Hopper! We zijn een match! Hier heb ik lang op gewacht. Echt. :nod: Ik heb gisteren een tijdelijke website de lucht in laten gaan, maar heb nog een la vol verhalen.

Groot gelijk, Ellabella, want

Indien de website bijvoorbeeld 100 euro in een jaar aan reclame-inkomsten krijgt, gaan 50 euro naar de verschillende auteurs. Als er tien verhalen gepubliceerd zijn, door tien verschillende auteurs, krijgen zij elk 5 euro dat jaar (50/10=5). Als er tien verhalen zijn gepubliceerd door negen auteurs waarvan er één twee verhalen geschreven heeft, krijgt deze laatste 10 euro (50/10*2=10). Betaling gebeurt in de eerste week van januari van het daaropvolgende jaar. Ook verhalen die bijvoorbeeld in december gepubliceerd worden delen in de inkomsten van het ganse jaar.

5 euro per jaar is best wel de moeite waard...

Hopper, waarom zeg je dat je er nog iets aan kan verdienen? Ja iets, inderdaad. Maar dan is het toch leuker (voor het gevoel) om de verhalen gratis te vragen. Dan heb je als schrijver meer eer (voor je gevoel dan) dan dat je er een verdienste van bijvoorbeeld 5 euro per jaar voor krijgt. Dat voelt zo ...

@eigen: ik weet niet of je doorhebt hoe klein de markt is voor reisverhalen. Schrijven doe ik sowieso. Verhalen heb ik. Hier vind ik de juiste lezers. Trouwens, wat krijg je als een column geplaatst wordt in Trouw of Het Parool? Geld is zelden een beweegreden. Hoe dan ook: Ben zò blij met het Papierenvliegtuig dat ik voorlopig nog niet land! Joeeeeehoeeee!!! :D

Ik heb geen idee hoe groot of klein de markt voor reisverhalen is. Kan jij me dat dan vertellen? ;)

Lees jij ze? Meestal lees je reisverhalen omdat je geïnteresseerd bent in een land of omdat je het werk van de auteur kent en het niet uitmaakt waar hij geweest is, maar zijn schrijfstijl en denkwijze je wat doet. Maar het land zal dan ver en exotisch moeten zijn, want om nu "een boeiend verslag van een busreis naar de Costa del Sol" te lezen, zit er niet in. Reisverhalen zijn geen dagboeken van een Djosertrip of van een weekendjeweg met de jaarclub. Want hoe boeiend is het om reisverslagen (de website geeft al aan dat ze daarin niet geïnteresseerd zijn) met feiten en opsommingen te lezen?. En anders zó gekleurd door de auteur dat je geen zin hebt om de belevenissen en mening van iemand die je niet eens kent, te moeten doorspitten. Diegenen die de balans tussen dat wat ze zien en dat wat ze meemaken weten te verwoorden op een manier dat emoties herkenbaar worden, zijn schaars. Bill Bryson, Paul Theraux, maar naar mijn mening zeker ook Adriaan van Dis in zijn non-fictie lukt het. Kortom: het aanbod is selectief, maar je moet ook heel selectief zijn met de vraag. Een persoonlijke belevenis moet zó verteld worden dat een beperkt publiek (het is een nichemarkt) zich herkent en geboeid blijft. Da's voor alles, maar de kronkerls van Carmiggelt gaan over dingen die we allemaal meemaken. Wildebeesten jagen en daarover een interessant verhaal vertellen, misschien niet. Je hebt me wel op dreef gekregen, zeg!

Ik ben het niet helemaal met je eens (of begrijp je niet). Waarom zou men niet een boeiend reisverhaal over een fietstochtje over de Veluwe willen lezen? Maar wel over een fietstocht in Timboektoe? Vroeger las ik wel eens reisverhalen en kocht ik soms ook boeken in dat genre. Tegenwoordig maak ik de verhalen liever zelf.

