Lentevondst #2 De appelboom

Haha, mooie invulling van de opdracht. Het grappige is dat je de vondst hebt verplaatst: het dagboek is de vondst en niet datgene wat de hp vindt doordat hij graaft. Daardoor is het verrassend. De opbouw vond ik mooi en de afwisseling met het briefje. Ik gebruik je stukje even voor een punt dat ik over bijvoeglijke naamwoorden elders maakte. Less is more: gebruik ze alleen daar waar ze een funtie hebben. Jij schrapt ze altijd bij mij en gebruikt ze zelf erg spaarzaam. Hier viel het me op dat je iets scheutiger was. En dat doe je volgens mij bewust. Het lijken wel mokerslagen in je verhaal die meewerken aan de opbouw. Ik heb alweer veel geleerd van deze opdrachten en we zitten pas in week 2.

Hoi Nienke, dank je :) Ja, ik heb bewust bijvoeglijk gebruikt. Vond het wel een grappig effect geven. Kernwoorden uit de opdracht: lente > appelbloesem, aprilzon je > 2e naar 1e persoonsvorm in de tuin. > zompig, aarde, modder spitten > spit dubbele betekenis hp heeft pijn in de rug krakende knieën, duidt ouder personage. stuit je op iets onverwachts > inderdaad niet in de tuin is het vertederend, gruwelijk, een vondst uit een ver verleden? > alle hopelijk verwerkt Beschrijf de gebeurtenis spannend en zintuiglijk. Spannend is hopelijk gelukt, zintuiglijk, steeds vanuit hp, hoe iets voelt zonder gevoelens te benoemen. Maximaal 350 woorden. > voldaan De extra verrassing voor de verhaallezer zit in het verstopte gedichtje. De verrassing voor mij was dat ik ook eens bijvoeglijk mocht losgaan :)

Mijn favoriet is 'dat oude kreng'

Leuk Miranda! Ik was inderdaad verrast door het 'oude kreng' want daarvoor lijkt ze liefdevol beschreven. Goeie verrassing! :thumbsup:

Dank je Inge :)

In het begin denk je, dat je te maken hebt met een ontroerde hp, die houdt van de oude vrouw. Dan de omslag: de hp is een vals loeder die haar moeder haar geld afhandig maakte. Goed gedaan. Leuk verhaal.

Spit begint in de grote teen, en raakt je tot de kruin. Jouw verhaal ook, het heeft mij geraakt van de teen naar de kruin en weer terug. Dank je!

Wat fijn, dank :)

Wat een heerlijke nuchterheid die eerste 2 zinnen! De toon meteen gezet- leuk! Ik ben 'voorstander' van bijvoeglijke naamwoorden dus ik ben blij dat ze gebruikt zijn en dat jij zelf ook ziet wat voor een effect ze kunnen hebben! Na het lezen van jouw uitleg #2 heb ik de volgende vraag: Wat is jouw schrijf volgorde? Schrijf jij eerst en bekijk jij dan de structuur of andersom? Begrijp jij mijn vraag? Ik ga vaak op mijn gevoel af of het verhaal klopt/ compleet/ af is. Achter jouw verhaal zit een hele theorie. Heb jij een vaste 'checklist' waar het verhaal aan moet voldoen? Ben jij niet bang dat alle spontaniteit er uit wordt geschrapt en het te rationeel wordt? Overigens krijg ik dit gevoel niet bij dit verhaal. Het is een vraag die in mij opkomt na het lezen van #2. Het eerste stuk van jouw verhaal is zintuiglijk beschreven. Ik vraag mezelf af of iemand in deze bewoording het in haar dagboek opschrijft. De laatste 2 zinnen vind ik te duidelijk de clou uitgelegd, waardoor voor mij jouw verhaal wat werd ontnuchterd. Een mooi verhaal van een bedrogen dochter. Ps. het verstopte gedichtje voor de lezer heb jij voor mij wel heel goed verstopt!! :?

Zo Marietje, wat een vragen.

Na het lezen van jouw uitleg #2 heb ik de volgende vraag: Wat is jouw schrijf volgorde? Schrijf jij eerst en bekijk jij dan de structuur of andersom?

