samenwerking voor thriller (+/- 450 blz)

Als je zo serieus bezig bent met schrijven, en er overduidelijk ook de uren in steekt, waarom probeer je dan niet een cursus te doen? Of huur een redacteur in die je helpt om de vinger op de zere plek te krijgen. Ik zeg niet dat je geen partner moet zoeken, natuurlijk. Maar het feit dat je in elk geval persoonlijke reacties krijgt op je manuscripten wil zeggen dat je al een heel eind bent gevorderd. De dingen die je noemt kun je leren! Je zou ook eens een stukje dialoog van jezelf op proeflezen kunnen zetten. Er zijn genoeg mensen die daar wat over kunnen zeggen. En ik denk dat ik je zelf ook wel via proeflezen wat tips kan geven als ik dialoog van je heb gelezen.

De dingen die je noemt kun je leren! Je zou ook eens een stukje dialoog van jezelf op proeflezen kunnen zetten. Er zijn genoeg mensen die daar wat over kunnen zeggen. En ik denk dat ik je zelf ook wel via proeflezen wat tips kan geven als ik dialoog van je heb gelezen.

Het zijn ook vaak de valkuilen waar ik juist weer intrap, dat ik de tekst opnieuw scan, begin aan te passen en er steeds meer aan toevoeg, zonder wat weg te halen. Niet dat ik kick op lange tekst of dat ik perse een dik boek wil schrijven, het is meer de angst dat ik als schrijver niet duidelijk ben en zaken weglaat die later belangrijk worden. Ik zal later ook eens wat dialoog op proeflezen zetten. Ben benieuwd wat daar over gezegd wordt.

De dingen die je noemt kun je leren! Je zou ook eens een stukje dialoog van jezelf op proeflezen kunnen zetten. Er zijn genoeg mensen die daar wat over kunnen zeggen. En ik denk dat ik je zelf ook wel via proeflezen wat tips kan geven als ik dialoog van je heb gelezen.

Het zijn ook vaak de valkuilen waar ik juist weer intrap, dat ik de tekst opnieuw scan, begin aan te passen en er steeds meer aan toevoeg, zonder wat weg te halen. Niet dat ik kick op lange tekst of dat ik perse een dik boek wil schrijven, het is meer de angst dat ik als schrijver niet duidelijk ben en zaken weglaat die later belangrijk worden. Ik zal later ook eens wat dialoog op proeflezen zetten. Ben benieuwd wat daar over gezegd wordt.

Probeer dingen tot hun essentie terug te brengen. Ik zeg niet dat je subtiel moet zijn, want dan loop je inderdaad het risico dat lezers iets niet meekrijgen. Maar 'duidelijk' en 'lang' zijn twee verschillende dingen. Ik zou ook niet te veel nadenken over de uiteindelijke lezer. Dat doe je pas als het af is. Geef het aan een proeflezer met duidelijke instructies. Bezweer hem of haar om eerlijk te zijn. Complimenten heb je geen bal aan. Je wil immers je verhaal beter maken. Eis dat ze aangeven wat onduidelijk was. En eis eerlijkheid. Op basis daarvan kom je er achter waar je te vaag was en waar te langdradig.

De dingen die je noemt kun je leren! Je zou ook eens een stukje dialoog van jezelf op proeflezen kunnen zetten. Er zijn genoeg mensen die daar wat over kunnen zeggen. En ik denk dat ik je zelf ook wel via proeflezen wat tips kan geven als ik dialoog van je heb gelezen.

Het zijn ook vaak de valkuilen waar ik juist weer intrap, dat ik de tekst opnieuw scan, begin aan te passen en er steeds meer aan toevoeg, zonder wat weg te halen. Niet dat ik kick op lange tekst of dat ik perse een dik boek wil schrijven, het is meer de angst dat ik als schrijver niet duidelijk ben en zaken weglaat die later belangrijk worden. Ik zal later ook eens wat dialoog op proeflezen zetten. Ben benieuwd wat daar over gezegd wordt.

