Lichaamstaal omschrijven

Observeer echte mensen in het wild. Wanneer je met ze praat, wanneer ze met anderen praten. Kijk wat voor personen wat voor trekjes hebben, en wanneer ze die uiten. En bedenk hoe je die zou omschrijven.

En daar loop ik dus een beetje vast op, het omschrijven van wat ik zie. Want hoe omschrijf je iemand die nerveus op haar lip zit te bijten? Of verbaasd haar ogen open spert? Ik ben namelijk bang dat het dan te klinisch gaat worden, alsof de lezer een blinde aan wie een film wordt uitgelegd.

Nou, eigenlijk vind ik dat al best goed klinken. Haal alleen "nerveus" en "verbaasd" weg, zodat puur de lichaamstaal overblijft zonder interpretatie van de schrijver. De lezer is slim genoeg om dat zelf te interpreteren: als iemand op zijn lip bijt is hij meestal nerveus, en als iemand zijn ogen open spert is hij meestal verbaasd of verschrikt. Als je bang bent dat het toch te onduidelijk wordt (heen en weer schuiven op een stoel hoeft namelijk niet per se onzekerheid uit te drukken) dan benadruk je het met meer lichaamstaal of iets wat het personage zegt. Hij schoof heen en weer op zijn stoel. "Weet je zeker dat dit een goed plan is?" Of, vooruit, af en toe kun je best zo'n verklarend woordje toevoegen: Hij schoof zenuwachtig heen en weer op zijn stoel. Alleen niet te vaak, maak dat uitzonderingen, en beschrijf de lichaamstaal eens zonder eigen interpretatie. Laat het zien en de lezer daaruit de conclusies trekken. Vind je nog steeds dat het te gewoontjes klinkt, niet interessant genoeg? Zie dan die precieze lichaamstaal voor je en probeer die op een andere manier te beschrijven. Overdrijf misschien een beetje in je bewoording, of gebruik woorden waar je niet meteen aan denkt. Metaforen en vergelijkingen kunnen ook. Pas wel op dat het dan geen cliché wordt ("Haar ogen werden zo groot als schoteltjes") of te vergezocht. "Hij schoof steeds heen en weer. Geen enkele houding kon hem zelfverzekerd genoeg maken. Hij rechtte zijn rug, zette zijn voeten plat op de grond. Hij voelde zich nog steeds een mietje. Eén been over de knie dan, zogenaamd ontspannen naar achteren leunend. Nog steeds niet."

Ik sluit me aan bij wat Suicune zegt. Misschien is het ook handig voor jou om een schrijfoefening op dat gebied te doen. Of meerdere. Oefening baart kunst zeggen ze toch? Ikzelf ben eens een lijst begonnen met wat voor een houdingen een mens kan aannemen en hoe men zich daarmee kan uitdrukken. Dat werd een enorm lange lijst. Ga maar eens na wat iemand allemaal al kan zeggen door zijn ogen op een bepaalde manier te reageren. Misschien is dit voor jou ook handig. Hoewel zo'n lijst ook niet alles is. Omdat het zoveel is, is het ook gemakkelijk om het overzicht te verliezen. Wat mij helpt tijdens het schrijven, is de houdingen en uitdrukkingen zelf na te doen. Met een spiegel in de buurt. Mijn man grapt af en toe als ik aan het schrijven ben dat het er heel moeilijk uit ziet, maar op die manier weet ik precies wat ik wil beschrijven en hoe het voelt. Een andere oefening die me te binnen schiet, is er een die aansluit bij wat Diana zegt. Ga eens zitten in een café, terrasje in de stad of andere eetgelegenheid. Observeer de mensen om je heen en beschrijf letterlijk wat ze doen: 'Ze pakte het kopje op met een hand. De damp kwam in haar ogen terecht en ze tuitte haar lippen en blies het weg. Ze glimlachte naar de man tegenover haar, zette het kopje aan haar lippen en nam een kleine slok. De man bleef praten en zij zette het kopje weer neer, om uit te reiken naar het koekje op het schoteltje ...' Het is een beetje zoals schetsen. Schrijven wat je ziet, maar dan zonder er iets anders bij te bedenken.

Dat vind ik een leuke Akaatje! Ga ik ergens deze week eens uitproberen.

Super tips!! Ik ga eens even een café bezoek inplannen geloof ik! En inderdaad ik betrap mezelf er ook op houdingen na te doen haha Ik loop momenteel een beetje vast omdat ik echt niet weet hoe ik iemand moet omschrijven die zich opgelaten en dom voelt.