Ik begin met een idee of zoals hier: thema. Komtie: Tuin, graven, spit is ook nog iets anders, misschien zei haar tante dat altijd, ja grappig, doe ik erin, want dan introduceer ik gelijk het bijpersonage. Wat vindt ze? Geld, waarom, o, de tante is 91. Nee, dat is te oud om in de tuin te gaan graven. 81, dan. Ik neem geen tachtig want dan moet ik het uitschrijven, en ik wil een cijfer gebruiken, dat is duidelijker, 81 dus. Hm. Ja, maar waarom begroef ze het, ach de broer/vader was een bruut, hij sloeg ze natuurlijk en zoop altijd al het geld op - >Even een kopje thee. Ach de nicht is zelf de antagonist, o ja, leuk! Slechterik in de ik-vorm, hou ik van. Dan doe ik de onthulling op het einde. Klaar. 540 woorden, chips. Ik haal het stuk over de stervende tante eruit en de verzorging, de verstikking met het kussen. Ach jammer, dan moet "ik vouwde haar dorre handen over haar verzonken borst" eruit. Jammer. Net zo'n mooie zin. 283 woorden. >Even de was uit de droger halen. Die appelboom , daar kan ik wat zintuigen in kwijt. Ook leuk met de titel. Het is lente, bloesem, ruikt zoet, zwaar. De lucht, een vliegtuig? Donkere wolken in de verte, een plotse kille bries. Aarde - voeten - ogen - hemel. 392 woorden. Meh. Lucht, bries en vliegtuig exit. De zon blijft, maar dan een scherpe aprilzon die snijdt. Kan helemaal niet, maar dat merkt niemand, omdat het leest als een snijdende wind. Toch een beetje de kilte terug. 371 woorden. Woordjes schrappen. Al het bijvoeglijk eruit. 327. Hee. De derde alinea rijmt. Las - was, dan doe ik er een kras bij. Maar ik haal in een verhaal juist altijd de per ongeluk rijmen weg, want dat stoort de lezer. Nu lekker niet. Ik maak het nog een beetje erger. Ach, dan kan ik net zo goed wat bijvoeglijk terug zetten, is leuk voor Nienke. Misschien maakt het Marietje ook wel blij. O ja, en dan vervang ik als laatste alle 'tantes' door 'zij'. Niemand weet dan dat het tante & nicht, moeder en dochter zijn, of misschien zus en halfzus. Of buurvrouw en buurvrouw (de vader? Wie zegt dat de vader ook de man van de dode vrouw is?) Dat staat nergens, maar zal je zien, dan zegt iemand in reactie: 'moeder' of 'dochter'. En dat heb ik dan in hun hoofd geplant, door de titel en 81 geworden, en door woorden als prullen, laatjes, haar vader, zei ze vroeger altijd. Ha! Hm. De clou komt een beetje uit de lucht vallen. Dat gaat Marietje vast merken! Dan zet ik er nog wat speldenprikjes tussen, die heten incentives. Hier: 'ik bal mijn vuisten' en 'had ik het maar geweten', dus de slechterik had haar willen tegenhouden of slaan. Maar nu lijkt het nog, of iemand anders de tante iets aandeed en dat hp daarom terugdenkend in machteloze woede de vuisten balt. Tada.

Begrijp jij mijn vraag? Ik ga vaak op mijn gevoel af of het verhaal klopt/ compleet/ af is. Achter jouw verhaal zit een hele theorie. Heb jij een vaste 'checklist' waar het verhaal aan moet voldoen? Ben jij niet bang dat alle spontaniteit er uit wordt geschrapt en het te rationeel wordt? Overigens krijg ik dit gevoel niet bij dit verhaal. Het is een vraag die in mij opkomt na het lezen van #2.

Ik begrijp - ik ook/ik ook/ik ook - welnee mens, ik doe ook maar wat - ja, opdracht/woordental - nee - nee - gelukkig - aha :)

Het eerste stuk van jouw verhaal is zintuiglijk beschreven. Ik vraag mezelf af of iemand in deze bewoording het in haar dagboek opschrijft. De laatste 2 zinnen vind ik te duidelijk de clou uitgelegd, waardoor voor mij jouw verhaal wat werd ontnuchterd. Een mooi verhaal van een bedrogen dochter.

'dochter' :D

Ps. het verstopte gedichtje voor de lezer heb jij voor mij wel heel goed verstopt!!

Geweten Het is dat ik vandaag haar dagboek vond tussen de prullen in haar laden het is dat ik er - zittend op haar bed - urenlang in las haar handschrift vermoeide maar was hoewel schuin en statig ferm gepend met minimaal gekras :o

Geweldige uitleg, zo zie ik u graag.

Ha, dank je Nienke, het was vroeg en het waren een hoop vragen :eek: Ze werkten in elk geval inspirerend.

Ja, interessante uitleg - mooie mix van linker- en rechterhersenhelft :)

Haha ja, ik schrijf als een vent schijnt.

Bijzonder mooi verhaal, Mirandala. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup: Ik werd van de ene zin naar de andere geleid alsof iemand het me vertelde. Dat is voor mij het ultieme, als ik het gevoel heb dat ik niet lees, maar luister. (Ook mijn streven trouwens: niet schrijven, maar 'vertellen').

:) jeej, dank je Wood!

Fantastisch, een kijkje in jouw open schrijf keuken!! Heel erg leerzaam en heel erg bedankt dus! :thumbsup: Ik zie toch veel overeenkomsten in onze schrijfprocessen. Erg inspirerend! En ja, ik dacht echt moeder- dochter maar jij hebt gelijk, het kan ook anders zijn!! En dat gedichtje is echt een kado, zeker als het wordt opengemaakt! :nod: Bedankt voor jouw openheid en jouw reactie! Ik hoop meer van jouw werk te lezen!

Bedankt voor het lezen en je leuke reactie, daar word ik superblij van :)

De hele topic leest voor mij als een kort verhaal. En al schrijf je als een vent - schijn - ik herken toch de Miranda - lijn - ...