Websites vermelden in eigen boek?

Ik heb veel boeken gezien de laatste tijd, die websites vermelden, soms in de tekst - bij non fictie - soms aan het eind. Webistes van de schrijvers zelf of van anderen. Kan gewoon volgens mij. Ik denk dat het zeker van belang is bij een educatief boek. Wat voor boek maak je?

Waaro zou dat niet zijn toegestaan? Is toch gewoon bronvermelding?

Het gaat om een boek voor leraren. Bruikbare tips etc. Ik hoop dat het wel kan die websites, en geen copyright gedoe.

Ja precies, kijk maar eens bij de Inzicht boeken van Ninõ.

Volgens mij kan het ook. Achterin bepaalde non-fictie boeken staat soms een lijst met (post)adressen of eentje met een (geraadpleegde?) literatuurlijst dus waarom zou dat niet mogen met websites/-adressen?

Wat zegt je uitgever ervan?

Het adres van een website mag je natuurlijk wel vermelden. Alleen stukken (teksten/foto's) van de site natuurlijk niet. Dan overtreed je het auteursrecht (tenzij je het citaatrecht juist toepast). Dit is overigens geen oproep. Verplaatst.

Hou je er rekening mee dat URL's niet lang meegaan? Toevallig zit ik de laatste tijd wat te wisselen van browser, en schoonde daarbij mijn favorieten/bladwijzers eens op. Het zijn niet de clubjes en de bedrijven, die blijken vrij consistent, maar juist de officiële sites die ineens van URL zijn veranderd. Ik had, om een voorbeeld te noemen, mbt tot de ziekte van mijn dochter veel verzameld. Het CVZ-kompas (de site met alle bijsluiters die ook door artsen en apothekers wordt gebruikt), daarvan is zelfs onlangs de URL veranderd. Het CAK (centraal administratiekantoor) deed dat een jaar of 2 geleden al. Voor mijn kalligrafiehobby had ik ook wat musea, ook daarvan gaven sommige oude URL's ineens 404. Dan vind je de nieuwe met google wel weer gemakkelijk, dat wel. Nou heb ik alleen nog maar het over instanties die gewoon nog bestaan en niet van naam gewijzigd zijn! Het verstrekken van URL's lijkt me, vanuit die visie, niet slim. Het maakt je boek snel achterhaald.

Omdat te voorkomen kun je dan gewoon alleen een simpele website maken bij het boek met al die links erop. Moet je die website natuurlijk wel een jaar of vijf online houden. Langer lijkt me, zeker bij non-fictie, niet echt nodig.

Wat stom dat ik daar zelf niet opgekomen ben! Of ben jij nou zo geniaal? :D Voor dat ene manus van mij heb ik trouwens screenshotjes gemaakt van de relevante stukken van zo'n site, alleen vrees ik dat dit druktechnisch niet lekker gaat werken vanwege de lage resolutie van die dingen. Maar ik ben ook bang dat die instanties - voor het boek af is - zelf hun eigen stommiteiten ook ontdekken, en dan heb ik dus weer niks. Ook niet met jouw idee. Heeft iemand een idee hoe hoog de res van zoiets voor een boek moet wezen? Ik heb alleen ervaring met kranten, en daarvoor is 72 DPI ruim voldoende.

Screenshots met leesbare tekst in je boek opnemen is hetzelfde als het gewoon overtikken. Auteursrecht technisch bedoel ik. Het is net zo goed ongeoorloofd gebruik, hoewel het bij één screenshot wellicht onder citaatrecht valt.

Ik dacht 300, maar kan het vreselijk mishebben. Vraag het Dries even rechtstreeks, die weet dat soort dingen vast.

Nou ja, Dries' antwoord maakt al, dat ik het op een andere wijze zal moeten oplossen. Ik zal de problematiek moeten omschrijven, niet met letterlijke teksten of screenshotjes werken. Ook wel een uitdaging, en dan heb ik wel weer meer ruimte om lekker sarcastisch te doen.

Er is een manier die veel mensen over het hoofd zien: Toestemming vragen. De wereld bestaat niet alleen uit geldwolven die voor ieder wissewasje naar de rechter stappen hoor ;) Geef aan welke stukken je zou willen citeren en vermeld dat je daarbi aan bronvermelding doet. Zo heb ik ook al een paar keer toestemming aan mensen gegeven om mijn foto's te publiceren. Ik vind het feit dat ze het vragen vaak al genoeg (en het doel moet niet te commercieel zijn vind ik, want dan kunnen ze er best wat voor betalen). En ja, minimaal 300 dpi. Vaak nog hoger als het een studie/fotoboek is. Maar internet is een schermmedium en heeft als zodanig een standaardresolutie van 72/75 dpi. Als je de afbeeldingen verkleint komt het wel wat hoger, maar paginagrote screenshots worden vaak niet zo mooi.

Toestemming zullen ze in mijn geval nooit geven! Het gaat er bijvoorbeeld om dat als je met een andere browser dan Internet Exploder (die op dit moment zijn naam weer eens aardig éér aan het doen is) probeert om met de site van het CAK je eigen bijdrage voor de AWBZ te berekenen, je de meest grote waanzin krijgt. Pas recentelijk heeft die instantie erbij vermeld dat die bewerking alleen met IE lukt. Ik probeer een luchtig leesbaar boek te maken, over wat mensen met een beperking zoal meemaken, in het echie. als je dan hebt ingetoetst dat je geboren bent op 12-5-1980 en daarna intoetst dat de soort van je uitkering 'WAjong' is, komt er te staan: 'u kunt niet WAjong invullen bij personen van 65 jaar en ouder'. Dat is nog maar een van de vele voorbeelden... En natuurlijk krijgen niet alleen die sites een beurt, dat spreekt voor zich. Maar je zult snappen dat ik die toestemming niet eens ga vragen. En als zou ik het willen, dan nog is dat CAK een van de meest onbereikbare instellingen van ons land. Namen, instellingen, plaatsnamen, daar ga ik uiteraard een andere draai aan geven, maar die instanties noem ik gewoon!

Natuurlijk kun je die gewoon 'namen en shamen'. Maar is dat zo interessant voor lezers, vraag ik me af. Dat soort blunders is voor de betrokkenen erg vervelend, om het maar eens zacht uit te drukken. Maar anderen halen hun schouders daarover op, vrees ik. :confused:

Ik doe mijn best... Niet geschoten is altijd mis, en ik zie het als een heilig moeten. Dat ik het in ieder geval een keer probeer. En uiteindelijk overkomt het bijna iedereen, ooit een keer. Hulpbehoevend worden. Of er indirect, als mantelzorger, mee te maken krijgen. Ik wilde inderdaad in een héél pril stadium daarmee naar een uitgever, en misschien dat ik ook een 'vak-uitgever' benader. Dat had ik ook al bij mijn stuk hierover op Proeflezen besproken, hier is het heel erg of topic.