Probeer dingen tot hun essentie terug te brengen. Ik zeg niet dat je subtiel moet zijn, want dan loop je inderdaad het risico dat lezers iets niet meekrijgen. Maar 'duidelijk' en 'lang' zijn twee verschillende dingen. Ik zou ook niet te veel nadenken over de uiteindelijke lezer. Dat doe je pas als het af is. Geef het aan een proeflezer met duidelijke instructies. Bezweer hem of haar om eerlijk te zijn. Complimenten heb je geen bal aan. Je wil immers je verhaal beter maken. Eis dat ze aangeven wat onduidelijk was. En eis eerlijkheid. Op basis daarvan kom je er achter waar je te vaag was en waar te langdradig.

Probeer dingen tot hun essentie terug te brengen. Maar 'duidelijk' en 'lang' zijn twee verschillende dingen. Geef het aan een proeflezer met duidelijke instructies. Bezweer hem of haar om eerlijk te zijn. Complimenten heb je geen bal aan. Je wil immers je verhaal beter maken. Eis dat ze aangeven wat onduidelijk was. En eis eerlijkheid. Op basis daarvan kom je er achter waar je te vaag was en waar te langdradig.

Harry, je hebt gelijk. Een lange tekst is niet ter definitie duidelijker dan een korte. En wat de proeflezer betreft, vind maar eens een lezer die commentaar wil geven op een roman/thriller van +/- 450 blz. Vandaar dat ik het zoek in een samenwerkingsverband, samen op de kaft en de opbrengsten delen.

Vandaar dat ik het zoek in een samenwerkingsverband, samen op de kaft en de opbrengsten delen.

Maar je vraagt dan wel heel veel van een medewerker - voor jouw boek. Wat is het voordeel voor de medewerker?

Maar je vraagt dan wel heel veel van een medewerker - voor jouw boek. Wat is het voordeel voor de medewerker?

Ik zie het niet als een medewerker. Wat ik wil is samen een boek schrijven. Ik zoek iemand die mij aanvult, met zijn of haar goede schrijverscapaciteiten. Ik maak de opzet en de ander perfectioneert het, haalt weg wat overbodig is, voegt toe wat karakters aantrekkelijker maakt. En samen schrijf je een boek, zoals wel meer gebeurt, denk maar aan Nicci French. Dus samen op de cover, samen de opbrengsten delen, alles 50/50.

Probeer dingen tot hun essentie terug te brengen. Maar 'duidelijk' en 'lang' zijn twee verschillende dingen. Geef het aan een proeflezer met duidelijke instructies. Bezweer hem of haar om eerlijk te zijn. Complimenten heb je geen bal aan. Je wil immers je verhaal beter maken. Eis dat ze aangeven wat onduidelijk was. En eis eerlijkheid. Op basis daarvan kom je er achter waar je te vaag was en waar te langdradig.

Harry, je hebt gelijk. Een lange tekst is niet ter definitie duidelijker dan een korte. En wat de proeflezer betreft, vind maar eens een lezer die commentaar wil geven op een roman/thriller van +/- 450 blz. Vandaar dat ik het zoek in een samenwerkingsverband, samen op de kaft en de opbrengsten delen.

Ik denk dat je er echt beter aan doet om eerst je eigen schrijven te verbeteren voor je een partner zoekt. Je moet immers gelijkwaardig samenwerken. Schrijvers die met een partner samenwerken, schrijven ook allebei aan het boek. En als jij vindt dat je daar nog niet aan toe bent, is dat denk ik stap 1.

Probeer dingen tot hun essentie terug te brengen. Maar 'duidelijk' en 'lang' zijn twee verschillende dingen. Geef het aan een proeflezer met duidelijke instructies. Bezweer hem of haar om eerlijk te zijn. Complimenten heb je geen bal aan. Je wil immers je verhaal beter maken. Eis dat ze aangeven wat onduidelijk was. En eis eerlijkheid. Op basis daarvan kom je er achter waar je te vaag was en waar te langdradig.

Harry, je hebt gelijk. Een lange tekst is niet ter definitie duidelijker dan een korte. En wat de proeflezer betreft, vind maar eens een lezer die commentaar wil geven op een roman/thriller van +/- 450 blz. Vandaar dat ik het zoek in een samenwerkingsverband, samen op de kaft en de opbrengsten delen.

Ik denk dat je er echt beter aan doet om eerst je eigen schrijven te verbeteren voor je een partner zoekt. Je moet immers gelijkwaardig samenwerken. Schrijvers die met een partner samenwerken, schrijven ook allebei aan het boek. En als jij vindt dat je daar nog niet aan toe bent, is dat denk ik stap 1.

