# 88 wekelijkse schrijfbeoordeling

De eerste afspraak Eindelijk zomer. Het was mooi weer en druk in de stad. Ik zat op een terras met een cappuccino. Een wat oudere heer zocht ook een tafeltje en ging vlakbij me zitten. Hij was een jaar of 70, slank en kaal met een kleine ringbaard, sportief gekleed, tegelijkertijd iets elegants. Hij viel op omdat hij een rode roos bij zich had, verpakt in doorzichtig plastic folie. Hij legde de roos op het tafeltje voor zich. De ober kwam naar hem toe. de man zei nog even te willen wachten met de bestelling, pakte zijn mobiel en keek er even op. De man keek om zich heen en wachtte. Hij maakte een rustige indruk. Ik vond het bijzonder om hem zo te zien zitten. Een man met een rode roos wacht meestal op een vrouw. Een man op leeftijd, rustig zittend op een terras in Leeuwarden. En dat is geen wereldstad, zoiets verwacht ik dan meer in Amsterdam of op een Italiaans terras in Florence. Ik vond het wel getuigen van moed en zin in het leven. Naast mij zat een vrouw alleen op het terras en ik dacht: zal ze dat zijn? Herkennen ze elkaar niet?. Ik vond haar niet zo passen bij hem . Misschien was het wel een blind date. De vrouw zat om zich heen te kijken maar ze keek niet zijn kant op. Ook zij vroeg de ober om even te wachten met de bestelling. Ik nam een tweede koffie en vroeg me af of hoeveel mensen nu zagen wat ik zag op dit terras. De oude heer keek nog eens rustig om zich heen. Ineens kwam er via de deur van het restaurant een vrouw aan. Ze droeg een zwarte trenchcoat, zwarte panty zwarte schoenen met een hoge hak eronder. Ze had blond lang haar. Een mooie vrouw zo op het eerste gezicht , jonger dan de oudere heer. Ze liep rechtstreeks naar hem toe. Hij stond op, ze gaven elkaar een hand. Zijn gezicht was verbaasd en vriendelijk, Haar gezicht kon ik niet zien. Een beetje onhandig trok ze haar jas uit , liet ze haar tas op de grond vallen. Daarna legde ze haar tas en jas op een stoel. De vrouw droeg een groene jurk. Een mooie jurk van een glimmende stof, “taftzijde” dacht ik even. Ze ging zitten. Ik besloot naar huis te gaan Toen ik langs hun liep en keek waren ze met elkaar in gesprek. Ze leunden beiden voorover hun gezichten vlakbij elkaar, met de rode roos tussen hen in. Terwijl ik naar huis liep dacht ik na hoe hun zomer verder zou verlopen.