Geen afbeelding
Sophienne

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#14 - De zee is zo aanlokkelijk

 5 juni 2014 - 21:16
Oef, met moeite gelukt 2 keer 'ik' te gebruiken. Wat ben je dat eigenlijk snel geneigd zeg! Lieverd, Gisteren heb ik wederom uren op het strand gestaan. Zoals beloofd met mijn voeten buiten het water. De golven waren hoog. Intens hoog! Je weet hoe dat mij liet voelen, toch? Het koste veel moeite om te blijven staan. Om niet opnieuw de zee in te lopen. Hij riep me. Hij riep me zoals hij die ene keer ook had geroepen. Hij riep en fluisterde tegelijk. Valse beloftes… Jij zei dat het valse beloftes waren. Dat de wereld niet mooier zou worden door te verdwijnen. Dat de wanhoop verslagen kan worden… Het voelt nog steeds niet zo, lieverd. Het voelt nog steeds alsof de wanhoop mij verslaat in plaats van andersom. Het voelt alsof met elke dag die voorbij gaat, het leven weer iets minder mooi wordt. Opnieuw is daar die vraag: ‘Waarom?’ Het leven lijkt zo weinig nut te hebben. Mijn hersenen draaien overuren, maar de waarom blijft onbeantwoord. O, lieverd, de wanhoop is nabij. Toch heb ik wederom uren op het strand gestaan. Met zoals beloofd mijn voeten buiten het water. Op een dag is het hopelijk voorbij. Is het meer zoals hoe jij denkt. Jouw positiviteit houdt mij uit het water. Dat weet je toch? Bedankt. Opnieuw. Bedankt. Liefs, Je liefde

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2014 - 22:18
Ik vind het een mooie brief. Ze is depressief en wil zelfmoord plegen omdat ze geen uitweg ziet. Maar gelukkig heeft ze een lichtpuntje in haar leven wat haar daarvan weerhoudt. Ik hoop dat ze het vol kan houden.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2014 - 22:22
ik vond het best een beetje pijnlijk om te lezen wat een kracht om op uren op het strand het roepen van de zee te weerstaan ... ik zou haar (hem?) daar niet alleen laten, geloof ik maar misschien dat het schrijven van de brief maakt dat ze zich niet alleen voelt en komt het allemaal wel goed

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2014 - 22:44
Is hier sprake van twee liefdes? De eerste die in de zee opging en de tweede die haar ervan weerhoudt ook in de zee te verdwijnen? Of gaat het om een depressieve vrouw die zelfmoord wil plegen en alsnog blijft roepen om aandacht? Ik geloof dat mensen die echt zelfmoord willen plegen hun mond dichthouden en hun goddelijke gang gaan. De herhaling 'bedankt, bedankt, liefs, liefde' vind ik niet sterk.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 juni 2014 - 0:30
Ik geloof dat mensen die echt zelfmoord willen plegen hun mond dichthouden en hun goddelijke gang gaan.
dat denk ik ook -dat maakt het roepen om aandacht zo pijnlijk, geen lust in leven en geen goddelijke gang ... dan heb je helemaal niets (behalve wanhoop)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2014 - 22:53
Ik lees een hulpvraag, een verlangen dat hij bij haar moet zijn om een volgende poging te voorkomen. Na zo'n brief zou ik met haar verhuizen ver uit de buurt van de zee, als ik haar niet kwijt wil tenminste!

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 juni 2014 - 8:51
Ik lees het als een vrouw die haar geliefde kwijt is geraakt en uit wanhoop de zee in is gelopen, gered is en telkens weer terug gaat naar de zee. Ze schrijft brieven aan haar geliefde want ze kan niet met hem praten. Is hij overleden? Zijn ze gescheiden? Kun je de brief zintuiglijker maken zonder ik?

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 juni 2014 - 9:15
Een vrouw, die de zee als vriend en vijand kan zien, ik wens haar vertrouwen in zichzelf toe, ze gelooft meer in hem dan in haar ik! Wees een egoist!

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 juni 2014 - 10:33
Een depressieve mevrouw met suïcidale neigingen? Eigenlijk vind ik het zoals Maddbrug schrijft. Ze moet aan zichzelf gaan denken dan wordt het uiteindelijk een keer beter. Heel beladen geschreven, erg knap.

Geen afbeelding
Sophienne

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 juni 2014 - 11:35
Is hier sprake van twee liefdes? De eerste die in de zee opging en de tweede die haar ervan weerhoudt ook in de zee te verdwijnen? Of gaat het om een depressieve vrouw die zelfmoord wil plegen en alsnog blijft roepen om aandacht? Ik geloof dat mensen die echt zelfmoord willen plegen hun mond dichthouden en hun goddelijke gang gaan. De herhaling 'bedankt, bedankt, liefs, liefde' vind ik niet sterk.
Het gaat hier inderdaad om een depressieve vrouw die zelfmoord zou willen plegen, maar wordt weerhouden door de lezer van deze brief. Ik geloof ook dat mensen die echt zelfmoord willen plegen hun mond dichthouden, maar sommige mensen willen het eigenlijk niet, maar hebben momenten waarop de neiging intens hoog is. Ik denk dat de vrouw zo'n persoon is. Ik twijfelde zelf ook over die herhaling van bedankt. Volgende keer laat ik hem weg ;) bedankt voor de feedback!

Geen afbeelding
Drakenvriend

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 10 juni 2014 - 13:38
Voor mij lijkt het alsof de brief is geschreven aan een afwezige persoon. Voor mijn verbeelding zie ik een jonge vrouw in de rouw, die haar (overleden) geliefde een belofte aan het sterfbed heeft gedaan om verder te leven. Een hele mooie en diepe brief Sophienne. Ik ben diep geroert door het verlangen en het verdriet.