De lindebomen op het plein staan in volle bloei. Het parfum van de lindebloesem zweeft over het terras en vermengt zich met de geur van de verse koffie die voor haar staat. Het is een vredige ochtend. Op het terras zijn de meeste stoelen nog leeg. De stilte wordt alleen verbroken door de vreugdekreten van een paar jongens die op het plein aan het voetballen zijn. Ze kijkt ernaar en glimlacht. Ze herkent het speelse, het onstuimige gedoe van de jongelui. Zo waren eens haar zonen bezig in de grote tuin achter het huis waarin ze zo gelukkig was. Dat was in de tijd dat ze het stralende middelpunt van een druk gezin was. Er is ondertussen veel gebeurd. Het huis is leeg. De tuin verwaarloosd. De vader van haar kinderen koos op een dag voor zijn vrijheid. Na een periode van boosheid en verdriet had ze er vrede mee gekregen. Ze geniet van de rust en stilte in haar leven. Dit moment op het zomerterras, de geur van de lindebloesem, de dampende koffie, draagt geluk in zich. Er komt een man aan het tafeltje naast haar zitten. Hij knipoogt. De man, altijd op jacht. Ze staat op en vertrekt.