoanneE

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 juli 2014 - 16:42
Woodpecker, Ik kan me vinden in de comments m.b.t. tot een cryptisch einde. Was het de halve finale WK die aanstonds was, en je een sprint inzette naar het einde op blote voeten? Prima verhaal weer; deze week niet de finale maar iets zegt me dat je volgende inzending weer een kroonjuweel wordt; een echte kampioen! Groet! Joanne

11 juli 2014 - 22:26
Dat zijn dus twee high fives voor Anne Borneman :) Ik probeerde :o een yup te beschrijven die vóór de crisis meer dan welvarend was en dóór de crisis alles verloor ('Ik ken dat') . Ook zijn vrouw was dus snel pleite. Hij is er, materieel gezien, weer bovenop gekomen. De (ogenschijnlijk) mooie Sylvie (inderdaad Marietje, ik verwijs - toegegeven goedkoop - met de naam naar de karikaturale golddigger) heeft weer aandacht voor hem. Maar meer nog naar zijn dure horloge ('Ik zag haar ogen oplichten toen ik keek hoe laat het was'). Die laatste zin staat in de vt omdat de waarneming in het - zeer nabije verlenden; eerder op de avond) verleden heeft plaatsgevonden, Onomatopee. Kortom,HP wordt omgeven door volk dat slechts in geld en daarmee verbonden statussymbolen, inderdaad Mimmi, geïnteresseerd is. De dame achter de bar, met warme stem en mooie glimlach, lijkt even hoop te bieden op eerlijke belangstelling, maar ook zij blijkt meer geïnteresseerd in de boodschap van het dure uurwerk. HP ontdoet zich van de statussymbolen, gaat op zoek naar vertrouwen. Hij heeft geen vertrouwen meer in vriendschap en liefde. Hij was niet echt straalbezopen, maar je hebt van die avonden dat het je allemaal geen barst meer kan schelen. Dan gooi je misschien ook met je dure schoenen. Hoe het vandaag met hem gaat, weet ik niet. Ik heb de stille hoop dat hij, dolend of zoekend, ergens bij een bushalte een lieve bijstandsmoeder heeft ontmoet. Met excuses voor het cryptische. De opdrachten, zet ik overigens vaak naar mijn eigen hand. Allen bedankt voor jullie reacties (janp, wellicht schrijf ik volgende week na het nuttigen van drie flessen Jack Daniels :) )

11 juli 2014 - 20:01
Dank je, Marietje. Maar als meer dan de helft zonder uitleg het spoor bijster raakt, lijkt het me toch niet helemaal geslaagd.

Geen afbeelding
Imena

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juli 2014 - 23:44
Hey Woodpecker, Ik heb alle reacties gelezen en dat leest toch anders, dan wanneer ik die niet lees en je uitleg mis. Het maakt dat ik het tot het einde grotendeels helder geschreven vind. Dat deze man geen vertrouwen meer in vriendschap heeft, komt voor mij onvoldoende naar voren. Je hebt Arend-Jan wel opgevoerd als vriend, maar met het gooien van een schoen op hem is voor mij niet gezegd dat het een nepvriend is, die hp tabee zegt. Voor een kort verhaal zou ik misschien ervoor kiezen om alleen het verlies van bezit en vrouw te benadrukken het beëindigen van nepvriendschappen achterwege laten of hp eraan laten refereren dat hij schijtziek van Arend-Jans nepvriendschap wordt. Naar de bar lopen kan ook zijn, omdat ie geen zin heeft om over Sylvie te praten of over vrouwen in het algemeen, die allen golddiggers zijn. Overigens verwacht ik wel een reactie van deze of gene op het gooien van de schoenen te lezen. Maar ineens loopt de man buiten op zoek naar het vertrouwen. Het is een kort verhaal, dus mogelijk zat je aan een woordlimiet (?) Als dat zo is, snap ik de sprong naar het moment buiten, maar het gaat mij te snel. Juist in een reactie op de actie erna (dialoog?) kan hp's gedachte over de relatie met Arend-Jan (als je dat zou willen) belicht worden. Op zoek naar het vertrouwen: dat zal ie niet vinden in die paar uur dat ie blootvoets buiten loopt. (bijstandsmoeders kunnen ook golddiggers zijn). Ik zou hp eerder een stelling in laten nemen over hoe hij in het vervolg zichzelf kleedt etc en een gedachte, waaruit de wens spreekt dat hij iemand ontmoet, die niet op status en geld uit is. Dat lijkt mij krachtiger. Zonder je uitleg had ik niet geweten wat ik moet verstaan onder het vertrouwen. Knap kunstje: schoen die in een decolleté blijft hangen. Lijkt me praktisch onmogelijk. Voor een herenschoen. Gr. Imeen

Geen afbeelding
Onomatopee

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juli 2014 - 1:31
Knap kunstje: schoen die in een decolleté blijft hangen. Lijkt me praktisch onmogelijk. Voor een herenschoen.
Al zeker omdat hij op grote voet leeft :) Ik was nog zo naïef te denken dat de barmeid het horloge wilde redden voor hém!

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juli 2014 - 16:01
hahaha Het begint zo realistisch met de foute vrienden en foute idealen in de bar en gaat dan fantastisch over de top met de schoen die in een decollete landt -ik heb er althans heerlijk omgelachen, en haalde er zonder meer uit dat het tijd was om zoek te gaan naar iets meer echtheid en oprechtheid.

12 juli 2014 - 19:53
Knap kunstje: schoen die in een decolleté blijft hangen. Lijkt me praktisch onmogelijk. Voor een herenschoen.
Bij bepaalde jurkjes zie ik daar toch mogelijkheden toe. Dank voor je reactie, Imena.