Wekelijkse schrijfopdracht #13 Ontkenning

Een onwaarschijnlijk vriendinnengroepje was het. Zo’n groep van mensen die ooit eens lukraak bij elkaar waren gezet en waar als bij een soort toeval een onderlinge band was ontstaan. De enige meisjes van hun studierichting waren ze geweest en ze hadden allemaal dezelfde uitdaging: hoe overleef ik mijn eerste jaar Econometrie? Vandaag, tien jaar later, kwamen ze bij elkaar in het nieuw geopende Grand Café bij het Centraal Station. Lisanne was als eerste gearriveerd. Een serieuze jonge vrouw, die al een baan had voordat ze afstudeerde. Niet omdat ze zo briljant was, maar omdat ze al maanden van tevoren was begonnen met netwerkgesprekken en contacten leggen. Vandaag droeg ze een praktisch taupekleurig broekpak met een frisse roze bloes eronder. Enkellaarsjes met een klein hakje. Haar bril was modern groot met een donker montuur. Toen verscheen Deborah, de meest flamboyante van het stel. Waar ze ook binnenkwam keek iedereen meteen op: lange blonde krullen, een hip jurkje, nauwsluitend en toch fatsoenlijk, hakken van minstens 10 cm, een Louis Vuitton nonchalant aan haar schouder. Alles aan haar ademde succes en geld. Bijna meteen erachteraan kwam Eline binnen, een lange vrouw, bescheiden, vriendelijk. Altijd extreem gefocust op de mensen om haar heen, zonder twijfel de slimste van het stel en altijd gekleed in een zwarte outfit met een kleurige sjaal. Terwijl ze elkaar luidruchtig begroetten riep Deborah: “Maar waar blijft Fran??” Heel even stokte de conversatie, de lucht hing stil, aarzelend, om hen heen. Fran werd een verrassing, natuurlijk. Fran was namelijk Anders.