Heb je dan al cont(r)act met iemand die het boek in de markt wil zetten, of ga je dat zelf doen?

Heb je dan al cont(r)act met iemand die het boek in de markt wil zetten, of ga je dat zelf doen?

Ik heb goed contact met uitgeverij De Geus (Breda). Maar dusdanig dat ze nu niet met me in zee willen gaan omdat de stijl niet goed uit de verf komt, over de plot zelf zijn ze tevreden. Zij raden mij aan om te zoeken naar een mogelijke samenwerking. Het is best frustrerend. Ik weet bijvoorbeeld dat showing beter is dan telling, maar als het erop aan komt schiet ik toch te kort soms ook omdat ik dan zelf denk dat ik bezig ben met showing. Misschien is de tekst ook niet representatief voor de rest van het boek. Het is immers de proloog waarin Mirjam wel een rol krijgt toebedeeld, maar die wil ik ook weer niet te groot maken. Immers, het is een opstap naar het eigenlijke verhaal dat vertelt wordt vanuit het perspectief van de broer van de patient die bij Mirjam wordt opgenomen. Later in het verhaal komt Mirjam wel terug, ook inmiddels 30 jaar ouder en ik hoop dat voor de lezer dan steeds meer op zijn plek begint te vallen.

Dan denk ik toch - met Harry - dat je beter eerst je eigen schrijfvaardigheid kunt verbeteren door een externe redacteur in te schakelen, het volgen van een cursus of het lezen van een / enkele goede schrijfboek(en). Via deze site te regelen: http://www.schrijvenonline.org/schrijfgids/indivi… http://www.schrijvenonline.org/shop/boeken-bestel… Je medeschrijver heeft misschien ook weer zijn of haar schrijfproblemen, die je eruit werken moet, wat het proces kan vertragen c.q. bemoeilijken.

Dan denk ik toch - met Harry - dat je beter eerst je eigen schrijfvaardigheid kunt verbeteren door een externe redacteur in te schakelen, het volgen van een cursus of het lezen van een / enkele goede schrijfboek(en). Via deze site te regelen: http://www.schrijvenonline.org/schrijfgids/indivi… http://www.schrijvenonline.org/shop/boeken-bestel… Je medeschrijver heeft misschien ook weer zijn of haar schrijfproblemen, die je eruit werken moet, wat het proces kan vertragen c.q. bemoeilijken.

Okay, dat is duidelijk. Ik ga ermee aan de slag, hoewel ik bang ben dat een externe redacteur me alleen maar geld gaat kosten. Ik ga ook proeflezen van anderen, hoewel ik betwijfel of ik daarvoor misschien de juiste bagage heb. En ik zal zelf ook af en toe een andere tekst laten proeflezen, het werkt immers wel erg verhelderend. Ik vind het wel jammer dat het beperkt blijft tot max 4500 tekens, voor een roman is dat immers heel weinig en ik kan ook niet zomaar een tekst midden uit het verhaal pakken want er wordt toch verwezen naar eerdere gebeurtenissen waarvan een lezer dan geen weet heeft.

En ik zal zelf ook af en toe een andere tekst laten proeflezen, het werkt immers wel erg verhelderend. Ik vind het wel jammer dat het beperkt blijft tot max 4500 tekens, voor een roman is dat immers heel weinig en ik kan ook niet zomaar een tekst midden uit het verhaal pakken want er wordt toch verwezen naar eerdere gebeurtenissen waarvan een lezer dan geen weet heeft.

Maar als de structuur van je verhaal goed is, hoef je de proeflezer het hele verhaal niet voor te leggen. Het ging immers om stijl en dialogen. In 4500 tekens kun je daar al veel van laten zien.

Ik vind het wel jammer dat het beperkt blijft tot max 4500 tekens, voor een roman is dat immers heel weinig en ik kan ook niet zomaar een tekst midden uit het verhaal pakken want er wordt toch verwezen naar eerdere gebeurtenissen waarvan een lezer dan geen weet heeft.

Ik beloof je dat ik je heel veel tips kan geven op basis van een dialoog van 250 woorden :-) Proeflezen gaat niet om het redigeren van je roman, maar om het ontdekken van structurele knelpunten en hoe je die op kan lossen.

