Hoofdpersoon maakt geen verandering door

Don Leone,

In “alle” boeken over schrijven stelt men dat het cruciaal is dat de hoofdpersoon een onomkeerbare verandering doormaakt. Dit zou de drijvende kracht van het boek zijn.

Dat komt op mij over als de literaire roman - waarbij een dergelijke verandering inderdaad een bijna standaard ingrediënt is. Er zijn ook romans/boeken die draaien om de spanning van gebeurtenissen: ontvoering, moord, chantage, wereldwijde complotten enz. Dergelijke boeken gaan zelden over de 'onomkeerbare verandering' van een personage.

[quote=janpmeijers]Don Leone,

Dergelijke boeken gaan zelden over de 'onomkeerbare verandering' van een personage.

Awel, dat geeft weer lucht. En hoop ;-)

Er zijn ook verhalen die hoofdpersonen hebben die geen verandering doormaken. Meestal is er dan wel een andere structuur. Denk aan de films over Paddington bijvoorbeeld. Beertje Paddington is een klassiek en goed personage wat niet hoeft te veranderen. In plaats daarvan zijn het in die films de personen die hij ontmoet, die door zijn aanwezigheid en de gebeurtenissen veranderen. Dat gezegd hebbend; ik vind het meestal wel intereressant als een personage wat verandert. Dat geeft het einde van je verhaal meestal extra kracht en emotionele lading. Dus het helpt wel :)

Hoeveel verandert Harry Potter nou in zijn hele queeste? Hij wordt ouder, vooruit, maar een grote verandering waarmee hoe hij zijn leven omgooit of in hoe hij naar de wereld kijkt komt er echt niet bij kijken. Het personage wordt slechts telkens in verschillende contexten van spannende gebeurtenissen geplaatst. Zo zie je maar dat dat ook genoeg entertainment kan opleveren om 7 boeken te vullen, of 8 films. Of kijk naar Paddington, inderdaad. Of naar Marty McFly in Back to the Future. Of naar Indiana Jones in elk van zijn films, waarin het toch vooral draait om actie, spektakel en de mysteries en wonderen. Hierbij helpt het natuurlijk dat al deze helden ontzettend 'like-able' zijn. Dat is echter geen vereiste: in American Psycho begint Patrick Bateman als een gewetenloze psychopaat. Gaat dat dan over hoe hij zijn leven ondanks zichzelf weet te beteren? Nee joh. Maar dat is ook duidelijk niet het doel van het verhaal, dat onder andere een kritiek is op de snobistische bovenlaag van het bedrijfsleven in het Amerika van de jaren 80. Dus nee, je hoofdpersonage hoeft niet te veranderen, maar dan moet je verhaal wel zó sterk, aangrijpend en/of origineel zijn dat de lezer nog genoeg andere zaken heeft om zich over te verwonderen. Wat bij 'rotsvaste' personages wel helpt om ze nog interessanter te maken is de 'stiekeme' verandering. Ik weet niet of hier een andere term voor is? Maar hier een voorbeeld: in de BBC-serie Sherlock (ik heb de boeken niet gelezen) is de titelheld in de eerste aflevering dezelfde arrogante betweter als in de laatste, maar stiekem heeft hij door al zijn avonturen heen (die de kern van de serie vormen) wel gevoelens voor de mensen om hem heen gekregen en hij geeft bijvoorbeeld bijzonder veel om zijn beste vriend Watson. Deze sidekick maakt dankzij Sherlock dan wel weer een grote verandering in zijn leven door; al wordt deze verandering in de allereerste aflevering wel al haast volledig voltooid. Check ook vooral de video 'Writing Characters Without Character Arcs' van Just Write op Youtube. Sowieso een heel goed kanaal: https://www.youtube.com/watch?v=ot02hMJ6Hkk Hopelijk heeft dit je geholpen, succes nog!