@ AvS, dit - # 6 - is iets voor Proeflezen. Wil je daar je tekst plaatsen en je vraag stellen?

Ow mijn excuses! Ik zal het stuk even weghalen :)

Ik heb altijd veel aan de 'emotional thesaurus' van Angela Ackerman. Dit boek is in het Engels, maar het geeft je goede ideeën wat voor soort lichaamstaal hoort bij een bepaalde emotie. https://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/… Succes! Maria

Dank je wel voor die handige tip!

AvS

Want hoe omschrijf je iemand die nerveus op haar lip zit te bijten? Of verbaasd haar ogen open spert? Ik ben namelijk bang dat het dan te klinisch gaat worden, alsof de lezer een blinde aan wie een film wordt uitgelegd.

Interessant, dat je zoekt wat je schrijft. Als je verder zoekt wordt het klinisch. Wees alleen zuinig met 'nerveus' en 'verbaasd' - (zoals al opgemerkt in #3) want dat zijn nou net de aanvullingen die de lezer zelf maakt. En 'sperren' betekent wijd openen vd ogen, mond of kaak. Gebruik het daarom niet in combinatie met 'open' en al helemaal niet met 'wijd open.' 'Echt?' vroeg ze met gesperde ogen. Hij knikte. 'Wat lief!'

Bedankt!! Ik loop onwijs vast op het beschrijven van het gedrag tijdens een eerste date. Ik twijfel heel erg of ik mijn hp neer wil zetten als zelfverzekerd of juist als klungelig en onzeker. En hoe omschrijf ik dat dan?

AvS

Ik loop onwijs vast op het beschrijven van het gedrag tijdens een eerste date. Ik twijfel heel erg of ik mijn hp neer wil zetten als zelfverzekerd of juist als klungelig en onzeker. En hoe omschrijf ik dat dan?

De schrijver, jij dus, weet precies hoe HP zich gaat gedragen en wat er gaat gebeuren op die eerste date. De schrijver, jij dus, ziet het allemaal voor zich inclusief lichaamstaal - en schrijft het op zoals het gaat (of gegaan is, als je in verleden tijd schrijft).

Nog twee tips: gebruik youtube. Zoek een documentaire over een beroep, of iets waar mensen bezig zijn. Kijk er eerst naar, ga dan pen en papier nemen. Zet het beeld stil als het te snel gaat. (dat is het handige van film, die kun je stil zetten) Andere tip: pak je favoriete boeken en kijk hoe ze het daarin doen. Leg het weg en probeer het zelf in die stijl te doen. Lees sowieso veel naast het schrijven. Je hoeft niet eens een heel boek te lezen, stukjes is genoeg.

Bedank Fritztheknife, voor de boek tip. Ik denk dat die op mijn lijstje komt voor komende kerst. Verder, wat Janpmeijers zegt is ook waar. Jij bent de schrijver en jij beslist. Als je het neit zeker weet, waarom probeer je het niet gewoon allebei? Eerst een stuk waarin ze zelfverzekerd is, dan een stuk waarin ze dat niet is. Dat is het mooie van schrijven. Het is niet meteen definitief. Als dat zo was dan had ik een probleem...;)

Nog twee tips: gebruik youtube. Zoek een documentaire over een beroep, of iets waar mensen bezig zijn. Kijk er eerst naar, ga dan pen en papier nemen. Zet het beeld stil als het te snel gaat. (dat is het handige van film, die kun je stil zetten) Andere tip: pak je favoriete boeken en kijk hoe ze het daarin doen. Leg het weg en probeer het zelf in die stijl te doen. Lees sowieso veel naast het schrijven. Je hoeft niet eens een heel boek te lezen, stukjes is genoeg.

Dank je voor die tip! Ik ga eens druk aan de gang met mijn notitieboekje :D

En nog een kleine tip van mij: gebruik vooral ook objecten uit haar omgeving. Hoe mensen met de objecten omgaan, zegt iets over hoe ze zich voelen, zonder dat je direct de lichaamshouding beschrijft. Bij je date bijvoorbeeld. Misschien is ze nerveus: Ze zette haar kopje neer. Een scheutje thee klotste over de rand. Misschien wil ze een goede eerste indruk maken: Ze streek de plooien van haar rok glad. Ze bleef strijken, telkens over dezelfde plooi, terwijl ze keek hoe hij binnen kwam. Misschien heeft ze eigenlijk geen geduld voor de date: Ze tikte ongeduldig met haar voet en legde telkens weer haar hand op haar mobiel, alsof ze het ding zo kon dwingen om over te gaan.

Dat is een goede! Dank je wel!