Helemaal eens; uit een paar honderd woorden kunnen meerderen hier een heleboel (eventuele) knelpuntjes halen, die jij kunt doortrekken naar jouw complete tekst. Plaats inderdaad maar eens iets op proeflezen, ik ben benieuwd.

Ik pb je even, Johan.

dus ben ik op zoek naar een schrijver of schrijfster (leeftijd is voor mij onbelangrijk) die wellicht last heeft van het omgekeerde (een goede stijl, maar het blijft steken op de plot).

Ja, zo iemand ben ik helaas. Ik win regelmatig wedstrijden voor korte verhalen en fragmenten, ik heb echt een opdracht nodig en dan ga ik als de brandweer. Ik hoor dat ik een prettige stijl heb, maar ik loop vast in langere verhalen.

in de hoop dat het een samenwerking wordt zoals bij Nicci French of andere bekende schrijvers duo's.

Ik denk inderdaad dat een seksuele relatie in dit soort samenwerkingsverbanden een constructieve werking kan hebben. Helaas ben ik al getrouwd en staat mijn vrouw vrij sceptisch tegenover deze vormen van creativiteit. :-) Maar ik denk sowieso niet dat ik jou snel zou kunnen helpen. Jij bent namelijk al jaren bezig, bent al tegen muren opgelopen en je hebt een gedrevenheid die bij jouw karakter past. Wat jij voorstelt is niet zomaar een redacteur die woordjes rechtzet en zinnen oppoetst, jij zoekt een coauteur die zichzelf er in gaat leggen. Die gaat jouw tekst uitbenen en je plot aanranden. Kun jij dat echt aan? Een gelijkwaardige samenwerking zit er denk ik niet in als jij een bestaande roman aan wil passen. Misschien zou je het eerst gewoon moeten proberen met een nieuw (korter) verhaal. Ik ben wel benieuwd naar jouw werk en misschien ben je bereid een pagina in proeflezen te zetten.

Er zijn inderdaad auteurs die het oplossen door een co-auteurschap aan te gaan, maar zelf vind ik dat geen sterke oplossing. Ik ben zelf niet goed in plotten, maar ik kies er toch voor om zoveel mogelijk te doen om dat te leren. Ik lees veel over outlinenen en plotten, als ik een boek lees, film kijk of videogame speel, let ik extra goed op de plot, en ik maak van ieder manuscript een hoofdstuk- en sceneoverzicht, zodat ik goed kan zien hoe mijn plot verloopt. Het zou zoveel makkelijker zijn om het plotten aan iemand anders over te laten, maar dan is het mijns inziens ook niet meer mijn verhaal. Ik wil mijn verhaal op mijn manier doen en ook zelf schrijven. Daarom sta ik ook niet te springen om een co-auteurschap. Als ik jouw post lees, zie ik dat je nog veel schrijftechnieken moet bijspijkeren. En dat is helemaal niet erg, want dat kun je leren. Maar ik zou dan wel die kans aangrijpen om dat te leren en jezelf te ontwikkelen als schrijver i.p.v. een co-auteurschap aan te gaan en daarmee die ontwikkeling en leermomenten te vermijden. Ik begrijp dat uitgeverijen niet in je kunnen investeren, maar dat betekent niet dat je niet in jezelf kunt investeren :) Koop een aantal schrijfboeken, neem eventueel schrijfcoaching, volg een schrijfcursus, en laat vooral veel proeflezen. Van feedback leer je ontzettend veel! Succes!

Ja, zo iemand ben ik helaas. Ik win regelmatig wedstrijden voor korte verhalen en fragmenten, ik heb echt een opdracht nodig en dan ga ik als de brandweer. Ik hoor dat ik een prettige stijl heb, maar ik loop vast in langere verhalen. Ik denk inderdaad dat een seksuele relatie in dit soort samenwerkingsverbanden een constructieve werking kan hebben. Helaas ben ik al getrouwd en staat mijn vrouw vrij sceptisch tegenover deze vormen van creativiteit. :-) Maar ik denk sowieso niet dat ik jou snel zou kunnen helpen. Jij bent namelijk al jaren bezig, bent al tegen muren opgelopen en je hebt een gedrevenheid die bij jouw karakter past. Wat jij voorstelt is niet zomaar een redacteur die woordjes rechtzet en zinnen oppoetst, jij zoekt een coauteur die zichzelf er in gaat leggen. Die gaat jouw tekst uitbenen en je plot aanranden. Kun jij dat echt aan?

