Gedachten van twee hoofdpersonen?

Ik heb twee hoofdpersonen in mijn verhaal zitten. Meestal zijn ze gescheiden, dus dan is het niet zo verwarrend als ik meer inga op de gevoelens en gedachten van die specifieke persoon. Maar nu heb ik een stuk waarin ze samen zijn en vraag ik me af of het niet te verwarrend/raar wordt als ik iets schrijf zoals het volgende: ‘Mejuffrouw Ilsa, ik wens u een voorspoedige reis naar huis. Het was me een waar genoegen om uw gaven met mijn eigen ogen te mogen bewonderen.’ De oude man legde zijn hand op haar schouder en glimlachte naar haar. Ilsa voelde haar geweten opspelen en liet een geïrriteerde zucht ontsnappen. De man was niets anders dan aardig geweest, ondanks dat ze hem constant kleineerde. En ook al wist ze dat dit het moment was om zich te verontschuldigen, kon ze het niet over haar lippen verkrijgen. ‘Ja, hetzelfde,’ zei ze. De oude man liet haar schouder los. ‘Je kan me vaak in het klooster vinden, mits ze me niet weer op zo’n buitengewoon intensieve trip sturen.’ Hoofdschuddend draaide hij zich om en liep hij weg. Alex grinnikte bij het zien van de ongemakkelijke uitdrukking op Ilsa's gezicht. Keer op keer probeerde ze stoer over te komen, al wist hij allang dat ze van binnen een klein hartje had. Het gaat om de stukken "De man . . . lippen verkrijgen." voor haar en "Keer op . . . hartje had." voor hem. Wat vinden jullie?