Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#2 Tuin

Het is nog fris buiten, maar ze voelt dat het weer een warme dag wordt. De lucht is zo blauw als de eerste baan van de Franse vlag, die bij het buurhuis hangt. Goed dat ze zo vroeg is opgestaan, kan ze vandaag de tuin in. Eerst de pains céréals halen, die de bakker altijd aan de brievenbus langs de weg hangt. De koffiegeur volgt haar vanuit de deuropening. Het gras laat dauwdruppels op haar in slippers gestoken voeten vallen. Paardenbloemen kriebelen langs haar kuiten. Ze geniet van de omliggende heuvels met rijen wijnranken, de ochtendnevel en vooral de stilte in dit slaperige Franse dorp, waar ze samen met haar man hun droom waarmaakt. Een B&B in Zuid-Frankrijk. Via het aflopende, slingerende grindpad komt ze bij het begin van hun oprit. Het uithangbord met “Chambre d’hôte Nos rêve” onderstreept hun plannen. Glimlachend loopt ze met het brood terug naar het lichtgele natuurstenen gebouw, dat ze voor een spotprijs konden kopen. De vorige eigenaars, ook Nederlanders, waren met de noorderzon vertrokken. Haar man ligt nog te slapen. Hij voelde zich gisteravond na een etentje bij monsieur Le Boucher niet lekker. Onderweg naar huis ging het nog, hebben ze zelfs nog gelachen om de buurman, die na flink wat huiswijn ontroerd met de hand op zijn chauvinistische hart de Marseillaise niet geheel zuiver ten gehore bracht. Thuisgekomen kreeg Bert zware buikkrampen en is met twee pijnstillers zijn bed ingedoken. Het waren waarschijnlijk de mosselen, denkt ze. De buurman zwaait vanachter de gestapelde stenen afzetting. Alles goed? Ze steekt haar hand op. Haar blik valt op de half uitgegraven kuil, waar het zwembad komt. Er steekt iets uit de rand. Een stuk stof? Ze trekt eraan. Aarde brokkelt af. Ze pakt de spade, die nog naast het gat staat. De droge grond is hard, maar na tien minuten spitten heeft ze een rood-witte lap vrij gegraven, die nog verder de aarde in verdwijnt. Ze rukt en hakt. Blauw verschijnt, een vlag. En een soort hand, ook blauwachtig. Misselijk deinst ze achteruit. Ze hoort voetstappen. Godzijdank, Bert! Ze voelt een slag tegen haar achterhoofd.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi beschreven met indirecte zinnen: [ De lucht is zo blauw als de eerste baan van de Franse vlag, die bij het buurthuis hangt] en [De koffiegeur volgt haar vanuit de deuropening. Het gras laat dauwdruppels op haar in slippers gestoken voeten vallen. ] :thumbsup: Ik vraag me af of de specifiek genoemde rood witte lap een aanwijzing is, het komt niet in het verhaal terug. Het wordt zo wel druk in het zwembad! ;)

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De vorige Nederlandse eigenaars vertrokken met de noorderzon? Goed geschreven, Catoschrijft!

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marietje en Maddbrug, Bedankt voor jullie reacties. Fijn om van elkaar feedback te krijgen! De rood-witte lap (met later nog een stuk blauw eraan) is de Franse vlag, die aan het begin in het verhaal bij de chauvinistische buurman hangt, die eigenlijk geen Nederlanders in zijn dorp duldt (de vorige eigenaars liggen dus onder de zwembadzoden)...... Het diner bij deze buurman was dan ook niet geheel gifvrij, gezien de staat van de man van de hoofdpersoon, die zelf de mosselen niet heeft gegeten. Vandaar dat de buurman ook vraagt of het goed gaat. Ik heb erg moeten schrappen, dus hoop dat het voor de lezer toch nog een beetje duidelijk is.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee, mij was het verhaal duidelijk. Het gif verwachtte ik al, ik zat alleen met de lap maar ik begrijp dat 350 woorden de oorzaak zijn. Bij de eerste opdracht wilde ik in 300 woorden ook teveel waardoor ik ook vragen kreeg. Maar mijn eerste opdracht ga ik verder uitwerken en misschien wel insturen naar een schrijfwedstrijd, dankzij de tip van Odile! Goed bezig, toch?

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De schrijfwedstrijd Insomnia- Ik moest eerst lezen wat het precies inhoudt maar ik denk dat ik met dit onderwerp er een mooi verhaal van kan maken. Ik ga het gewoon proberen! Jij ook succes met schrijven: Jouw boek over jouw familie geschiedenis klinkt erg interessant!

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Alicia Hoi Alicia, Ik ben erg benieuwd naar jouw opmerkingen over mijn verhaal. Wil jij deze nog doorgeven? Alvast bedankt, ik heb er veel aan!