Streep streep punt punt streep streep, Misschien ben jij dan toch de persoon waar naar ik op zoek ben, los van je seksuele wensen dan :-]] Ik ben heus niet bang dat iemand mijn verhalen aanpakt, het is juist wat ik nodig heb, een stevige schop onder mijn kont. Ik ben regisseur en vind het juist heel verhelderend om samen met een editor te werken, die me vertelt dat iets te lang duurt of dat er iets mist. Het is juist die interactie die het naar een hoger niveau kan tillen. Ik ben bekend met het fenomeen kill your darlings, het punt is alleen dat een ander me erop moet wijzen en ook kan aangeven waar ik juist te kort schiet. Samenwerking, ik heb geen keus, het is die oplossing en misschien uitgegeven worden. Of het is als een broedse kip op mijn ei blijven zitten en nooit gelezen worden. Ik zou je dus toch willen vragen om een eventuele samenwerking te overwegen. Ik heb een manuscript achter de hand dat helemaal klaar is en waar ik mee wil starten. De uitgever was enthousiast, maar haakte af op mijn stijl, daar zit het mankement. En het was teveel om ermee aan de slag te gaan.

Als ik jouw post lees, zie ik dat je nog veel schrijftechnieken moet bijspijkeren. Koop een aantal schrijfboeken, neem eventueel schrijfcoaching, volg een schrijfcursus, en laat vooral veel proeflezen. Van feedback leer je ontzettend veel!

Xuciejlala (hoe spreek je dat uit?) Lees je aan mijn reacties (deze dus ook) dat ik aan mijn schrijfstijl moet bijspijkeren? Of ventileer je dat uit meningen? Maar als het aan deze schrijfstijl ligt, dan is dat inderdaad mijn handicap en geloof me ik ben al zolang bezig. Ik heb genoeg boeken gelezen, van Renate Dorresteijn ed, maar daarmee verbeter ik mijn stijl niet dusdanig dat uitgevers wel met me in zee willen gaan. Het is een blinde vlek en het lukt me maar niet om daar omheen of dwars doorheen te kijken. Het komt misschien ook omdat ik teveel met mijn tekst bezig ben, het wel tien keer overlees en aanpas. Misschien moet ik me beperken tot 1 keer opschrijven, daarna nog een keer nalopen op slecht lopende zinnen, spelfouten en een enkele toevoeging en het daarbij laten.

Maar als het aan deze schrijfstijl ligt, dan is dat inderdaad mijn handicap en geloof me ik ben al zolang bezig. Ik heb genoeg boeken gelezen, van Renate Dorresteijn ed, maar daarmee verbeter ik mijn stijl niet dusdanig dat uitgevers wel met me in zee willen gaan. Het is een blinde vlek en het lukt me maar niet om daar omheen of dwars doorheen te kijken. Het komt misschien ook omdat ik teveel met mijn tekst bezig ben, het wel tien keer overlees en aanpas. Misschien moet ik me beperken tot 1 keer opschrijven, daarna nog een keer nalopen op slecht lopende zinnen, spelfouten en een enkele toevoeging en het daarbij laten.

Hoe meer ik je hier hoor, en hoe meer ik denk aan het stuk dat ik van je heb gelezen in proeflezen, denk ik dat je je aandacht eens een tijdje op korte verhalen moet richten.

Xuciejlala (hoe spreek je dat uit?)

Gewoon zoals je het schrijft.

Xuciejlala (hoe spreek je dat uit?)

Gewoon zoals je het schrijft.

Hoe meer ik je hier hoor, en hoe meer ik denk aan het stuk dat ik van je heb gelezen in proeflezen, denk ik dat je je aandacht eens een tijdje op korte verhalen moet richten.