Dat vind ik ook. In een goed geschreven reisverslag is de bestemming juist ondergeschikt. Van die 'kijk eens waar ik allemaal geweest ben en hoe avontuurlijk ik ben' verhalen zijn zeer saai.

Dat ze geschreven worden is geen punt, maar of ze uitgegeven worden is iets anders. Er zijn steeds meer mensen die Verder Weg gaan. En die pakken niet zo snel een boek van de plank die een fietstocht op de Veluwe beschrijft. Tenzij de tocht lijkt op De Wandeling (programma van de EO), maar dan staat het waarschijnlijk niet onder "reisverhalen" maar onder 'zelfhelpboeken"of iets dergelijks. Maar we zullen het zien. Straks staan mijn verhalen over Timboektoe op de site tussen alle pinksterweekend op Texel-verhalen. Ook goed. Het is trouwens een Belgische site. Maak dus van Texel maar Knokke. Trouwens, ik ben de laatste jaren meer en meer Belgen op exotische plekken tegengekomen dan al die jaren ervoor.

Dat vind ik ook. In een goed geschreven reisverslag is de bestemming juist ondergeschikt. Van die 'kijk eens waar ik allemaal geweest ben en hoe avontuurlijk ik ben' verhalen zijn zeer saai.

Dank je, Faveke. Laat mijn verhalen maar aan je voorbijgaan.

Het is niet mijn bedoeling dat je je aangesproken voelt, Ellabella, ik ken je verhalen immers niet eens. Ik haak in op de stelling van Eigen dat een verslag op de Veluwe ook interessant kan zijn. Het gaat om de invalshoek die de schrijver kiest en zijn observaties, die maken een reisverslag interessant, niet de bestemming. Dat betekent niet dat elk verhaal over ver weg slecht is, en ook niet dat elk verhaal over dichtbij goed is.

...eh, nee...daar ging het niet over. We hadden het erover waarom het moeilijk is om reisverhalen uit te brengen. Mijn stelling is dat het moeilijk is omdat mensen zelf al overal gefietst hebben op de Veluwe en nu naar Timboektoe gaan of daarover willen lezen (onder andere).

Precies, dat bedoel ik, mensen zijn al op zoveel plekken geweest, dat is dus niet interessant. Daarom wordt een verhaal interessant door de observaties van de schrijver, door op een unieke of scherpe manier naar de wereld om je heen te kijken. Dat is m.i. de kunst van een goed reisverslag.

Eigen vroeg of de markt klein is. Ja, die is klein. Waarom? Omdat je naast de scherpe manier van verslaglegging een onderwerp moet hebben die mensen voorbij het feit helpen dat het om een persoonlijk ervaring gaat. Daar zitten niet veel mensen op te wachten. Het onderwerp zal daarom moeten aanspreken, maar dat zal (helaas) niet de fietstocht op de hei zijn. Want een dergelijk persoonlijke ervaring ligt voor het oprapen. Dus: Verder Weg wordt meer gelezen, maar moet -en daar geef ik je gelijk, zie ook mijn eerder post- wel geschreven worden door een pen die tekstueel en inhoudelijk iets toevoegt.

Eigen vroeg of de markt klein is. Ja, die is klein. Waarom? Omdat je naast de scherpe manier van verslaglegging een onderwerp moet hebben die mensen voorbij het feit helpen dat het om een persoonlijk ervaring gaat. Daar zitten niet veel mensen op te wachten. Het onderwerp zal daarom moeten aanspreken...

Ja, mee eens, maar... dat onderwerp dat aanspreekt hoeft niet in de bestemming te zitten. Ach ja, we zijn het blijkbaar niet eens, dat is duidelijk :) Komt misschien ook doordat ik in mijn tijd als redacteur bij een webmagazine over reizen te veel saaie reisverhalen heb gelezen.

:confused: Oei, wat een discussie ineens... Misschien kan Hopper er ook nog iets over zeggen?

:confused: Oei, wat een discussie ineens...

