#2 Tuin

Het is nog fris buiten, maar ze voelt dat het weer een warme dag wordt. De lucht is zo blauw als de eerste baan van de Franse vlag, die bij het buurhuis hangt. Goed dat ze zo vroeg is opgestaan, kan ze vandaag de tuin in. Eerst de pains céréals halen, die de bakker altijd aan de brievenbus langs de weg hangt. De koffiegeur volgt haar vanuit de deuropening. Het gras laat dauwdruppels op haar in slippers gestoken voeten vallen. Paardenbloemen kriebelen langs haar kuiten. Ze geniet van de omliggende heuvels met rijen wijnranken, de ochtendnevel en vooral de stilte in dit slaperige Franse dorp, waar ze samen met haar man hun droom waarmaakt. Een B&B in Zuid-Frankrijk. Via het aflopende, slingerende grindpad komt ze bij het begin van hun oprit. Het uithangbord met “Chambre d’hôte Nos rêve” onderstreept hun plannen. Glimlachend loopt ze met het brood terug naar het lichtgele natuurstenen gebouw, dat ze voor een spotprijs konden kopen. De vorige eigenaars, ook Nederlanders, waren met de noorderzon vertrokken. Haar man ligt nog te slapen. Hij voelde zich gisteravond na een etentje bij monsieur Le Boucher niet lekker. Onderweg naar huis ging het nog, hebben ze zelfs nog gelachen om de buurman, die na flink wat huiswijn ontroerd met de hand op zijn chauvinistische hart de Marseillaise niet geheel zuiver ten gehore bracht. Thuisgekomen kreeg Bert zware buikkrampen en is met twee pijnstillers zijn bed ingedoken. Het waren waarschijnlijk de mosselen, denkt ze. De buurman zwaait vanachter de gestapelde stenen afzetting. Alles goed? Ze steekt haar hand op. Haar blik valt op de half uitgegraven kuil, waar het zwembad komt. Er steekt iets uit de rand. Een stuk stof? Ze trekt eraan. Aarde brokkelt af. Ze pakt de spade, die nog naast het gat staat. De droge grond is hard, maar na tien minuten spitten heeft ze een rood-witte lap vrij gegraven, die nog verder de aarde in verdwijnt. Ze rukt en hakt. Blauw verschijnt, een vlag. En een soort hand, ook blauwachtig. Misselijk deinst ze achteruit. Ze hoort voetstappen. Godzijdank, Bert! Ze voelt een slag tegen haar achterhoofd.