In Nederlandse fictie zijn enkele aanhalingstekens de standaard. Hierbij gaat het om gekrulde aanhalingstekens, oftewel zesjes en negentjes. Dus niet ' maar ‘ en ’. De meeste tekstverwerkingsprogramma's, zoals Word, zetten de rechte aanhalingstekens automatisch om naar zesjes en negentjes. 

Het aanhalingsteken sluiten wordt ná de laatste punt of komma geplaatst, tenzij het om een incompleet citaat gaat. Citaten bínnen citaten krijgen dubbele aanhalingstekens. Hieronder enkele voorbeelden ter illustratie: 

‘Het is echt snikheet,’ zei Jan.

Jan zei: ‘Het is echt snikheet!’

‘Vind jij het ook zo heet?’ jengelde Jan.

Jan zeurde dat het bij hem thuis ‘heter was dan de zon’.

‘Nou, en toen zei Jan: “Het is echt snikheet!” Wat een zeurkous!’ zei Ria.

‘Nou, en toen zei Jan: “Het is echt snikheet!”’ zei Ria.