Lieve papa, Ik schrijf jou deze brief omdat ik jou mis. Sinds de vakantie kan mama niet meer lachen. Ook niet als ik een heel leuk grapje maak. Dat is heel jammer want mama is zo mooi als ze lacht. Als ze huilt krijgt ze dikke ogen en dan lijkt ze op een kikker. Waarom kom jij niet op vakantie papa? Als ik het aan mama vraag dan zegt ze dat ze het niet weet, maar dat vind ik een beetje gek. Jij hoort toch gewoon bij ons? En het is echt heel leuk hier. We gaan elke dag naar het strand. Weet je dat daar hele gekke bomen op staan. Met kokosnoten erin. Oma neemt ook hele lekkere hapjes mee naar het strand. Die zou je vast wel lekker vinden. Maar ik zou willen dat je hier was papa, want mama wil niet mee naar het strand en oma kan niet zwemmen, en dat wil ik juist zo graag leren. Ze praten hier heel gek Nederlands alsof je praat met een tand door je lip. En wat ook zo gek is, ik moet hier naar school! Moest jij op vakantie naar school vroeger? Ik vind dat maar stom. Eigenlijk wil ik het liefst gewoon naar huis papa. Kan je me niet gewoon komen halen? Dan gaan we wel zwemmen in het zwembad, en dan nemen we koekjes en limonade mee. En dan zijn we weer samen. Kom je gauw papa? Asjeblieft? Kusje van Max