Daar is sol toch voor? :nod:

De zon schijnt. Ik ga fietsen op de hei. Kan ik daar straks een boeiend verslag over schrijven. })

De zon schijnt. Ik ga fietsen op de hei. Kan ik daar straks een boeiend verslag over schrijven. })

Dat... dat is nou zo'n opmerking, die... Nee, laat maar. Oké, ik daag je uit ;) kan je het gelijk naar het Belgische papieren vliegtuigje opsturen

Oké, ik daag je uit ;)

OK -ik schrijf een stuk voor "proeflezen". Zal daar stinkend mijn best voor doen. Ik heb namelijk nooit gezegd dat het niet boeiend zou kunnen zijn -dat lijkt Faveke nog steeds te denken- maar dat ER GEEN MARKT VOOR IS. Maar dat zal mij niet tegenhouden. Geef me even. Eerst fietsen, dan plaatsen.

Succes! Sportief dat je de uitdaging uitgaat. En ik heb heel goed begrepen waar de discussie over gaat. De markt voor reisverhalen vindt zijn basis volgens mij in het 'ontdekken' en niet in de bestemming. In dat genre kunnen verhalen over de Veluwe en Timboektoe gewoon naast elkaar staan. Het is geen of/of. Natuurlijk is er ook een doelgroep die alleen in avontuurlijke verhalen geinteresseerd is, maar die markt is volgens mij nog kleiner. En ik heb de indruk dat Hoppert die niet voor ogen heeft, maar dat kan ik mis hebben natuurlijk, dat moet hij maar zelf toelichten.

:confused: Oei, wat een discussie ineens...

Daar is sol toch voor? :nod:

Ja, maar misschien beter een apart onderwerp maken? Dan kan deze voor dit initiatief gebruikt worden.

Ah, dit kan iets voor mij zijn: reizen en schrijven. Ik krijg van beide een warm gevoel van binnen :) Heb al een paar reisblogs in de vingertoppen en ja...er staat een nieuwe (verre) reis op het programma! Ditmaal misschien ook iets voor papierenvliegtuigje maken. 2500 woorden is wel een vrij moeilijke lengte. Anekdotes worden hiermee buitengesloten en qua gevoelens/indrukken zul je doordachte keuzes moeten maken. Dat word schrappen, mij kennende :p . Ik heb er zin aan!

Ha die Daantie, Ik heb Papieren Vliegtuig een mail gestuurd met enkele vragen -en daar ook antwoord op gekregen. Ik zal het later vandaag hier opzetten (heb eerst toestemming gevraagd of het mag en nog geen antwoord), want de site zelf geeft niet veel inzicht.

Informatie is altijd goed. Dank je Ie-a-Bella!

:lol: :D

:D

Schrijf ik een moordverhaal over Tunesië krijg ik van een uitgever te horen dat het meer een reisverslag. Ja, mag ik ook nog iets vertellen over de omgeving en het leven daar vertellen? Dus je weet als je iets opstuurt wat er in ieder geval in moet. En 5 euro is best wel veel in een jaar. :thumbsup: Als het je alleen om publicatie gaat, is het prima. Mijn moordreis gaat er niet heen. Zul je zien dat het te weinig reis en te veel 'onzin' is.

Ik ben uitgefietst en uitgeschreven (zie eerdere uitdaging) en het stukje is geplaatst. Zo, nu verder :ontopic:

Wat grappig! Al een maand ben ik van plan in april mijn eerste 'reisverhaal' te schrijven. De fiets laat ik thuis. De reis voert immers naar voormalig Oost-Duitsland. Gewapend met een laptop wil ik onder meer vastleggen wat nog over is van de DDR. Dat zal mijn invalshoek zijn, wanneer ik rondloop in onder meer Berlijn, Leipzig en Dresden. Wat Favake schrijft over een goed reisverhaal, voel ik ook zo. Een feitelijk verslag is weinig boeiend. Ik heb geen idee of uit mijn vingers een goed reisverslag kan ontstaan, maar ik zal het proberen ;).