Dat zou mijn nogal storen, ja. Ik vind het enorm cliché, maar daarom is het niet verwarrend. Het hoort niet met hoofdletters, trouwens.

Ja, ik vind het storen. Voor mij zijn het onzin woorden die iemand toevoegt om het verhaal in te dikken. Het woord moeder voegt voor mij niets toe aan aarde, maar dat is mijn mening. Moeder natuur is echter een best bekende uitspraak, die zou je van mijn part wel kunnen gebruiken, als het niet anders kan. Let wel, schaarste is belangrijk. Teveel gebruik en het is weer overdreven.

Mij lijken die benamingen ook eerder storend, tenzij ze deel uitmaken van je verhaal. Less is more. Schrijf je bv. een verhaal over een stam die Moeder Aarde en Grootmoeder Zon aanbidden, dan kan het een meerwaarde zijn om meteen alle elementen te verpersoonlijken. In een willekeurig verhaal plots "nonkeltje maan" bovenhalen (bv. "Ze stapte snel door en keek achterom. Werd ze nu gevolgd of niet? In het bleke licht van nonkeltje maan zag ze nauwelijks waar ze ging") zou bij mij een lachbui veroorzaken en me doen afhaken...

Je vraag is te algemeen gesteld om te kunnen beantwoorden. We hebben een context en een genre nodig om je adequaat te kunnen adviseren. In het genre humor bijvoorbeeld zou zo'n familiebijeenkomst van natuurverschijnselen het goed doen.

Het hoort niet met hoofdletters, trouwens.

Waarom niet? Als het moeder Natuur is, dan lijkt me dat Natuur de naam is van die moeder, en dus met een hoofdletter.

Het is dan zelfs Moeder Natuur: http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/1387/

Ik vind het ook storend. Als het, zoals @Sam85 al zei, te maken heeft met stammen die de zon en aarde en dergelijke zo noemen, dan kan het nog wel. Maar als je het in beschrijvingen hebt over grootmoeder zon, dan vind ik het weer te veel van het goede. Zoiets leidt af. Je kunt beter gewoon iets neutraals als 'de zon of 'de aarde'' nemen of een goede andere beschrijving verzinnen om het fenomeen te showen. Moeder natuur is daarentegen nog wel bekend en kun je naar mijn mening best af en toe nog gebruiken.

Het hangt van de context af. Als je die natuurelementen echt als antropomorfe personages opvoert, of de mensen in je verhaal zien ze zo, dan kan het zeker. De zon als vrouw vind ik wel wat vreemd (of de maan als man), maar misschien dat dat ook wel weer klopt binnen je verhaal. Verschillende moeders hoeven niet verwarrend te zijn.

Zijn die natuurverschijnselen personages? Duik je in hun gedachtenwereld? Willen ze iets? Zo ja, dan mag je ze personifiëren. Zo niet dan zou het mij snel gaan storen.