Harry, Ik heb ooit korte verhalen geschreven, maar het is net als met hardlopen. Je hebt sprinters en je hebt lange afstandlopers. En ik heb nogal wat te vertellen en geloof heilig dat ik beter ben in marathons dan de 100 of 1500 meter. Ik denk/hoop ook dat het stuk in proeflezen niet representatief is voor de rest van het manuscript, niet helemaal althans, misschien was het een verkeerd poging omdat het hier de proloog betreft. In dit stukje, waarin ik nog niet eens tot de kern van de zaak kom, zat nog niet de hoofdpersoon van het verhaal. Het is een opzet, ook een beetje bedoeld om de lezer op het verkeerde been te zetten. Pas later zal blijken hoe alles in elkaar zit. Maar goed, daarmee wil ik niet zeggen dat jullie ongelijk hebben met alle opmerkingen. Ik weet dat ik teveel informatie geef en dialogen suggestiever moet maken. Ik weet dat mijn karakters niet goed uit de verf komen. Ik weet ook best wanneer iets wel goed is. Ik heb net een film gekeken, Phill Spector, over de vraag of de muziek producer nu wel of niet schuldig was aan de moord op Lana Crafford, of dat het toch zelfmoord was of een ongeluk, zoals Spector beweert. In deze film zet Al Pacino een schitterende en geloofwaardige rol neer en in het begin draait hij continue met uitvluchten om vragen van Helen Mirren heen, die de advocate speelt. Hij geeft nergens direct antwoord op de vraag wat er gebeurd is, of hij nu schuldig is of niet. En dat intrigeert enorm. Ik zou graag willen schrijven zoals Al Pacino acteert, maar bij mij blijven de karakters als die van Nicolas Cage, een acteur die vrijwel iedere rol hetzelfde speelt. Het is van mijn tekortkomingen. Ik heb daarvoor te weinig levenservaring of heb een verknipte kijk op het leven. Ik weet het zelf ook niet. Misschien is het ook dat ik te veel bij de werkelijkheid wil blijven, zaken niet durf te vergroten. Hoe dan ook, met dat gemis aan talent maakt het volgens mij niet uit of ik lange verhalen schrijf of korte. Wat ik wel weet is dat het verhaal dat ik wil vertellen vrij complex is en niet verteld kan worden in 10 A4tjes.

Hey Johan, Ik heb je nog niet gehoord over de door verschillende mensen aangehaalde tip om een schrijfboek te kopen, lijkt je dat geen oplossing?

Hoe meer ik je hier hoor, en hoe meer ik denk aan het stuk dat ik van je heb gelezen in proeflezen, denk ik dat je je aandacht eens een tijdje op korte verhalen moet richten.

Harry, Ik heb ooit korte verhalen geschreven, maar het is net als met hardlopen. Je hebt sprinters en je hebt lange afstandlopers. En ik heb nogal wat te vertellen en geloof heilig dat ik beter ben in marathons dan de 100 of 1500 meter.

Oh ik geloof je zo. Dat is ook niet de reden dat ik het je aanraad. Een kort verhaal schrijven dwingt je om de essentie op te schrijven en in een paar zinnen karakters diepgang te geven. Dat is een goede oefening.

Ik denk/hoop ook dat het stuk in proeflezen niet representatief is voor de rest van het manuscript, niet helemaal althans, misschien was het een verkeerd poging omdat het hier de proloog betreft. In dit stukje, waarin ik nog niet eens tot de kern van de zaak kom, zat nog niet de hoofdpersoon van het verhaal. Het is een opzet, ook een beetje bedoeld om de lezer op het verkeerde been te zetten. Pas later zal blijken hoe alles in elkaar zit.

Aha. Dan hebben we je blinde vlek bij deze te pakken. Je zegt: 'dat stuk is niet representatief voor het hele boek'. Het is wel degelijk representatief voor hoe je schrijft. Jouw leerpunt zit namelijk niet in 'hoe het allemaal zit'. Je hebt blijkbaar een prima helicoptervisie op je verhaal. Wat je nog moet ontwikkelen is hoe je scenes schrijft. Hoe zet je steeds weer een situatie neer met personages in een conflictsituatie. Het maakt hierbij geen bal uit of het personage in de scene de HP is. Ook bijfiguren moeten een conflict hebben. Ook in een proloog. En ook scenes waar de HP niet in zit moeten geschreven zijn met het zelfde oog voor detail en de zelfde zorg voor show, don't tell. Dat je je proloog 'niet representatief vindt' betekent dat dat je leerpunt is.

Maar goed, daarmee wil ik niet zeggen dat jullie ongelijk hebben met alle opmerkingen. Ik weet dat ik teveel informatie geef en dialogen suggestiever moet maken. Ik weet dat mijn karakters niet goed uit de verf komen.

Nou, nu klinkt het eerder alsof je je er bij neerlegt. Terwijl dat helemala niet hoeft. Wat je wil kun je leren.

