Geen afbeelding
Sanne van Zijl

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #15 - Het protocol - Meisje

 11 juni 2014 - 21:14
Schreeuw niet, meisje - vechten heeft geen zin je plicht ontvluchten, zinloos voeg je naar mijn wil, en ervaar hoe ik je bemin Huil niet, meisje - voor tranen ben ik doof mijn zin geprikkeld, weergaloos voeg je naar mijn wil, en ik neem wat me is beloofd Sterf niet, meisje - zolang als ik het zeg leef bij mijn gratie, ademloos voeg je naar mijn wil, en ik leg mijn vingers rond je nek Vrees niet, meisje - het einde is nabij kneepje van mijn vak, levenloos gevoegd naar mijn wil, mijn honger gestild, nu ben je eindelijk vrij

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2014 - 21:41
ook al zo naar ik zou tegen jou eigenlijk hetzelfde willen zeggen als tegen Sophienne iets gruwelijks mooi verwoorden maakt het extra gruwelijk

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 juni 2014 - 23:07
Sanne, dramatisch, ademhappend. Ik denk aan een jong meisje dat is uitgehuwelijkt aan een oudere man, meedogenloos door hem wordt verkracht waarna zij een vroege dood sterft. Je hebt het weergaloos mooi verpakt.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2014 - 0:40
Brrr, een meedogenloze gedachtegang van een verkrachter, moordenaar. Gruwelijk poëtisch geschreven!

Geen afbeelding
JoanneE

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2014 - 6:25
Er gaat gelijk een dreiging van je gedicht uit, bijna obsessief. Je neemt me mee in de beklemming en gruwelheden, waar ik snel vandaan wil gaan maar je houdt mijn aandacht in de greep. Goed gedaan!

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2014 - 10:21
Grrr ... ik haat be-lovende woorden. Er zit een wens verborgen in het gedicht. Een wens die niet vervuld zal worden. Een repeteer-gedicht dat mij op het verkeerde spoor bracht. Het ruikt - leest en laat zich voelen als een innerlijk gevecht. Het meisje is nu vrij dat maakt mij blij doch ... eens zal zij weer gevangen zijn al is ze nu groot - en soms weer klein Mooi gedicht, Sanne.

Geen afbeelding
Sophienne

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2014 - 10:24
Wouw. Wat een prachtig gedicht!! Afschuwelijk, maar prachtig verwoord. Fijn ritme en mooie herhaling

Geen afbeelding
Sanne van Zijl

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 juni 2014 - 10:59
@ Yrret: Niet elk einde is onherroepelijk. De beschreven demon kan net zo goed een innerlijke zijn. Maar nimmer faalt het protocol. Fijn dat je het mooi vindt. @ Sophienne: Dank.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 13 juni 2014 - 17:16
Gruwelijk goed. :thumbsup: Jij moet wel een slecht mens zijn. O nee, dat ben ik al.