Wekelijkse schrijfopdracht #13 - Gebruik van ontkenning

Echt grappig en goed geschreven. De hp is een man die zich voordoet als natuurredder, om een vrouw te kunnen versieren die milieubewustzijn hoog in haar vaandel heeft. Maar: ik zie deze tekst zelf niet als een uitwerking van de opdracht. De verteller (in dit geval de hp) gebruikt de tegenstelling niet om zichzelf te beschrijven, maar hij beschrijft zijn gedrag, dat daadwerkelijk afwijkt van zijn opvattingen. Hij doet alsof.

Dank u voor uw reactie, mevrouw Van Balen :) , Terechte kanttekening. Ik twijfel zelf ook of dit een juiste invulling is, maar ik beschouw de gedachten van de HP (vooralsnog) als een impliciete ontkenning.

Met plezier gelezen, Woodpecker, maar de opdracht vind ik er niet in terug. Was ik zo onduidelijk?

Deze man ontkent zijn eigen gevoel. Hij heeft er nogal wat voor over om een date -en alle eventueel prettige gevolgen van dien- te krijgen. Waarschijnlijk heeft hij net een einde gemaakt aan een moeizame relatie (niet omdat hij het wilde) en leeft hij zich uit.

Ik zal nog een voorbeeld bij mijn opdracht plaatsen, misschien maakt dat mijn opdracht duidelijker. Ik hoop op een beschrijving vanuit het tegendeel. Kijk maar of je er iets mee kan, je stukje is mooi genoeg, dat hoeft niet anders

'Heerlijk om eindelijk eens met een man te kunnen praten over mijn grote passie,' zei ze voordat ze een hapje van haar spinazieschotel nam. 'Nee, echt,' vervolgde ze 'de meesten denken maar aan één ding. 'Toch was je profiel op de dating-site vrij duidelijk,' antwoordde ik. 'Ik werd er aangenaam door verrast.' 'Logisch, er zijn niet veel mensen die zich onvoorwaardelijk inzetten voor het behoud van de korenwolf, die daar al hun vrije tijd in steken.' Ze nam een slokje van haar glas biologische wijn. Mooi. Ik had nog een hele week om me helemaal te verdiepen in het leven van die kut hamsters en om genoeg biefstukken en hamburgers te eten om een weekend vol vegetarische rommel te kunnen doorstaan.

Met deze regels was je aardig op weg om eigenschappen van de vrouw en jezelf neer te zetten. Zoals al gezegd, is het niet helemaal volgens de opdracht. Wellicht dat je nog een poging kan wagen om het anders op te zetten. Dan lees ik het nog eens opnieuw voor je.

@Henny Fortuin Ik twijfelde al. Ik wilde het weer eens origineel aanpakken :o

Maar het blijft prachtig, Woodpecker, ik heb er echt van genoten en dat is me meer waard

Ik lees er wel degelijk een tegenstelling in: de vrouw denkt dat de man oprecht in haar is geïnteresseerd en zo handelt hij ook zodat de lezer denkt dat hij echt anders is maar zijn eigen reactie is de tegenstelling: hij wilt toch gewoon seks. De tegenstelling zit hier in het gedrag en de gedachte van de HP. Een bredere invulling van de opdracht naar mijn (bescheiden) mening.

Toen ik over de spinazie, biologische wijn en de zeehondjes las, dacht ik gezien de opdracht, nu komt er vast een moment dat ze een sigaret op gaat steken. Dit bleef uit. Het was de man die deed alsof. Mooi gevonden.

Een vermakelijk verhaaltje, al heb ik wel medelijden met de vrouw die zo haar best doet om de korenwolf te beschermen en steeds weer teleurgesteld zal worden in de mannen.

