autobiografie

Geachte mevrouw/ heer, Ik zal me eerst voorstellen om een beeld te laten creeren. Ik ben .......; kom uit Azie en sidns 1994 woon in nederland. Vandaag 40 geworden en gelijk met deze gedachten. Soms zegt men, waarom denkt iemand zo, of die is gek. Ik ben het leven moe. Ik ben geen gelovig, maar soms denk ik als ik zou geloven in God, zou ik uitschreeuwen WAAR BEN JIJ???? WAAROM DIT????? WAAROM HEB JE ZOVEEL NORMEN EN WARDEN OM HET LEVEN ZO ONMOGELIJK TE MAKEN FOR MENSEN????? Ik wil zoveel zeggen, maar, wacht even, men heeft geen tijd; moet eerst eigen problemen oplossen. Ik heb al jaren moeite met mijn cultuur en zoveel verschillende normen en waarden die bestaan in verschillende bevolkingsgroep in mijn land. Ik voel me anders dan mijn familie en ik heb heel veel last. Ik kan niet meer met dierbaren op een normale manier communiceren omdat zij mij verwsterd noemen en kan ik niks kwijt bij hen. Mag nooit klagen; mag nooit zeggen dat ik er anders denk over een bepaald onderwerp of ik leef anders, dus a.u.b. respect over mijn levenstijl en manier van doen en laten. IK BELEDIG ZE TOCH NIET!!!!!! Ik ben verwesterd omdat ik geen rekeninghoud met hun manier van leven. M.a.w. ik doe niet zoals zij willen; ik denk niet zoals zij denken en ik HEB GEEN RESPECT, zeggen zij. Wordt lastig gevallen met hun gedachtengang. Ik ben 40 en ik heb nog geen gevoel van volwassenheid in mijn denkwijze gevoeld omdat mijn ouders willen mij altijd controleren en kijken wat ik doe en hoe ik omga met mensen. Is er iemand die door zijn ouders gebeld wordt om te horen krijgen: bel die persoon omdat die jarig is, en nog erger dan dat dat ze ook gaan controleren bij diegene: zijn jullie gebeld door ....IKKE......? WIj hebben hem gebeld en gezegd dat die jarig is, waarom dan heeft hij niet gebeld???? Het ergste nog dat ze later mij gaan bellen: wij hebben jou toch gezegd dat die jarig is, waarom heb je niet gebeld dan. KOM OP MENSEN IK BEN 40 EN WOON 18 JAAR ZELFSTANDIG AND WORDT NOG STEEDS LASTIG GEVALLEN MIJ, wat zal ik dat noemen eigenlijk. Ik heb zoveel te zeggen maar er is niemand om mezelf te uiten. Ik ben ten einde raad. IK wil Euthanasie. Ik heb plannen en ik wil eerst alles wat mij dwaars zit wil kwijtraken. Want ik zie dat zij NIET alleen ik, maar de andere zussen en broers zo het leven zuur maken. Ik hoop dat ze nadat ze alles wat ik kwijt wilde en nadat ik alles eruit heb gegooid anders gaan doen met de rest en ook het leven niet zo moeilijk maken voor henzelf. Ik hoop dat ik dat voor anderen reden kan. - Bepalend - Cotroleren - Zich bemoeien - Van een mug een olifant maken - Commanderen - Worden in de mond leggen - Verkeerde communicatie - Alles geloven wat anderen zeggen - Vooroordelen - Denken voor anderen ........... ............ ............. .......... Ik kan ermee niet leven en ik voel me uitgeput, omdat ik al jaren bezeg ben om alles uit te leggen en zeggen, het kan ook anders Soms schaam ik me voor mijn afkomst en voor mijn nest omdat ik zoveel verschellend zie over de denkwijze's Vandaar zoek ik op deze manier iemand die met mij een autobiografie wilt schrijven over mezelf. Ik wil ze dit boekje nalaten. IK ben leterlijk en figuurlijk moe en uitgeput, maar blijf me groot houden. Ik heb ook gevoelens en kan gesstelijke kapotworden Doodculturen