Fouten maken

Ja, stekeblind. Ja, op papier lezen is altijd anders dan op beeldscherm.

Ik zie fouten in mijn eigen teksten en in proefleesverhalen ook sneller op papier. Een eigen tekst in een ander lettertype zetten wil ook wel eens helpen (niet alleen voor type-, spel- en stijlfouten, maar ook voor fouten 'in het verhaal'). Goed dat je erover begint; ik bedenk me net dat ik mijn inzending voor WN! nog een keer uit moet printen voor ik het verzend. :nod:

Op papier zie ik de fouten ook veel beter, inderdaad. Het blijft een schokkende ervaring om te zien dat een tekst die je zo vaak hebt gelezen toch nog meerdere fouten per pagina kan bevatten. :P

Ik schrok er echt van. Ik kan niet eens zeggen hoeveel het er waren.

Ben je blind als je je verhaal op het scherm leest? Vallen jullie de fouten ook meer op als je het net hebt uitgeprint?

Uitprinten is een boom vermoorden. Niet echt mijn stijl. Op het scherm ben ik schermblind. Nog zeker 1001 fouten. [veel] Even alles omzetten naar een ander lettertype [niet je originele ms lettertype] kan helpen. En daarna vraag ik jou om hulp. En dan zie jij er nog eens 1001. [veel] En nog vele andere proeflezers, zien er nog eens 1001. [veel] En dan ga ik even onder de dekens huilen. En dan stuur ik het naar een uitgever. Die gaat lekker met een rode stift erdoor. En krijg ik een vuurrood ms terug. Zoiets. Ik dacht dat schrijven makkelijk en leuk was. :ninja:

ik zou het eens moeten proberen

Op het scherm lees je sneller. Meestal lees je ook nog eens niet wat er staat, maar vul je zelf al in wat er hóórt te staan. Op papier lees je rustiger, vaak letterlijk langzamer, waardoor je eerder fouten ziet. Ik zeg altijd dat je een verhaal moet laten rusten en het daarna pas moet nakijken. En dat je het eigenlijk altijd vanaf papier moet nakijken. Overigens heeft printen een extra voordeel: hard copy back up. Hoe zwaar je computer ook crasht, dat uitgeprinte verhaal is er ook nog, dus desnoods kun je overtypen. Maar dat terzijde. Over sommige dingen blijf je heen lezen. Daar zijn proeflezers voor. Maar dan moet je niet een manuscript aan proeflezers geven voordat je zelf al het mogelijke eruit hebt gehaald, want hoe meer fouten erin staan, hoe moeilijker het voor een proeflezer is om er álles uit te halen. Zo had ik nog "nadad" in mijn manuscript staan. En "achter jaar later". Of "na vier gingen ze weg" (daar moest nog ergens weken, maanden of jaren tussen). En fouten als "nadad" zou je denken; dat haalt de spellingscontrole er toch uit? Ja... niet meer als je document een paar honderd pagina's beslaat. Dan gooit Word de handdoek in de ring en moet je het zelf doen. Ik heb de mazzel dat mijn proeflezers mijn fouten zien staan, maar alleen omdat de fouten die er nog wél in staan, enorm opvallen - tussen behoorlijk lange lappen foutloze tekst. (Kromme zinnen, of zinnen die beter zouden kunnen, laat ik buiten beschouwing. Dat is niet noodzakelijk fout.) Lang verhaal kort: PRINT! Laat liggen, zo lang als dat gaat. Lees het dan pas kritisch door. Verbeter. Print opnieuw. Bovendien: als je je eigen fouten gaat zien, ga je er vanzelf minder maken.

