(Sorry! Dit is mijn allereerste gedicht, op een enkel Sinterklaasfiasco na) Onsierlijk vindt de rook zijn weg. Rillend staan ze met hun koffie. De spot van het ongezonde kijkt door de ogen van collega’s mee. Ondoordachte verslaafden, Nieuwetijdse paria’s. Onder de brandende ogen van de gezonde coacher rennen ze trappen op en af. Uren eenzaam met hun eigen gedachte, vaak in letterlijk en figuurlijk lelijke hokjes. Opgejaagd wild, Gebarbecued vlees. Onbedoeld dragen ze de zure kosten. De donkere avonden, de enge tankstations. Onvrijwillige filosofen in de avond, regelmatig laat op zoek. Ongewilde sponsors, Kersverse alternatieve wintersporters. Maar verdorie het blijft zo lekker…..