Geen afbeelding
Wirrewapper

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hun en hen

 15 januari 2012 - 0:37
Het juiste onderscheid tussen hun en hen hoort voor elke schrijver een open boek te zijn. Toch zit ik met een probleempje waar ik niet uitkom. Het gaat om dialogen, en dan vooral in een kinderboek. Kinderen (en veel volwassenen ook) zeggen in de spreektaal heel vaak hun als het hen zou moeten zijn. Als je in zo'n dialoog in kindertaal het correcte 'hen' schrijft klinkt het meteen wat ouwelijk of geforceerd, geen spreektaal. Ik heb in een verhaal aanvankelijk 'hun' geschreven bij een paar dialogen (waar het volgens de regels 'hen' had moeten zijn) omdat het natuurlijker overkwam. Maar dat toch weer veranderd in het correcte hen, omdat ik de taal niet verder wil vervuilen, en ook om het goede voorbeeld te geven van correct taalgebruik. Het is natuurlijk een tijdverschijnsel, er wordt al vaker gezegd dat in de toekomst alles 'hun' zal worden omdat het onderscheid voor veel mensen te ingewikkeld is. Taal is nooit een constante. Hoe gaan jullie daarmee om?

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 0:50
Ik heb eerlijk gezegd nog nooit iemand in spreektaal hun en hen horen omwisselen, ik zie het alleen geschreven op internet. Is wellicht regionaal, maar tenzij je alle dialogen letterlijk neerschrijft zoals ze gesproken worden, inclusief alle taalfouten, onvolledige zinnen, ehms enzovoort, of je wil iets zeggen over het personage door hem taalfouten te laten maken, zou ik het niet doen.

Geen afbeelding
Zjors

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 1:00
Correct noteren. Kinderen leren taal uit boeken, dus leer het ze svp niet fout aan. Dan is het einde zoek.

15 januari 2012 - 1:45
Of vermijdt het. Maar het ligt natuurlijk ook aan het AVI-niveau dat je wilt gebruiken. Hun boek lees ik niet: Ik lees het boek van Jan en Piet niet. Ik benijd hen: Ik benijd de familie Janssen.

15 januari 2012 - 2:06
Hoi Wirrewapper. Je kunt het, met name in een verhaal voor kinderen, vervangen door "ze". Dat klinkt spontaner en is taalkundig juist. In het voorbeeld van Schli wordt het dan: "Ik benijd ze". Het voorbeeld dat Schli geeft van "Hun boek" is in deze context niet relevant, aangezien "hun" hier de functie heeft van een bezittelijk voornaamwoord en nooit "hen" of "ze" zou kunnen zijn. Ik vind het trouwens een heel goede vraag, want heb zojuist een correctieronde achter de rug van een kinderboek waarin "hen" geschreven werd en ik ben het met je eens: het is te veel schrijftaal en komt, vooral voor kinderen, veel te gekunsteld over. Ook voor volwassenen trouwens.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 8:01
Als wat goed is, gekunsteld wordt... :eek: Ik zou wel hen en ze gebruiken, om hun te vermijden (iemand moet toch aan al die jeugd laten zien dat hun heel vaak fout is :P ). Alhoewel ik in dialogen wel in staat ben om gewoon hun te schrijven, omdat dialogen toch meer spreektaal zijn, tenzij je een personage hebt dat heel goed Nederlands spreekt.

15 januari 2012 - 11:59
@ Waus: Je schijnt te vergeten dat taal leeft en dat, als op een gegeven moment iets archaïsch is geworden en geen weerslag meer vindt in de maatschappij, de regels aangepast worden. Bovendien is het verschil tussen hun en hen altijd al kunstmatig geweest. Ga maar eens googelen en zie hoeveel er al geschreven is over dit onderwerp, zowel door taalkundigen als studenten. In je reactie geef je zelf aan dat je de regels ontduikt, wat een bewijs is dat óók jij het gekunsteld vindt. Hoe juist het ook volgens de regeltjes moge zijn...

