Dat zijn de momenten waar je de streepjes moet gebruiken. Je geeft jezelf het antwoord als in de vraagstelling: Wat schrijven jullie in een (<--!!!) tekst: een of één (<--!!!)?

Een met accenten erop, wanneer het dezelfde betekenis heeft als het cijfer 1. Wanneer het de betekenis heeft van het lidwoord dan zonder streepjes.

Volgens mij schrijf je het zonder streepjes (ook als je het getal 1 bedoelt). Behalve wanneer het echt verwarring kan opleveren of wanneer je er nadruk op wilt leggen. Voorbeelden: Het is nu een uur. Zij heeft twee boterhammen gegeten, ik maar één. Schiet op, het is al één uur. Maar dit weet ik niet zeker. Ik zie wel vaak een zonder streepjes staan die wel de betekenis hebben van 1. Dat geeft een rustiger beeld.

Redhed, ik heb het even in de Renkema nagekeken. ;) en volgens hem heeft Sjee gelijk. "Het gebruik van uitspraaktekens op één is alleen nodig als er kans bestaat op verkeerde uitspraak ..."

Succes Redhed :) Ik gebruik het zoals Sjee zegt.

Binnen twee weken? Is dat het Chinaboek of is dit weer een ander ms? Ik dacht dat je van dat Chinaboek een paar weken terug nog niet eens de ruwe versie af had, dus dan is dat wel heel snel?

Hehe had ik het lekker verkeerd begrepen :P Drie versies, dat valt nog mee. Mooi. Open je een topic bij Boekpresentatie? (of had je dat al gedaan? daar volg ik het niet allemaal :confused: )

He vrijdag is nog niet eens voorbij... slaap lekker alvast :)

Voor zover ik weet heeft één inderdaad als doel een hoeveelheid aan te duiden. Een is een lidwoord dat niet direct dient als telwoord. Zo gebruik ik het tenminste!

Is één niet bedoeld om de nadruk te leggen op iets? bv. Hij had maar één stuk chocolade meer dat hij moest verdelen over drie personen. of: Hij had een stuk chocolade in zijn zak. Bij het ene wordt de nadruk gelegd op het feit dat hij er maar één had en het moest verdelen. Bij het ander is het niet van belang hoeveel hij er heeft. En als lidwoord ook altijd een gebruiken.

Vroeger was de regel : één om iets te benadrukken, een hoeveelheid aan te duiden. "Hij zocht naar de 20 aanstekers die ergens in zijn huis verspreid lagen, maar vond er maar één." Volgens de nieuwe regels moet het dus voortaan altijd zonder die twee streepjes, tenzij er anders verwarring zou optreden (enkel wanneer het écht niet anders kan dus) "Hij zocht naar de 20 aanstekers die ergens in zijn huis verspreid lagen, maar vond er maar een." Ik vind dit de meest dwaze verandering die ze ooit hebben doorgevoerd op het gebied van spelling en schrijfwijze :D Ik blijf lekker koppig volgens de oude regel werken. En moedig jullie bij deze aan hetzelfde te doen. Af en toe verdienen die mensen van de taalcommissie enzo een stevige schop onder hun kont. Nèh.

Ja, is inderdaad een dwaze verandering. Hoe weet je dan dat het niet anders kan? :s Ik werk ook nog altijd met de oude regel en zal dat ook blijven doen. Het klinkt gewoon veel logischer.

Dat is vanuit de schrijver gezien! Verplaats je in de lezer en je snapt waarom er niet altijd streepjes op één hoeven. Je hebt als lezer genoeg aan de context en leest dan vanzelf één ook al staan er geen streepjes op.

Ik vind het makkelijker lezen als er bij het getal één "één" staat, in plaats van het tweede voorbeeld van Robin. Dat lees ik als "un", zeg maar. Het is natuurlijk ook wel persoonlijk en ook niet per se de grootste ramp die zich kan voltrekken op het gebied van schrijven. :D

Ik moet de streepjes langs een omweg op het toetsenbord plaatsen of via het corrrectieprogramma, dat ik liever niet geruik. Want het maakt meer fouten dan ik. Ongevraagd verandert dat programma woorden. Van andere, maakt het bijvoorbeeld ander. Ik weet meestal niet of die streepjes nou linksom of rechtsom moeten staan. Ook heb ik ik wel eens moeite met dan en als. En met hen en hun. En bij hen en hun, twijfelt ook het programma. En wanneer een woord dat op t dat op t moet eindigen, wat ver weg staat in een zin, dan wordt er lukraak van een t een d gemaakt.