Johanna B, Jo-landa, Marietje, schrijvengeluk en Anne Bohrman. Dank voor de reacties. Henny, ik doe gewoon een tweede poging. Spijkerhard 'over the top' met een cynische titel :D Loodvrij - een dag op kantoor Fuck! Hoe was hij hier terechtgekomen? Op zijn knieën, handen op de rug gebonden, zijn kleren doordrenkt met benzine. 'Ik wist niet dat het zijn transport was!' Ali 's stem echode door de holle ruimte van de loods. Het was de waarheid. Had hij geweten dat de lading van 'Kale Turk' was geweest, dan zou hij er nog niet naar gewezen hebben. Op de achtergrond klonken de geluiden van een vrachtschip dat afmeerde. Vóór hem zat de man wiens naam niemand kende. Op een grote houten kist. Zijn gespierde benen bungelden nonchalant heen en weer. De hakken van de dure merkschoenen tikten af en toe tegen het hout. Zijn glimlach had het cynisme van een vloedgolf die een dorstende in een wadi overvalt. De ogen keken hem koud vorsend aan. Er werd een dosis spot aan toegevoegd toen de man rustig, heel rustig, een sigaret op stak. Hij maakte even een uitdagende zwaaiende beweging met de brandende lucifer voor hij hem uitblies, de ogen op Ali gericht. Vanuit een van de binnenzakken van het maatpak van de man klonk een zoemtoon. 'Hey, liefje.' De stem klonk warm, vol genegenheid. ... 'Nee, pappa komt zo thuis. Pappa, heeft een verrassing voor je.' ... 'Ook kusjes. Ook voor mamma. Tot zo, schatje.' De man keek even vertederd naar zijn mobieltje. Ali glimlachte, rook een kans. 'Je dochtertje?' 'Ja, en?' klonk het, vol onbegrip.

De beschrijving van een kille, meedogenloze man die in tegenstelling teder een telefoontje van zijn dochtertje beantwoordt. Ik vind het, wederom, een geslaagde bredere invulling van de opdracht! ;)

Crimineel type met familiehart, en dat houdt hij liever zo.

Prachtig, over the top, maar het maakt de gemeenheid van de man sterker. als iemand alleen maar gemeen is, dan is dat alles. Maar als blijkt dat hij ook heel lief kan zijn, dan is die gemeenheid een keuze, een doelbewust iets. En dat maakt het nog gemener. Ben ik een beetje duidelijk? Juist die tegenstelling versterkt zijn zwarte kant.

@Marietje@maddbrug@Henny Fortuin Het is losjes gebaseerd op de resultaten van een onderzoek waaruit (o.a.) blijkt dat langgestrafte maffialeden (en dan hebben we het dus niet over de loopjongens) bijna dagelijks vanuit de gevangenis met hun echtgenote bellen. Andere langgestraften doen dat vrij incidenteel. Ook bevinden zich onder de langgestrafte maffialeden relatief gezien minder sociopaten. Vaak praten ze ook met enig berouw over hun daden (vaak moorden. voorafgegaan door martelingen). Maar, opdracht is opdracht.

Nee de opdracht snap ik nog steeds niet, maar weer is dit een uiterst vermakelijk stukje geworden. De hp is natuurlijk volledig doortrapt en een complete schurk, maar doortrapte schurken zijn nu eenmaal óók mensen. Tuurlijk, iemand loopt achter zijn lul aan - meer gebeurt er niet - maar de lol zit 'm toch bepaald in de manier waarop. Je kunt gewoon niet boos blijven op de schalk. Doet me ineens denken aan Hugh Grant. In die film waar hij lid wordt van zo'n zweeftevenclubje om een meid te versieren. Maar hoe dan ook was het geen straf om dit te lezen.

Boeven zijn natuurlijk niet alleen slechte mensen. Sommige houden ook heel erg veel van puppy's :)

Wederom goed bedacht verhaal. De tegenstelling laat ook de andere kant zien van de HP. Jij schrijft zo levendig dat je dit onderdeel eigenlijk niet hoeft toe te voegen.

Reagerend op het verhaal Loodvrij: een sterk staaltje van spelen met ontkenning/tegenstelling. Vooral de tweede omslag maakt het verhaaltje ijzersterk. Het werk en thuis zijn twee gescheiden werelden, waarin verschillende niveaus van empathie gelden.

Beide verhalen met genoegen gelezen. Bij Loodvrij vind ik de ontkenning erg goed werken, het versterkt de spanning enorm. Bij het eerste verhaal had ik het gevoel van een breuk. Misschien ook doordat ik niet had verwacht had dat het karakter zou vloeken en de hele week vlees zou eten. Dit kwam op mij overdreven en onwaarschijnlijk over. Ik had een subtielere karakterbreuk denk ik beter aanvaard.