Aanhalingtekens en inspringen

Hoi Tja, ik volg een cursus en leer daar de volgende regels: aanhalingstekens om gesproken tekst dubbele aanhalingstekens om een citaat Inspringen bij eerste zin gesproken tekst en eerste zin van alinea na gesproken tekst. Dus in jouw geval: (inspringen) 'Ik kom morgenmiddag niet thuis, want ik ga naar het café 'Het Bruine paard'.' zei Jan.

Enkele of dubbele: Ik prefereer dubbele, omdat ik dat onderscheidenlijker vind ten opzichte van samentrekkingen ("Zeg, hoor 'es" of "do's en don'ts") en ik er minder snel overheen lees. Uitgeverijen zijn overgegaan op enkele, omdat dat minder inkt kost. Overigens wen je er in een boek snel aan. Inspringen: houd ik wel van, omdat de alinea dan een duidelijkere afbakening is. Als je een alinea "toevallig" eindigt aan het einde van de regel, kan het verwarrend zijn dat het stokje in de dialoog door een ander is overgenomen. Het is m.i. vooral een smaak- of gewoontekwestie. Als je je tekst (in Word) via een stijl opmaakt (Je definieert een inspringing als (zeg) 5 mm), dan hoef je niet steeds de TAB te gebruiken en kun je het later in een fractie van een minuut wijzigen, mocht de uitgever haar stijl opleggen. Enkele/dubbele kunnen snel via zoek/vervang (Ctrl-H) worden geconverteerd, al moet je wel eerst een van de twee (als je ze beide gebruikt) omzetten in een tussenoplossing, anders raak je de discriminering kwijt (bijv [enkele] >> &&, dan [dubbele] >> [enkele] en dan later && >> [dubbele]). Ik hoop dat je het nog kan volgen, Tja!

Er zijn uitgeverijen die niet aan inspringen doen, omdat hun uitgaven weinig ruimte hebben. Ieder stukje wit is geen tekst. Persoonlijk vind ik inspringen prettig, maar ik verklein vaak wel de marge als ik schrijf. Aanhalingstekens zijn al net zo persoonlijk. Ik type het liefst enkele, want dan hoef ik geen twee toetsen tegelijk in te drukken. Puur luiheid. Een citaat binnen een gesproken zin dan met dubbele.

Ook hier geldt dus dat smaken verschillen. Ik doe het op dezelfde manier als Anaïd. Inspringen doe ik niet. Dat moet de uitgever dan maar doen.