Ik print verhalen nooit uit. Wat ik wel doe: Lettertype veranderen in courrier 12 en regelafstand op 2 instellen en lezen. Regel voor regel. Hardop voorlezen. Vooral bij dat laatste merk ik onmiddellijk schrijffouten en niet lekker lopende zinnen op. Ook vallen herhalingen me dan meer op. Mijn makke is werkwoorden. Ik schrijf rustig op: 'hij bedoeld' Verwijzingen doe ik ook niet goed ('Het meisje dat') dus zoek ik altijd op de woorden 'dat' en 'wat' en 'die' en kijk na of ze kloppen. Ik gebruik teveel 'dussen en maaren en ennen, die gaan ook altijd door de zoekmachine. Het is waar: naarmate je beter weet wat er makkelijk verkeerd gaat, word je er alerter op en maak je die fouten tijdens het schrijven minder. Voor mij geldt desondanks dat ik er heel goed naar kijk nog voor ik een ander mijn verhaal laat lezen. Ik irriteer mij aan mijn eigen fouten, wil ze absoluut niet maken.

Hardop voorlezen.

Precies. Ik schrok laatst enorm van het aantal kromme zinnen en onlogische overgangen in mijn manuscript toen ik het mezelf voorlas.

Ik irriteer mij aan mijn eigen fouten, wil ze absoluut niet maken.

Sic! Beetje flauw, maar kan het niet laten.

Ik verbeter eerst zoveel mogelijk op scherm, maar als laatste print ik het toch nog eens uit. Lezen op papier vind ik persoonlijk gewoon leuker en achteraf kunnen de kinderen de achterkant voltekenen :-)

Ik print dubbelzijdig :D Er valt niets op de achterkant te tekenen :P

Hardop voorlezen.

Precies. Ik schrok laatst enorm van het aantal kromme zinnen en onlogische overgangen in mijn manuscript toen ik het mezelf voorlas.

Ik irriteer mij aan mijn eigen fouten, wil ze absoluut niet maken.

Sic! Beetje flauw, maar kan het niet laten.

Ook een beetje flauw, maar hardop voorlezen is een eh... tautoloplasme - stijlkwestie.

-tekst afdrukken, minstens een week laten liggen en dan zelf weer lezen -door iemand anders laten lezen -door iemand laten lezen die niet uit jouw familie / stad / streek / land komt -niet steeds op spellings- en grammaticacontrole betrouwen (heb zelf meegewerkt aan het NL basislexicon voor WordPerfect en weet hoe het ongeveer werkt - en ja, ik heb dus de héle Van Dale, het Groene Boekje en Wolter's Koenen gelezen) en... -je grammatica en zinsbouw opfrissen, werkwoorden netjes leren vervoegen en het geslacht van substantieven leren aanvoelen ... maar of dat op een beeldscherm of op papier moet gebeuren, dat hangt helemaal van jezelf af

Ik print dubbelzijdig :D Er valt niets op de achterkant te tekenen :P

Ik print ook vaak dubbelzijdig hoor, als de kinderen een klein voorraadje tekenpapier liggen hebben. Maar langere manuscripten vind ik persoonlijk handiger om enkelzijdig te printen, kwestie van het overzicht niet kwijt te raken :D

Ik heb een vriendin (vaste proeflezeres) die niet via het scherm wil werken. Voor haar print ik het uit. Niet dubbelzijdig (had ik bijna dubbelzinnig geschreven) en ook met blanco blz. ertussen, zodat ze ruimte heeft voor opmerkingen. In het begin was ze heel voorzichtig, maar ik heb gezegd dat hoe strenger en strakker ze corrigeerde, des te beter het was. Inmiddels weet ze wel dat ik niet van slag raak door kritiek.

Ik print dubbelzijdig :D Er valt niets op de achterkant te tekenen :P

Ik print ook vaak dubbelzijdig hoor, als de kinderen een klein voorraadje tekenpapier liggen hebben. Maar langere manuscripten vind ik persoonlijk handiger om enkelzijdig te printen, kwestie van het overzicht niet kwijt te raken :D

Je moet er ook paginanummers op zetten :D (Ik kan de hele stapel zo terug in de printer leggen. Er valt niets aan overzicht te verliezen ;) Dat scheelt. Als je weet hoe je printer werkt :P ) Mijn man leest ook niet graag van het scherm. Dat werkt ook gewoon niet lekker met correcties aanbrengen. Als ik feedback van verschillende proeflezers op m'n verhaal loslaat, gebruik ik de uitgeprinte versie en ga ik die feedback van mijn scherm verwerken op papier.

