Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

sprak of zei

26 augustus 2013 - 21:56
Ik zit met een vraagje, ik ben bezig met een stuk. en twijfel over: sprak of zei. Ik heb even gezocht maar kon hier niet duidelijk iets op vinden. B.v. 'Ik heb jullie bij elkaar geroepen,' sprak de koning. 'Wij zijn het helemaal zat,' sprak een van de heksen. (Het is op een vergadering, ze praten voor een grote groep mensen) Ik schreef automatisch sprak, maar weet niet waarom. Het zijn volwassenen, en degene uit een hogere rang. Maar dat zal er wel niks mee te maken hebben. voor mij gevoel zeg je wel, B.v. 'Wil je mijn huiswerk maken,' zei Jason. (Dit is een jong iemand)

26 augustus 2013 - 23:45
Sprak heeft iets formeels, iets plechtigs en iets ambtelijks. Als in een toespraak. Dat past dus wel bij de koning, maar minder bij de informele uitroep van de heksen. 'Wij zijn het helemaal zat!' riep (gilde, krijste) een van de heksen. Jason rechtte zijn rug en keek naar de koning. "Majesteit," sprak hij."Mag ik u verzoeken...?" Zei/zeggen is qua gevoel voor de lezer heel neutraal. De meeste lezers zullen het woord niet bewust lezen. PS: De koning zou ik laten zeggen/spreken "Wij hebben u bijeen geroepen", zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Pluralis_maiestatis Dan blijf je in het formele/plechtige.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 augustus 2013 - 0:13
Eens met Schlimalznik. Spreken klinkt met name afstandelijker. Er is dan echt een derde die het vertelt. Met zeggen geef je meer het gevoel dat het vertelpersonage aan het woord is. Dan blijft de lezer meer betrokken. Ik zou als regel hanteren: zeggen of vragen, tenzij je een duidelijke reden hebt hiervan af te wijken.

27 augustus 2013 - 11:46
Ook eens met Schlimalznik. Maar je hoeft het niet de hele tijd te gebruiken; als duidelijk is wie aan het woord is, kun je het gewoon achterwege laten. :)

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 augustus 2013 - 0:17
Bedankt voor jullie reacties. Fijn dat me gevoel toch wel een beetje klopt. :) en dat ik nu ook weet waarom je het wel of niet schrijft. Ik zal het inderdaad niet te veel gebruiken.