Wie helpt? Voor Schrijven Magazine ben ik bezig aan artikel met de werktitel "Voorbij persononage, conflict en perspectief, een nieuwe en persoonlijkere kijk op creatief schrijven". Dat gaat erover dat het belangrijk is om naast het traditionele begrippenapparaat ook aandacht te hebben voor bijvoorbeeld ritme (Thomas Verbogt, "Schrijven is ritme") of lichtheid (Italo Calvino in "Zes memo's...") of een andere meer persoonlijke invalshoek. Hoe kijk jij daartegenaan? Heb je bijvoorbeeld "Schrijven is ritme" gelezen en heb je daar een mening over? Heb je behoefte aan een meer persoonlijke en minder geijkte theorie? Kun je die toepassen in je eigen werk? Of geef je juist de voorkeur aan de traditie met een boek als 'Personages, conflict, perspectief?' Laat het me weten, dan kan ik je overweging wellicht meenemen! Dank, dank.