@ ginny: bij mijn oude laptop wist ik perfecht hoe ik met mijn printer kon werken, maar mijn pc is gecrashed en sinds mijn nieuwe, is het precies of het programma waarmee de printer werkt een ander is. Heel raar en het blijft zoeken voor iemand die op computervlak haast een leek is :D

Als je lang en vaak genoeg zoekt en ontdekt, ben je vanzelf na een tijdje geen leek meer ;)

Uitprinten is een boom vermoorden.

Dat valt wel mee hoor. Er gaan heel wat meer bomen om met surfen op internet. (P = U x I x √3 x cos phi)

Als je lang en vaak genoeg zoekt en ontdekt, ben je vanzelf na een tijdje geen leek meer ;)

Gelijk heb je. Daar ben ik nog steeds volop mee bezig :)

Denk je dat je alle loze woordjes uit je manuscript hebt gehaald, zegt de teller dat er nog 821 keer wel in staat. Trouwens ik heb nog geen boek gelezen waar geen fout in staat. We lezen meestal wat we denken dat er moet staan. Ik print wel uit, dat wat ik die dag geschreven heb, de volgende dag lees ik dat, corrigeer en dan zit ik gelijk weer in het verhaal. Zo ga ik dus meerdere keren door dezelfde tekst en lees nog steeds over dingen heen. De voorlaatste gehele versie print ik weer en dan ga ik aan de hand van 'mijn' lijst nog diverse keren door het geheel. Dan laten liggen en nog eens corrigeren voor het naar proeflezers gaat. Waarna... wat dan is denk ik wel bekend... En dan balen als ik nog een fout in het boek vind.

Ben je blind als je je verhaal op het scherm leest? Vallen jullie de fouten ook meer op als je het net hebt uitgeprint?

Het foutenfestival, heel herkenbaar zonder dat het een feestje is. Schrijfsels laat ik altijd een dag liggen. Wat ik gemerkt heb is dat een MS - of deel - een aantal weken laten liggen en dan opnieuw lezen de verschrijvingen meer opvallen.

Uitprinten is een boom vermoorden. Niet echt mijn stijl.

Duurzame schrijven: ik ben voor, maar een boom vermoorden? Het papier in NL is voor een groot deel gerecycled en rest komt van bomen die er in bossen voor gekweekt worden. Toch is er genoeg te winnen: het energieverbruik, de inkt, het transport van het restpapier, sorteren in wit en gekleurd papier, verwerken tot schoon pulp, bijmengen met papiervezels, papier produceren, snijden en verpakken, naar de winkel, kopen, naar huis transporteren, printen. Cirkeltje rond: Is dat niet (bijna) Cradle to Cradle ;-)

Hi Tsja, Jouw vraag roept bij mij een herinnering van jaren geleden op. Als puber keek ik op mijn slaapkamer tot diep in de nacht naar de Olympische Spelen op mijn portable zwart-wit televisie (ja,.... zó lang geleden!). Op een gegeven moment schudde ik slaapdronken mijn hoofd, omdat ik de sporters en hun tenues in kleur waarnam. Door het veelvuldig kijken en vermoeidheid had mijn geest de kleuren op het zwart-wit scherm zelf ingevuld. Ik denk dat dit ook zo werkt met een manuscript dat je herhaaldelijk in het zelfde lettertype leest; je geest vult in wat je denkt te hebben geschreven (objectieve waarneming vermindert). Door inderdaad je ms uit te printen of in een ander lettertype te zetten, interpreteert je geest het als nieuwe informatie (de herkenning neemt af, waardoor je geest minder geneigd is informatie in te kleuren of aan te vullen). Tot zover mijn huis-tuin en keukenanalyse.

