opdracht 9: kat en muis

Ik sluip geruisloos door het gras. Ik span al mijn spieren in mijn lijf, klaar voor de aanval. Vijf meter verder zit een grijs diertje, zich van geen kwaad bewust. Mijn nagels glijden uit mijn pootjes. Plots word ik ruw uit mijn slaap gewekt. Mijn baasje neemt me van de stoel en streelt me over mijn kop. “Kom Armani, ik heb werk voor je.” Ze neemt me mee naar de kelder en daalt de trap af. Ze zet me op de grond voor een grijze muis. Ik spits mijn oren en bekijk het beestje eens. “Pak het dan.” Ik duw eens met mijn poot tegen het diertje. De muis kruipt een paar centimeter verder in de doos. “Hoe zit het? Ben je nu een kat of niet?” Ik rek me eens uit. Vang het diertje zelf! Ik ben een raskat! Vraag die straatkat van daarbuiten maar om het karwei op te knappen! Ongeïnteresseerd loop ik weer naar boven, spring op de stoel en leg me in een bolletje. Moeten ze me daar voor wakker maken! Ik doe dat toch ook niet! Mijn baasje komt naar boven en roept: “Schat! Kom je die muis in de kelder pakken! Uw kat voelt zich er blijkbaar te goed voor!” Even later zie ik mijn andere baasje de kelder in duiken. Na tien minuten passeert hij weer met het grijze geval in een glazen bokaal. Ik leg mijn kop tussen mijn poten en sluip terug verder in het gras, klaar voor de aanval.