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 15 januari 2012 - 14:03
Er is een verschil tussen schrijftaal en spreektaal. Het meest fraai gesproken Nederlands op papier gezet, is vaak in zijn schriftelijke equivalent om te huilen - maar vaker nog om te lachen. Een geschreven dialoog is in wezen een schijnvertoning: het gesprokene kan zelden schriftelijk weergegeven worden (je kunt het wel zo doen lijken). In dialogen zal een schrijver - dus - de grammaticale regels moeten gebruiken die voor de schrijftaal gelden. Als die combinatie heel gekunsteld overkomt, zit er weinig anders op dan naar alternatieven zoeken.
'Wat hebben jullie in het weekend gedaan, kinderen?' vroeg juf aan de klas. 'Els, jij mag als eerste vertellen.' 'Wij zijn wezen fietsen, juf.' Wezen fietsen? :o 'Jullie hebben gefietst?' begreep juf. 'En jij, Daan?' 'Wij zijn ook aan het fietsen geweest, juf.' 'Goed gesproken, Daan.' 'En wij hebben gefietst!' riep Door tussendoor. 'Goed zo, Door.' 'Maar wij mochten niet met hun mee!' riep Jan. 'Met hen,' wist juf. 'Niet! Wij mochten ook niet met hunnie mee!' huilde Pim, 'want wij hadden zogenaamd geen goede fietsen. Maar mijne mankeerde niets aan.' 'Aan die van jou ...' Juf moest het zeggen.
Et cetera, et cetera. Zo'n gesprek krijg je nooit zo op papier - en als je het wel zo op papier zet, heeft het een andere reden dan het weergeven van een gesprek.

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 14:01
Ik begrijp niet goed wat er gekunseld is aan het correct gebruiken van voornaamwoorden. Je zegt toch ook niet hem als je zijn bedoelt?

Geen afbeelding
Wirrewapper

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 14:54
Ik begrijp niet goed wat er gekunseld is aan het correct gebruiken van voornaamwoorden. Je zegt toch ook niet hem als je zijn bedoelt?
Ik vermoed dat Belgen de spreektaal correcter toepassen. In NL hoor je soms de gekste dingen.

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 15:15
Wij maken dan weer andere fouten, ik zeg soms ook noemen als ik heten bedoel, maar het zou nooit bij me opkomen om dat ook zo op te schrijven, laat staan om het gekunsteld te vinden als iemand het correct opschrijft. Ik zeg in het dagelijks leven ook zelden "jij" of afgeleiden daarvan, tenzij ik beleefd wil zijn, maar schrijftaal is nu eenmaal geen spreektaal, zelfs de meest levensechte dialogen niet.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 15 januari 2012 - 17:47
Hun zeggen, vind ik vreselijk. (Met dank aan Johan Cruyff) Hen lijkt ouderwets, maar als het hen moet zijn, schrijf ik geen hun.

15 januari 2012 - 18:35
Het ging toch om een kinderboek? Natuurlijk gebruik je dan correcte taal. Maar ook een taal die kinderen herkennen. Volgens mij gebruiken jonge kinderen het woord "hen" nog niet. Dat lijkt me iets voor de bovenbouw van het lager onderwijs. Dus dan kun je er omheen schrijven als het voor jongere kinderen is. Of als je jonge kinderen geloofwaardig met een dialoog wilt opvoeren. Het gebruik van hunnie, hun, hen, hullie, zullie is in het Rotterdamse dialect overigens ook afwijkend. Dus dan is het extra moelijk om het correct te gebruiken. En: er lijkt een tendens te zijn, zie dit artikel op nu.nl.

Geen afbeelding
Draaikever

Lid sinds

18 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 januari 2012 - 20:53
Het artikel is een jaar oud. Gelukkig niets meer over gehoord... Hun zeggen in plaats van zij is inderdaad vreselijk. Omdat een bepaald deel van de bevolking zo praat, moet het goedgekeurd worden? Moet er niet aan denken. Gewoon correct schrijven ook in een dialoog voor een kinderboek wat mij betreft.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 januari 2012 - 8:42
@L'Chaim, ik ontduik de regels niet, ik laat hoogstens zien dat ze vaak fout gebruikt worden.

Geen afbeelding
Thérèse

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
 16 januari 2012 - 10:48
@L'Chaim, ik ontduik de regels niet, ik laat hoogstens zien dat ze vaak fout gebruikt worden.
:) Kun je een regel eigenlijk fout gebruiken?