Die analyste is wel juist. Ik zat trouwens ook tot midden in de nacht sport te kijken. Een zwart/wit tv kostte toen ongeveer duizend gulden. Een kapitaal in die tijd. Vaanvond ook weer sport gekeken. Voetbal. Daar hou ik ook van. Ik hou van bijna alle sporten. Daarna nog proefgelezen. Gek dat je de fouten bij een ander wel ziet en je eigen fouten niet. Net weer met mijn geprint (sorry Yrret) verhaal bezig geweest. De fouten houden niet op. Toch weet ik dat als het naar een proeflezer gaat dat die er ook nog een aantal fouten uithaalt. Nou ja, proeflezers zijn niet voor niets in het leven geroepen. Marja, in mijn laatste boek schijnen geen fouten te staan. Lucky me. Je hebt gelijk dat er in elk boek wel fouten te vinden zijn. Ik ga weer verder met zoeken.

Uitprinten is een boom vermoorden.

Dat valt wel mee hoor. Er gaan heel wat meer bomen om met surfen op internet. (P = U x I x √3 x cos phi)

U hoeft in een reactie op/voor mij, er nooit een smiley bij te zetten. Ik lag mij gek om uw grapjes. :D

Uitprinten is een boom vermoorden. Niet echt mijn stijl.

Het papier in NL is voor een groot deel gerecycled en rest komt van bomen die er in bossen voor gekweekt worden. Toch is er genoeg te winnen: het energieverbruik, de inkt, het transport van het restpapier, sorteren in wit en gekleurd papier, verwerken tot schoon pulp, bijmengen met papiervezels, papier produceren, snijden en verpakken, naar de winkel, kopen, naar huis transporteren, printen. Cirkeltje rond: Is dat niet (bijna) Cradle to Cradle ;-)

Zodra mensen gaan denken en schrijven dat een cirkel rond is en het heeft dan met de natuur te maken. Oeps. Dan denk ik aan een Ego-mens. Alles recht praten en schrijven wat krom is.

Het papier in NL is voor een groot deel gerecycled en rest komt van bomen die er in bossen voor gekweekt worden.

Wij hebben in Nederland geen bos. Wij laten anderen de door ons veroorzaakte ellende opknappen.

Groot deel ...

Welk deel van wat en hoeveel per persoon in Nederland tav van verspilling? Cijfers aub. Gekweekt in Nederland? Grasveld achter je huis? Vergeet ''en passant'' niet alle regenwouden en niet-regenwouden die de mensheid en DUS ook Nederlanders verkwisten in de wereld.

Toch is er genoeg te winnen: het energieverbruik, de inkt, het transport van het restpapier, sorteren in wit en gekleurd papier, verwerken tot schoon pulp, bijmengen met papiervezels, papier produceren, snijden en verpakken, naar de winkel, kopen, naar huis transporteren, printen.

STOP dan met printen! Doorbreek die belachelijke Ego-cirkel. Verzin geen smoesjes. Bla bla bla ... tekenpapier voor je kinderen op de achterkant. Argh. Ik zie in je lijst geen [drink]water verspilling staan. Of haalt iedereen het print-papier bij de Papiermolen hier vlak bij mij? Twee Euro per velletje A4. En als de prijs van je 1000 vel print-papier morgen 1000 Euro kost? Wat doe je dan. Waarom is print-papier zo goedkoop? DENK NA.

