Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

onopgeloste verdwijningszaak - eigen versie in boekvorm

Ik heb lang gezocht in het forum om een gelijkaardig onderwerp te vinden, maar heb het niet gevonden, daarom maak ik dit topic aan. Door de gekende Franse uitgeverij Guillemard is recent een boek gepubliceerd 'Belle Famille'. Momenteel is het te koop bij Fnac en Amazon Frankrijk. Ik weet niet of jullie het verhaal kennen van het verdwenen Engelse meisje Maddie McCann vier jaar geleden. Deze verdwijningszaak is nog niet opgelost. De ouders beweren dat ze uit haar bed werd ontvoerd terwijl ze op vakantie waren in Portugal en zijzelf in een restaurant zaten te eten. De Portugese politie heeft de zaak onderzocht, en is tot de conclusie gekomen dat het kind door een ongeval in het appartement is gestorven, en dat de ouders het lichaam hebben doen verdwijnen (uit angst voor kinderverwaarlozing en waarschijnlijk drugs in het lichaam van het kind). De ouders hebben de Portugese inspecteur voor de rechtbank gedaagd, en ook de kranten (Britse) die durfden twijfelen aan hun verhaal. De zaak ligt momenteel stil door gebrek aan bewijs. Dreyfus gebruikt in zijn boek fictieve namen en plaatsen, maar het is duidelijk dat het om deze verdwijningszaak gaat. Hij geeft er zijn eigen versie aan, die indruist tegen deze van de Mccanns. Nu mijn eigenlijke vraag................. kan dit boek beschouwd worden als laster, al is het fictie? De schrijver legt de schuld bij de moeder, alhoewel dit nog helemaal niet bewezen is.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tja, ik zou zeggen dat zolang de fictieve elementen duidelijke afwijkingen vertonen van het werkelijke, de familie McCann het flink lastig zal hebben om de schrijver van laster te betichten. Als ze dat overigens al zouden willen doen, want daardoor weten ze zeker dat de media het full story zullen oppakken en helpen ze ongewild mee aan het verzamelen van bewijs tegen henzelf en natuurlijk ook mee aan de marketing van het boek. Ik zie een parallel met de film over Holleeder, die in de film ook betrokken is bij zaken waarvoor justitie hem IRL niet vervolgd heeft en de rechter toch de publicatie van de film niet verboden heeft. Het draait natuurlijk allemaal om de balans tussen fictieve elementen en de waarheid (mocht die in dit soort zaken bestaan) en zolang je daar geen (volledig) zicht op hebt, blijft elke uitspraak aanvechtbaar. Wat vind jij er zelf van? Ik proef uit je woordkeus dat je het afkeurenswaardig vind, maar waarom dan?

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hele interessante topic, Kristine. Ik herinner me de zaak nog goed. Ik kan je vraag niet beantwoorden maar er zijn hier vast wel lezers die dat wel kunnen. Ben benieuwd.

Lid sinds

19 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
De onderwerpen op dit forum die verwijzen naar het gebruik van echte namen in boeken hebben wel wat gemeen met deze vraag. Daar heb ik ook vaak geantwoord dat het een kwestie is van hoeveel risico je wilt nemen. Er zijn wetten die smaad en laster strafbaar stellen, maar het bewijzen daarvan is een tweede ding. Als je de echte namen gebruikt is het vrij makkelijk, maar als je alle namen, plaatsen en andere zaken vervangt door alternatieven is het lastiger te bewijzen. Echter, als iemand zich erin meent te herkennen (en denkt dat anderen dat ook zullen doen) staat het diegene vrij de schrijver voor de rechter te dagen. Toch zal het in dit geval een lastige zaak worden voor de ouders van Maddie. Er staat duidelijk dat het fictie is en ongetwijfeld staat er een disclaimer voorin het boek (iedere overeenkomst met bestaande personen...). Dan zou een advocaat dus feit voor feit aan elkaar moeten koppelen en als de twee verhalen genoeg verschillen heb je gewoon geen zaak. De verdediging zal boeken van vóór de zaak McCann aandragen die ook grote gelijkenis vertonen met de ontvoering. Dus of het laster 'is' is niet te zeggen. Iedere advocaat en rechter zal daar een eigen visie op hebben. Niet te vergelijken met op heterdaad betrapt worden bij een inbraak.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel interessant, Dries, dank je wel. Het is onmogelijk je in iemands schoenen te verplaatsen, maar ik zou mij kunnen voorstellen dat de ouders van Maddie - mochten zij zich in het verhaal herkennen - een geding aanspannen om middels publiciteit de herinnering aan Maddie levend te houden, en daarmee de kans op een hereniging te vergroten.