Ik weet ook best wanneer iets wel goed is. Ik heb net een film gekeken, Phill Spector, over de vraag of de muziek producer nu wel of niet schuldig was aan de moord op Lana Crafford, of dat het toch zelfmoord was of een ongeluk, zoals Spector beweert. In deze film zet Al Pacino een schitterende en geloofwaardige rol neer en in het begin draait hij continue met uitvluchten om vragen van Helen Mirren heen, die de advocate speelt. Hij geeft nergens direct antwoord op de vraag wat er gebeurd is, of hij nu schuldig is of niet. En dat intrigeert enorm. Ik zou graag willen schrijven zoals Al Pacino acteert, maar bij mij blijven de karakters als die van Nicolas Cage, een acteur die vrijwel iedere rol hetzelfde speelt.

Je leert dit maar op een manier: achterhaal waarom personages doen wat ze doen. En daarmee bedoel ik: wat willen ze bereiken. Dat is de essentie: een personage wil iets en doet daarom iets. En als dat niet het gewenste resultaat oplevert, is er conflict en dat is spanning.

Het is van mijn tekortkomingen. Ik heb daarvoor te weinig levenservaring of heb een verknipte kijk op het leven. Ik weet het zelf ook niet. Misschien is het ook dat ik te veel bij de werkelijkheid wil blijven, zaken niet durf te vergroten.

De werkelijkheid? Waarin een vader zijn twee kinderen vermoordt en dan zelfmoord pleegt? Waarin een soldaat in Engeland met een hakmes wordt afgeslacht? Waarin belastinginspecteurs plots een politieke agenda blijken te hebben? Waarin het hoofd van een grote chemische industrie bewust kiest voor het dumpen van afval op een plek waar mensen wonen? Waarin op dit moment een man bewust beslist om zijn vriend te verraden? Waarop een vrouw geen andere utiweg ziet dan haar polsen door te snijden omdat ze zo veel van haar kind houdt? Die werkelijkheid? En jij bent bang om UIT TE VERGROTEN? (vrij naar Adaptation :) )

Hoe dan ook, met dat gemis aan talent maakt het volgens mij niet uit of ik lange verhalen schrijf of korte. Wat ik wel weet is dat het verhaal dat ik wil vertellen vrij complex is en niet verteld kan worden in 10 A4tjes.

Verhalen zijn complex. Scenes niet. Leerpunt!

[Alles wat Harry zonet zei]

Amen.

Ik denk ook dat het niet alleen een schrijfboek kan zijn in dit geval - en zelfs geen tien schrijfboeken. Wat johan74 nodig heeft, is feedback. Daar vraagt hij ook om. Ik hoop dat hij een medeschrijver / medelezer vindt die hem zijn zwakke punten kan laten zien én suggesties voor verbeteringen kan doen. Eén valkuil ligt er namelijk open bloot voor zijn voeten, die waarin valselijk geschreven staat dat het later allemaal duidelijk en leuk wordt in het verhaal. Nee, het moet vanaf zin één leuk zijn, in de letterlijke betekenis van aantrekkelijk. De lezer moet aangetrokken worden, neergeschoten, in het hol gesleept en opgevreten. Door het verhaal en niets anders dan het verhaal. De botjes blijven liggen. Want er is een wet die zegt dat het personage nooit het verhaal mag verlaten zoals hij erin gekomen is, en dat zou voor de lezer ook moeten gelden. Makkelijk gezegd? Zet op proeflezen eens een ijzersterke eerste zin voor het verhaal dat je al af hebt, maar dat nog niet goed genoeg is. Laat ons die eerste zin proeven. Willen we meer, geef je ons de tweede. De derde. Maar zoek eerst naar de meest krachtige woorden voor die eerste zin. Onontkoombare woorden. Aantrekkelijke woorden. Gooi de lasso uit.

Eén valkuil ligt er namelijk open bloot voor zijn voeten, die waarin valselijk geschreven staat dat het later allemaal duidelijk en leuk wordt in het verhaal. Nee, het moet vanaf zin één leuk zijn, in de letterlijke betekenis van aantrekkelijk. De lezer moet aangetrokken worden, neergeschoten, in het hol gesleept en opgevreten. Door het verhaal en niets anders dan het verhaal.

Dat bedoelde ik inderdaad :-)