N-n-nou, ik z-z-zou het z-zo-zo-zoiets als d-d-dit doen!

Precies, Via. Je moet Harry Potter en de steen der wijzen eens doorkijken, Wolfje. p-profes-sor K-krinkel s-s-s-stottert ook :P

Bij stotteren horen toch ook hele woorden? [b]Dat-dat-dat[/b] m-m-moet je z-ze-ze-zeker doen.

Nee. Zodra een woord gevormd is gaat de stotteraar direct naar het volgende woord.

Mijn tips:
-Luister eens goed naar een stotteraar.
-Ga zelf stotteren en zie waar de tonen blijven hangen. Zoals dit zinnetje. Wedden dat je uitkomt op iets als:
"G-g-g-ga ze-ze-zelf stot-tot-tot-tottteren."
-Wat opvalt is dat een stotteraar vooral aan het begin van een woord stottert en de rest van het woord eruit floept als het ware, bijna nooit heeft een stotteraar problemen met het eind van een woord.
-Misschien is het handig te weten voor je verhaal dat een stotteraar vooral stottert doordat hij/zij snel (bewust of onbewust) probeerd te praten maar dit eigenlijk niet kan.
-Ik heb zelf heel erg gestotterd.

In een geschreven verhaal zou ik het wel beperken anders wordt het onleesbaar. Ik denk dat de zelfde regels gelden als bij dialecten, daar is ook ergens een draadje over. Zeker als die persoon veel aan het woord is gaat het irriteren.

Twee maanden geleden heb ik er ook een topic over geopend. Er kwamen behoorlijk veel reacties (ook per mail daarna van mensen die zelf stotterden en het topic via google hadden gevonden. Die wilden mijn teksten wel even grondig beoordelen). :confused:
http://www.schrijvenonline.org/forum/102095

...Die wilden mijn teksten wel even grondig beoordelen). :confused: http://www.schrijvenonline.org/forum/102095