Ik dacht dat er ergens een verschil in de tijd zat? 'Toen' zou altijd naar iets uit het verleden verwijzen, 'dan' de toekomst? Of toch zoiets. Dan weet ik niet zeker of die tweede zin kan kloppen. 'Dan' met een werkwoord in de verleden tijd?

Ik vind de hele zin sowieso al niet klinken, zowel toen als dan niet. Toen is meer een referentie naar het verleden: destijds. Het lijkt dan alsof je het "over jaren geleden" hebt. Je kan ook andere woorden gebruiken zoals "opeens, ineens, plotseling, plots, eensklaps, ga zo maar verder. Kijk hier maar eens: www.synoniemen.net Dat is mijn favoriete website als ik aan het schrijven ben ;)

Ik zou het zo doen: En toen hoorde hij de auto. En dan hoort hij de auto.

Dan is (hier) een bijwoordelijke bepaling van tijd en moet daarom naar een ander woord verwijzen. 'Toen' hoeft dat niet.

Is dat ook niet Vlaams?

Zonder context is er geen zinnig woord over te zeggen.

Zonder context is er geen zinnig woord over te zeggen.

Dat was ook mijn eerste ingeving.

Da's niet helemaal waar. 'Toen' en 'dan' zijn beide bepalingen van tijd. 'Toen' volstaat als tijdsaanduiding omdat het aangeeft dat iets in het verleden plaatsvond, in de meest algemene zin des woords. 'Dan' is een specifieke bepaling van tijd (een zgn bijwoordelijke bepaling van tijd) omdat het refereert aan een periode die eerder beschreven is in een voorgaande tekst. Toen Koningin Wilhelmina terugkwam, stak iedereen de vlag uit. In deze zin kun je 'toen' niet door 'dan' vervangen. In het voorbeeld van Anna Rivier kun je 'toen' niet sowieso vervangen door 'dan', maar je kunt wel zeggen dat 'toen' altijd goed is, maar 'dan' niet altijd.

Ik lees wel vaker dat Vlamingen dan schrijven waar Nederlanders toen schrijven.

Volgens mijn gevoel kun je "toen" voor alles wat in het verleden gebeurd is gebruiken. "dan" duidt op een opeenvolging. Hij deed/doet/zal eerst dit (doen), en dan dat.

Juist.

Volgens mijn gevoel kun je "toen" voor alles wat in het verleden gebeurd is gebruiken. "dan" duidt op een opeenvolging. Hij deed/doet/zal eerst dit (doen), en dan dat.

Hangt dus inderdaad van de context af.

Volgens mijn gevoel kun je "toen" voor alles wat in het verleden gebeurd is gebruiken. "dan" duidt op een opeenvolging. Hij deed/doet/zal eerst dit (doen), en dan dat.

zie #8 'Dan' is een specifieke bepaling van tijd (een zgn bijwoordelijke bepaling van tijd) omdat het refereert aan een periode die eerder beschreven is in een voorgaande tekst.