Dat is nogal een doel! Een mooi doel, dat wel. Er was eens een meisje op dit forum dat poezie op post its liet schrijven en die overal achterliet; treinen, aanplakpalen, in andere boeken. Dat vond ik wel mooi.

Lize, grappig of toevallig. Zelf ben ik al dagen bezig mijn gedichten te bundelen in een word-document. Daar wil ik een bundel van maken en ik denk niet dat er in deze tijd mensen zijn die staan te wachten op een dichtbundel. Dit doe ik alleen voormezelf en eventueel geinteresseerde vrienden of familie. Misschien dat ik, als de bundel klaar is, de regionale kranten aanschrijf dat de bundel er is. Wie weet heeft een krant belangstelling voor een interview, dat is dan mooi meegenomen. Verder stel ik me er niet veel van voor. Ik zal de wereld niet verrassen hiermee. P&W zullen er geen aandacht aan besteden.

Zou het niet mooi zijn om in informatiefolders (die je bijvoorbeeld kan vinden in de wachtkamer van een huisartsenpraktijk) een gedicht op te nemen die te maken heeft met de desbetreffende kwaal?

Dan ben je nog zieker als je de spreekkamer binnengaat, FS. :D Succes Lizeke en Suma.

:lol: Tja, het gaat ook niet om wat je doet, maar hoe je het doet. Ook, misschien wel vooral met schrijven.

Nu vraag ik aan jullie ervaren schrijvers, of jullie ideeën hebben hoe ik dit concreet kan aanpakken ? Hoe kan ik mensen ervan overtuigen om poëzie te lezen en te kopen

Twee dingen: wil je dat ze jouw bundel lezen/kopen of wil je dat ze poëzie gaan lezen/kopen? En dus ook nog: is lezen genoeg, of moet het tot kopen leiden? Het ligt er vooral aan wat voor poëzie het is: is het toegankelijk, of meer experimenteel? Gaat het over liefde of de dood, of jonge sla? Light verse, vrije gedichten, strakke klassieke composities? Er zijn maar weinig mensen die lezen, er zijn er nog minder die poëzie lezen. Als je het mensen gaat opdringen, haken ze waarschijnlijk af.

Hmm. Er zijn imo genoeg lezers, ook van poezie. Soms moet je mensen er even aan herinneren dat ze iets mooi vinden. Beetje overvallen, beetje confronteren. Beetje Loesje.

Hmm. Er zijn imo genoeg lezers, ook van poezie. Soms moet je mensen er even aan herinneren dat ze iets mooi vinden. Beetje overvallen, beetje confronteren. Beetje Loesje.

Ceri, bedoel je dat de gedichten allemaal Loesje moeten zijn?

Je snapt mijn vragen duidelijk niet. Tuurlijk lezen jongeren weinig poëzie, of het moeten liefdesgedichtjes zijn, of Toon Hermans, Jules Deelder en zo. Dat is een feit. Er zijn ook maar weinig volwassenen die poëzie lezen. Dat er weinig poëzie wordt gelezen is voor iedere dichter een "probleem", want het is erg moeilijk om als dichter een uitgever te vinden. Dichtbundels hebben vaak een kleine oplage en zijn relatief duur. Dat maakt het kopen er ook niet aantrekkelijker op. Je vraag om poëzie onder de aandacht te brengen kan dus betrekking hebben op poëzie in het algemeen, of je eigen werk in het bijzonder. Voor het eerste zou je je kunnen aansluiten bij bestaande initiatieven, want je bent niet de enige die streeft naar meer bekendheid voor de (moderne) poëzie. Voor het tweede zul je net als ieder ander moeten zoeken naar het juiste publiek. Zeker bij poëzie vindt niet iedereen alles mooi. Als je de poëzie in het algemeen bekender en geliefder wilt maken, zorg dan dat je veel gedichten kent van veel verschillende dichters. Op die manier kun je met anderen over poëzie spreken en weten waar je het over hebt. Als iemand zegt "ik zou weleens een elfje willen lezen, maar dan wel met wat maatschappelijke diepgang", dat je dan gelijk kunt zeggen "oh, dan moet je die en die eens lezen!". Of als er wordt geklaagd dat poëzie allemaal Sinterklaas- en Candlelight-rijmelarij is, òf onbegrijpelijk geneuzel, dat jij kunt adviseren dan die of die dichter eens te proberen. Maar dring ze nooit alleen je eigen gedichten op. Verder heb ik gemerkt (en daar baal ik echt van) dat dichten steeds meer performance is. Als dichter moet je optreden, declameren, voordragen. Zo schijnt er op Lowlands ook een dichterspodium te zijn. Daar kun je dus bij aansluiten (ook met muziek: "spoken word" en rap), of juist aantonen dat je ook in je eentje, al lezende, van gedichten kunt genieten. Voorbeeld van hoe moderne cultuur gebruik maakt van oudere poëzie: Ellen ten Damme: http://www.debezigebij.nl/web/Artikelpagina/Ellen… Maar de vraag bliijft: wat wil je nou echt? En ik denk dat je nog een heel stuk moet groeien voor je mensen echt kunt laten genieten van je eigen werk. Zeker als mensen met iets kennis moeten maken, kun je maar beter het beste ervan aan ze laten zien.