Hallo, Weet dat deze brief niet wordt geschreven uit vrije wil. Dit is een opdracht van mijn psychiater, want daar zit ik nu, door jou. Hij denkt dat het me helpt met verwerken. Je denkt vast dat je je dochter een nietsnut is geworden, een slappe zak, een nul. De waarheid is, dat ze sterker is dan jij ooit geweest bent en zal zijn. Je weet vast niet wat je me hebt aangedaan al die jaren. Je zit vast met een dikke sigaar in je mond voor de televisie. Zoals je toen ook al deed. Waarom heb je me dit aangedaan? Waarom moest je mijn jeugd verpesten? Mama vertelde me altijd dat wanneer je mij zag herinneringen kreeg. Slechte herinneringen. Ze zei dat het daardoor kwam. Dat je het daardoor deed. Welke herinneringen heeft ze me nooit verteld. Iets met opa , oma en de oorlog. In ieder geval vond ik het een slechte reden. Schrijf me niet terug. Laat me met rust, zoals je altijd al had moeten doen. Het bevalt me prima. Zoek me niet op, en waag het vooral niet om in de buurt te komen van mijn kinderen. Doeg, Meike. (Ik zet hieronder maar gelijk de extra tweede opdracht van Odile over de Tweede Wereldoorlog.) Mam, U moet weten dat zoiets als spijt niet in mijn lichaam zit. Mijn gevoel zei dat dit het juiste was. Het is ook het juiste. Het kan toch niet zo zijn dat duizenden, misschien zelfs wel miljoenen onschuldige mensen worden opgepakt en dat terwijl de rest van de wereld toekijkt zonder ook maar een poot uit te steken? U zei vroeger altijd tegen mij dat je het altijd moest opnemen voor de mensen die het minder hadden, voor de kinderen die gepest werden. Dat je altijd moest helpen, wanneer en zo vaak als je maar kon. Welnu, dat is wat ik geprobeerd heb te doen, te helpen. De Joden zaten in mijn kelder verstopt. Nu zit ik in de trein, samen met hen, mijn bestemming is nog onbekend, maar terugkeren zal ik zeker, de oorlog zou voorbij gaan en alles zal beter worden. Waarschijnlijk ontvangt u deze brief niet, maar als u hem wel krijgt te lezen huil dan alstublieft niet. Mijn terugkeer naar huis zal sneller komen dan u vermoedt. Liefs, Peter