Columnist zoekt vaste stek

Tja, Godje, als ik die stek wist had ik hem zelf al bezet. Ik behelp me nu dus met een huis aan huisblad.

En ik bundel ze na een jaar in een boekje.

Het blijkt inderdaad belachelijk moeilijk. Ik kom niet verder dan een links blad en een driemaandelijks uitgegeven tijdschriftje van pseudo-intellectuelen. :roll: Achja, we kunnen maar proberen.

Pseudo-intellectuelen... dat zijn mensen die maar niet willen begrijpen dat ze het eigenlijk ook niet begrijpen?

Godje, ik heb even op je webstek :D gekeken. Je column van 3 dec. 2006 is fantastisch! Leuke gedachtenkronkels. De melancholie druipt er van af.

Zomaar ideetje: Googelen op 'Columnist gezocht'...is dat wat?

Je website is in elk geval top. Misschien daar een klein berichtje op plaatsen dat je je ook aanbiedt voor andere websites?

Ik heb je inmiddels ook gelinkt op mijn site.

Helemaal correct, Wouter! Ik schrijf er dus columns en af en toe een boek -of filmrecensie voor, en zolang er maar voldoende moeilijke woorden in zitten, vinden ze het best. De inhoud, ach wat, die is toch achterhaald. Werkelijk waar een lachwekkend clubje, dat zichzelf ook nog eens de "mystieke broeders" durft te noemen. Uiteraard stuk voor stuk schorem van studenten - rechters, artsen, en ingenieurs in spé. Ik schrijf er wel eens meer over, het is best grappig, zij het op een wel erg tragische manier.

Ik vreesde een beetje dat het té was. Blij dat je het leuk vond. ('Webstek' *juicht*)

Ja, deed ik, maar zonder veel succes. Je vindt wel eens wat hoor, maar meestal zijn het dan (online) magazines van twijfelachtige kwaliteit. Niet dat ik veel pretentie heb, zo'n goed schrijver ben ik allesbehalve, maar ik weet toch al dt-fouten te mijden, om het zo maar te zeggen. Of de columns horen gericht te zijn op een publiek waar ik geen feeling mee heb: Echte mannen (magazines over auto's en sport - wat dat ook moge zijn), typische vrouwen (wat nu, gifgroen is niet meer in?), of dierenliefhebbers. En dan sta je daar in je tweedehands jeans, met een liefde voor schaken, kleinkunst en taal, en zonder hond.

Blij dat je 'em leuk vindt, bedankt voor het linken. Ik zette jou - tezamen met iedereen die zich in het blog-topic meldde - er ook al een tijdje geleden in. En ja, ik kan me wel aanbieden op die blog, maar zoveel lezers heeft hij echt niet. Gemiddeld een vijftigtal hits per dag, dus daar kom je helaas ook niet mee aan de bak.

In ieder geval, bedankt voor de fijne opmerkingen. Die apprecieer ik echt. Ik kreeg trouwens nog een leuke pm van een zekere Sérgio, waarschijnlijk dat ik daar wat meer mee doe. Al blijft het hebben van een vaste, wekelijkse of maandelijkse stek in een erkend blad wel het doel.

Godje schreef:

Nee, nee! Over de top is juist goed! De verdwaalde mens is mijn favoriete thema. Mijn verhalen zitten ook vol dramatisch acterende personages (is dubbel op te vatten). Ze liggen jammerend op de grond, wentelen zich in onvrede, en tarten zichzelf en de medemens met grotesk emotioneel vertoon. Hoe absurder hoe leuker, mits het natuurlijk nog een beetje te volgen is.

Maar nu ga ik mijn mond houden, want jouw column van 3 dec. (waaraan we refereren) is autobiografisch van opzet. Straks denken mensen nog dat ik van mening ben dat je de weg kwijt bent. :?
Hmm, schrijver ben je hè? Ach, dan is het geoorloofd om hier en daar een afslag te missen. Doe'k ook wel eens. :wink:

P.s.: nog bedankt voor het PB-minuutje 'lectuur'.

Plakt uw columns op lantaarnpalen, dat kan ook natuurlijk, of in bushokjes, vooral daar waar mensen van ellende moeten zijn, maar geen fluit te doen hebben.

Ik vrees dat er niets anders opzit. De moed ontbreekt me om verder te zoeken, de afwijzingen langs beide kanten hangen me de keel uit. Gisteren wierp ik uit pure frustratie mijn pen door het raam, en daar bezeerde zich een man op leeftijd aan. Dit kon zo niet verder, dacht ik, en ik had gelijk. Columnist blijf ik, in hart, nieren, en tal van andere organen, maar op een eerbare wekelijkse dan wel maandelijkse publicatie moet ik niet rekenen. Allen bedankt voor steun en reacties, en wanneer er iemand ooit een tijdschrift opricht, denk dan nog eens aan mij, en aan die oude man met zijn schedelfractuur.

Landen zijn doorgaans vergeven van de columnisten. Nou ja stukjesschrijvers. Het is druk bij de trog dus, zie er maar bij te komen.

En overigens u moest studeren toch?

Geen inspiratievoller tijden dan de examenperiode, beste Willem!

:cry: Dus iemand die daar slecht in is... :cry:

Godje, ik heb op je blog gekeken gisterenmiddag en ervan genoten. Erg leuk om te lezen!

Iemand die daar slecht in is kan uiteraard ook nog steeds prachtig schrijven, lieve Siska. Ik doelde natuurlijk op de fouten die daadwerkelijk gepubliceerd werden in bepaalde magazines, alwaar ik me vanzelfsprekend niet in wil mengen. Overigens, bedankt voor het lezen, blij dat zelfs u het leuk vond!

Zeg maar jij, hoor.
Ik ben maar een meisje van 'n kwart eeuw. :oops:
Ik voel me zo oud, als men 'u' zegt!

Godje, ik heb ook het één en ander gelezen van uw blog.
Mijn complimenten.

daarmee wordt mijn aandacht terug gevestigd op een discussie op Radio één.(in België).

...Dat er in België te weinig 'U' wordt gebruikt. Fransen nemen daarentegen teveel 'U' in de mond. En een discussie rees rond de vraag wanneer men U moet gebruiken en wanneer best getutoyeerd wordt.
Interesant was dat in dat opzicht een onderscheid werd gemaakt tussen verschillende media. Radio Donna en het weekblad Flair hebben het imago van 'vriendin'-blad/zender te zijn en die zouden eerder mogen tutoyeren om het vriendingehalte hoog te houden. 'Radio één' daarentegen is een serieuzere - een beter woord ontsnapt me - zender , zo ook het blad 'de knack'. Zodat deze beter beleefder aanspreektitels hanteren.
Het hangt er dus vanaf wat de aanspreekgroep is, maar toch blijft het wikken.

In België wordt sowieso meer 'u' gebruikt, dan in Nederland volgens mij.