De wind stokt in de draaideur. Ik haal een hand door mijn haar en klem de portfolio onder mijn arm. 'O, de sollicitant,' zegt het refo-meisje van de receptie. Ik knik. Voor de lift sla ik mijn portfolio nog een keer open. De foto's zijn goed. Vooral die sessie in Praag. Ik herinner me Malena en glimlach. In de lunchpauze bood ik haar een broodje aan. Ze schudde haar hoofd en pakte haar t-shirt. Ze hield het bij een Marlboro en een koffie. 'U moet weten,' zegt de eigenaar, 'dat wij een specifieke doelgroep hebben. Dus de rok niet te kort, geen gewaagde decolletés en...' Hij verschuift zijn stoel en bladert door mijn map. 'Zo,' zegt hij. 'Een fraai exemplaar. Hoe is het om zo'n lekker ding. Ik bedoel...' Hij bladert verder, buigt naar voren en streelt over de foto's. Ik kuch. 'Sorry, ik wil graag overstappen naar de modefotografie. Wat vindt u van de belichting?' 'Ja, haar billen en die hand. Heel mooi.' Hij kijkt me niet aan. Ik schuif mijn stoel achteruit. Hij blijft naar de foto's kijken. 'Geen succes?' vraagt het meisje van de receptie. 'Nee, rook je?' Ze staat op, strijkt haar lange rok glad. 'Ja.'