Cirkeltje rond: Is dat niet (bijna) Cradle to Cradle ;-)

Neen. Zelfs niet bijna. Elk mens draagt toe aan het vernietigen van de Natuur-cirkel. De drie basisregels van Cradle to Cradle principe zijn: Afval = voedsel Zon is de energiebron Respect voor Diversiteit http://www.cradletocradle.nl/home/321_wat-is-crad… William McDonough en Michael Braungart 'Cradle-to-Cradle: Remaking the Way We Make Things'. Deze twee MANNEN zijn knettergek. Geldwolven. Aan geen van deze drie basisregels kan de mensheid voldoen. Ik hoop dat je de ONZIN van Cradle to Cradle zelf ziet. Hulp nodig? Er zijn mensen op Earth die het afval eten dat wij Stinkend [!] Rijke Hollanders weggooien! En velen leven gewoon in Nederland. En eten uit een voedsel-afval-container, waar over de datum voedsel in ligt. En de dag ervoor vers was. Ik spreek maar even niet van kleine kinderen die 12 uur per dag etensresten zoeken in de shit, uit de vuilnisbelt van 1.000.000.000.000 kubieke meter afval. --- ''Zon is de energiebron.'' [zeggen die geleerde MANNEN ] Zon is EEN energiebron .. Makkelijk denken van die heren! Maar in feite ABC pindakaas van die heren! Het is een wilde gok van die heren! Er zijn nog zat plekken in het Universum waar nu, een mensen-oog nog niets heeft gezien. Best interessant. Wij mensen hebben 95 % van het Universum nog niet gezien! En 98% van de 7 miljard mensen op Earth geven geen shit om een ander levend organisme. --- '' Respect voor Diversiteit.'' We schoppen een mens dood wanneer het ons uitkomt. We vertrappen elk beest dat ons in de weg staat. We verpulveren elke 100 jaar oude boom als we haar niet meer leuk vinden en ze het uitzicht belemmeren van een rijtjeshuis-mens die in zijn huis slechts 10.000 velletjes papier jaar verspilt. Ik noem er nog 1001 op zonder een nanoseconde op Google te hoeven zoeken.

Duurzame schrijven: ik ben voor, maar een boom vermoorden?

Ja, een boom vermoorden! Waarschijnlijk is een boom het oudst levende organisme op onze planeet. En wacht even tot het Kerstmis wordt. Dan gaan we onze boom kappen, ontwortelen, vertroetelen, versieren, optuigen en weer aftuigen. En dan? In de fik met dat afval! Vermoorden! Print gerust je hele leven door. Maar om FOUTEN te ontdekken! In je MS! Die je zelf hebt gemaakt! Help mij nou eens daar een logische cirkel in te zien. Dat lukt zelf Yrret niet. *huilen in mijn hart*

Ik neem aan dat het hier vooral om spelling/grammatica-fouten gaat en vergeten/dubbele woorden? Of helpt het ook bij plotfouten/narratieve fouten/perspectieffouten etc?

Ik meteen googelen op tautoloplasme :D

Ik neem aan dat het hier vooral om spelling/grammatica-fouten gaat en vergeten/dubbele woorden? Of helpt het ook bij plotfouten/narratieve fouten/perspectieffouten etc?

Voor mij geldt dat in ieder geval wel. Vanaf papier kan ik makkelijker bladeren en heb ik letterlijk een beter "beeld" van mijn verhaal. Op de pc scroll ik niet zo gek veel, terwijl ik vanaf papier dus regelmatig ga zitten bladeren. Het overzicht is voor mij veel duidelijker. Bovendien lees ik het rustiger, waardoor ik de verhaallijn dus vanaf papier kritischer bekijk. Achter de pc, aan een bureau, of relaxed op de bank met een kop thee en uitgeprinte velletjes papier - voor mij voelt dat toch anders aan, wat zijn weerslag heeft op hoe ik lees. Puur persoonlijk, natuurlijk.

Het gaat inderdaad om spel- en tikfouten, dubbele woorden en woordjes vergeten. Als alle uitgevers manuscripten via e-mail zouden willen ontvangen, scheelde dat heel wat papier. Dus kun je misschien beter de uitgevers aanspreken, Yrret. Ter geruststelling: wij hebben al jaren een nepboom. Niet mooi, maar het scheelt wel een boom. Wat waterverspilling betreft: ik douche korter en soms helemaal niet. Draag ik toch mijn steentje bij.