Schrijfopdracht #2 - Tuin

Alie snoof de aardegeur op, die uit de grond dampte. Ze zakte door de knieën en streek over de aarde, die aan haar hand bleef kleven. Een stukje gras, dat brutaal de kop op stak, rukte ze uit. Wat kleine bloemen wilde ze hier planten, teer en kleurig. Het moes teen vrouwelijke tuin worden. Eerst maar eens wat zand door de grond mengen. De aarde was zwaar. Dat had je als het wekenlang geregend had. Af en toe hield ze op met spitten om het zweet van haar voorhoofd te vegen. Toen ze een kwartier aan het werk was, stootte ze op iets hards. Een steen, dacht ze, vast nog overgebleven uit de rotstuin van de vorige bewoners. Met haar handen groef ze verder. Een bleek-grijze vorm verscheen. Ze veegde de aarde eraf en ze deinsde terug: een schedel, duidelijk afkomstig van een mens. Ze bukte om het hoofd goed te bekijken: in de linker oogkas rolde een glazen oog. Een schok van herkenning ging door haar heen: het was Harry! Verdomd als het niet waar was. Acht jaar geleden was hij op een dag niet meer thuisgekomen. Vlak na zijn vertrek had ze nog wel vrienden en familie gebeld, maar toen niemand ooit zei hem nog gezien te hebben, gaf ze het zoeken op. Het was ook wel rustig zo. Na tien jaar huwelijk was de glans er wel af. Als ze, wat zelden voorkwam, aan hem dacht, stelde ze zich hem voor bij een jongere vrouw. Ze vond het best, als zij er maar vanaf was. Dat hij nu in de grond lag, waar ze haar nieuwe bloemenbed had gepland, beviel haar niet. Hij lag in de weg. Ze stond op, legde haar handen in de zij en keek naar de lucht. Een zwerm ganzen vloog over. Het geluid van de klapperende vleugels bracht een verontrustende gedachte bij haar binnen: als iemand Harry hier vond, zou zij verdacht worden van moord en zie dan maar eens te bewijzen dat je er niets mee te maken hebt. Hoe van de resten af te komen, dat probleem moest ze vandaag oplossen.