Geen afbeelding
EdwinvdHeuvel

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Boek laten afschrijven

 29 juli 2015 - 7:58
Beste leden op Schrijven Online, Ik ben al een paar jaar bezig aan een boek en kom er gewoonweg niet toe om het af te maken. Het is mij vrij duidelijk dat ik hulp hierbij nodig heb. Onderstaand schets ik een kleine achtergrond. Een mooie jeugd, geheel probleemloos mijn schooljaren doorlopen en begin jaren '90 leerde ik mijn (ex)vrouw kennen. We trouwden enkele jaren later, kregen drie kinderen, twee jongens en een meisje. Begin 2009 werd ik anoniem gebeld dat mijn (ex)vrouw vreemd zou gaan. Dit bleek het geval te zijn vanaf eind 2006(!). We hebben een enorme strijd gevoerd tijdens de vier jaar durende scheiding (drie rechtszaken en een hoger beroep), waarin zij zich als een ware oplichtster heeft opgesteld. Manipulatief. Mijn (ex)vrouw blijkt nu achteraf een narcist te zijn. Iets waar ik nooit bij stil had gestaan. In de jaren dat ik met haar samen was kan ik nu achteraf bepaalde voorvallen benoemen, toen echter niet. Nu ben ik 1,5jr gescheiden. Inmiddels zie ik de kinderen (jongens zijn nu 16r, 14jr en mijn dochter is 9jr) niet meer, is mijn (ex)vrouw hertrouwd, heeft ze een kind en heb ik een nieuwe relatie. Je kunt je voorstellen dat er heel erg veel is gebeurd. Ik ben daarom een paar jaar geleden begonnen met het eea op te schrijven, met als doelstelling om het boek uit te brengen. Het boek moet alle feiten weergeven, geschreven als een roman, de personages niet bij naam noemend. Veel mannen/vrouwen zitten namelijk in dezelfde situatie als ik en hiermee kan ik ze een hart onder de riem steken. Ik heb al veel geschreven, maar ook nog heel veel niet. Nu ben ik op het punt gekomen dat ik een goed schrijfster/schrijver mijn verhaal verder zou willen laten afschrijven. Zou je mij hierbij kunnen helpen, en ook een inschatting kunnen maken van de kosten? Ik hoor het graag. Groet Edwin.

Profile picture for user Rudez
Rudez

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 juli 2015 - 8:16
Ik denk, Edwin, dat het goedkoper en zelfs beter is om het toch bij jezelf te houden. Het is jouw verhaal. Heb je er zelf al alles aan gedaan om het goed op te kunnen schrijven? Dat wil zeggen; schrijfboeken gekocht, schrijfoefeningen gemaakt, schrijfcursussen gevolgd, etc? Ik zou eerst die paden bewandelen voor je het in handen van een ander geeft. Maar vooral is het een ontzettende klotetijd voor jou geweest, zoals ik het lees, en wens ik je sterkte in het gemis van je kinderen. Hen nooit meer zien lijkt me het allermoeilijkste dat er is. Is er helemaal geen contact meer?

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 juli 2015 - 15:59
Mijn (ex)vrouw blijkt nu achteraf een narcist te zijn.
Alle vrouwen zijn een narcist. Dat begint al heel erg jong en had je met de juiste opleiding kunnen weten.
Freud doelde met narcisme vooral op vrouwen die hun energie te veel aan zichzelf en te weinig aan anderen besteden.
Je kunt je voorstellen dat er heel erg veel is gebeurd.
Ja, dat kan ik. Jammer dat je niet de enige bent. Jij bent 1 van de 10.000 mannen per jaar. Per jaar zijn er meer dan 30.000 kinderen betrokken bij een scheiding. Als ik het kon zou ik de ouders van die kinderen op een rots-vulkaan-eiland zetten met zeer weinig proviand. Het eerste ex-paar dat een zelf geschreven boek uitbrengt om al die ellende te voorkomen mag van het eiland. De rest mag van mij wachten op een vulkaanuitbarsting.

20 augustus 2015 - 23:39
Wie zit er op jouw verhaal te wachten? Diegenen in hetzelfde schuitje? Fijn nog even extra leed over zichzelf uitgieten met goedbedoelde ondersteuning. Ja ja... Of anders lezers die niet daarmee te maken hebben? Heerlijk, leed van anderen. Eigenlijk is het onderwerp van zo'n (persoonlijk aangrijpend) verhaal te gewoontjes, want er gebeurt niets bijzonders. Vreemdgaan, vechtscheiding, kinderduupjes, allemaal bekend en uitgemolken. Iets met bijlen, kettingzagen en penose zou nog kunnen, zijdelings in 't onderste schap. Wat maakt jouw erg persoonlijke (autobiografische) verhaal nou echt de moeite voor anderen om het te lezen? Ben je een sprankelende inspirerende persoonlijkheid met ruime, boeiende ervaringen vol van inzichtelijke anekdotes die zijn leven veruïneerd zag door een vreselijk secreet, de tot leven gewekte harpij die desnoods haar eigen kinderen zou verslinden? Of is het wraak van jou? Ook een perspectief natuurlijk. Kortom, als het een verhaal is, is het alleen zinvol voor anderen om het te lezen als het het mondaine overstijgt. En dat betekent dat je helemaal niet dwangmatig hoeft te vertellen wat er allemaal wel en wat er allemaal niet en zij zei en ik zei en zo voort. Televisie-soaps lijken uit het leven gegrepen, maar zijn natuurlijk gedachtenspinsels die men fantaseert als er een situatie zou bestaan die jij heel goed kent. Maar dat willen de kijkers (lees: de televisieboeklezers) nou net niet. Om je vraag te beantwoorden: Doe het vooral zelf. En als je per sé er een publicatie van wilt maken, bedenk dan eerst de echte reden om zoiets te publiceren (niet: mijn bittere ervaring; wel: een flabbergasting verhaal), bedenk de juiste vorm (drama, humor, cursieve historie) en het volume (dictie, stijl, setting, personages, karakterontwikkeling &c &c &c). De wereld is vergeven van de Hemingways, maar van de echte was er natuurlijk maar één.