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjaan, als je denkt dat ik het afkeur, heb ik duidelijk een verkeerde woordkeuze gebruikt. Integendeel, ik juich het toe dat iemand dit aandurft. Zelf loop ik al enkele jaren met de idee rond om hier een boek over te schrijven, maar ik heb me laten afschrikken door de acties die de McCanns te pas en te onpas op touw zetten, en er in vele gevallen nog mee weg komen ook. Dries, ik denk dat je gelijk hebt dat het voor de ouders van Maddie in dit geval moeilijk zou zijn, maar zij hebben een machtig advocatenkantoor (Carter Ruck) achter zich staan. Als ik je goed begrijp..... als het verhaal niet volledig gelijk loopt met het echte gebeuren, kan er niet veel tegen ingebracht worden. Afwachten wat er gaat gebeuren met het boek van Dreyfus.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Kristine. Dan heb ik gewoon verkeerd geproefd :) Het zal inderdaad afwachten worden. Ik zal de cultuurpagina van L'Express in de gaten houden om te zien wat er gebeurd met Dreyfus.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Kristine, voor mij valt het te prijzen, die acties die de ouders van Maddie keer op keer weer aanspannen. Het zal jóuw kind maar zijn, dat vermist is... En zo lang er niets bewezen is, zijn ze "gewoon" onschuldig aan de vreselijke dingen die ze in de schoenen wordt geschoven. Daarnaast vind ik het misselijk, geld verdienen over de ruggen van rouwenden. En als de schrijver dat tóch persé wenst te doen, doe het dan met ruggegraat en noem man en paard, zonder je te verschuilen achter andere namen e.d.

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er staat duidelijk dat het fictie is en ongetwijfeld staat er een disclaimer voorin het boek (iedere overeenkomst met bestaande personen...).
Zo'n disclaimer gaat je niet redden als je eerder op een forum al hebt geroepen dat het juist wèl op echte feiten is gebaseerd, en dat ook bijvoorbeeld in promotie laat blijken (interview: "Hoe bent u op het idee gekomen?"). Je zou eens moeten kijken hoe Tomas Ross dat aanpakt met zijn "faction".

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schli legt zijn vinger op de zere plek! Een plek, als die bekend wordt, wel eens een bom onder het boek kan leggen Kristine. Altijd heel erg link om dit op deze manier te doen. Natuurlijk trekt een onderwerp wat de gemoederen oproert op dit moment in boekvorm veel lezers. Kassa voor een uitgeverij en de schrijver. Kadaffi was nog niet eens volledig afgekoeld of er was al een boek verschenen over zijn leven en dood. Vast iemand die zijn huiswerk al gedaan had en nog op het laatste deel wachtte. Bobcat.

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schli, je hebt hier een punt denk ik, maar ik vermoed dat de schrijver niet van de daken heeft geschreeuwd waar hij zijn inspiratie heeft gehaald. Ik lees net dat hij morgen een interview geeft op de radio. Ben erg nieuwsgierig hoe hij dit hekel punt gaat omzeilen. Bobcat, inderdaad kassa voor uitgever en schrijver. Maar ik meende dat een uitgeverij nooit iets zou publiceren waar ook maar een klein geurtje aan zit. Ze zijn er blijkbaar toch gerust in.