Hij gaat naast haar op de kruk bij de bar zitten en slaat brutaal een arm om haar schouder. ‘Hallo, schatje. Ik heb jou hier nog niet eerder gezien. Hoe heet je?’ Anna draait zich om ziet een knappe man met donker haar, die haar glimlachend aankijkt. Wat een macho, denkt ze, terwijl ze zijn arm met een driftig gebaar wegslaat. ‘Ik vroeg hoe je heette?’ ‘Is het je niet opgevallen dat ik daar geen antwoord op heb gegeven?’ ‘Ben je hier alleen?’ ‘Kijk eens om je heen, wat zie je dan?’ ‘Mag ik je een drankje aanbieden?’ ‘Dat mag, maar ik drink het niet op.’ Als ze naar huis fietst, komt de macho naast haar fietsen. Verdorie, heeft hij haar al die tijd in de gaten gehouden? ‘Waar woon je?’ ‘Een heel eind bij jou vandaan.’ ‘Ik vind het gevaarlijk als zo’n mooie vrouw als jij alleen in het donker naar huis gaat.’ Ja hoor, zogenaamd een en al zorgzaamheid, en dan zeker met me proberen te vrijen? Hij zag er wel onweerstaanbaar uit. Toen ze vertelde waar ze woonde, zei hij dat hij die richting ook op moest. Bij een kruising zei hij: ‘Jij moet hier rechtsaf en ik rechtdoor. Tot ziens.’ Verbluft kijkt ze hem na.