Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Te veel drama in het verhaal? (10-jarigen)

10 mei 2016 - 11:49
Hoi iedereen, Ik ben de laatste hand aan het leggen aan mijn inzending voor de Vlaamse Filmpjes. Kans is misschien klein dat het iets wordt, maar kom ... :D wie niet waagt, niet wint. Het oorspronkelijke verhaal had ik geschreven voor Schrijven voor Afghanistan, maar buiten de hoofdlijn, schiet er niet heel veel meer van over. De eerste versie was veel te kinderlijk en was eerder voor jongere kinderen, besef ik nu. Nu in ieder geval ... ik begin wat te twijfelen of er niet te veel drama in zit. Het verhaal begint dat een jongen weer begint te dromen van het danskamp in de zomervakantie. Zijn vader weigert al jaren en stuurt hem, tegen zijn zin, op voetbalkamp. Hij vraagt het weer aan zijn vader en die zegt natuurlijk weer nee. Dan volgt er een ruzie en loopt de jongen weg van huis. Hij gaat naar een veilig plekje, waar hij met zijn beste vriendje altijd zit op vrije dagen. Er is dan een heel stuk over zijn belevenis in de boomhut in het bos. Dat hij bang is, maar zich ook wel stoer voelt, omdat hij daar alleen zit. De volgende ochtend vindt zijn vader hem. Thuis gaat het gesprek weer over danskamp. Weer discussie dat hij niet mag. Weer is de jongen boos, gaat naar zijn kamer ... En dan, op het einde gaat zijn vader toch nog eens het gesprek aan en besluit hij te vertellen waarom hij niet wil dat de jongen op danskamp gaat (vader vroeger gepest omdat hij ook danste) Op het einde komt dan toch alles goed, eind goed al goed. Jongen mag op danskamp. Maar het is dus zo dat bijna de helft van het boek discussies en drama's zijn. De jongen vindt het leven oneerlijk, de vader blijft bij zijn standpunt. Wordt dat op den duur niet een beetje te veel? Het is de eerste keer dat ik voor 10-jarigen schrijf. Heb er ondertussen heel veel over gelezen, boeken uit de bib meegenomen, maar uit dit geraak ik echt niet wijs. Wie oh wie kan mij hierbij helpen :)

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
10 mei 2016 - 12:32
Kan prima. Ik heb wel eens veel meer drama gezien in een boek voor die leeftijdsgroep. Wel raad ik je aan om de discussie niet steeds opnieuw op te voeren. Als elke discussie in feite hetzelfde is ("ik wil op danskamp!" "Dat mag je niet!" Jongen gaat boos weg) dan wordt dat saai. Laat elke discussie die je gebruikt dan toch over iets anders gaan, of laat er toch specifieke verschillen zijn. Wat me wel opviel, is dat je climax niet echt mooi doorloopt. Je voegt nog een stukje "discussie" toe nadat de vader de jongen in zijn boomhut heeft gevonden. Dit lijkt me dus precies hetzelfde stukje discussie dat er was vóórdat de jongen van huis wegloopt. Pas als de jongen naar zijn kamer stampt, komt vader tot inzicht. Waar was dan dat hele weglopen goed voor in het verhaal? Je bouwt met het weglopen en de spanning in de boomhut iets moois op, we verwachten dat de vader daardoor verandert... en vervolgens gaat het weer voor even net zo verder als vóór het weglopen. Je bouwt op naar een climax -ruzie-ruzie wordt erger-weglopen-alleen in boomhut-vader vindt hem... weer terug naar stap 1 (ruzie). En dán pas komt er een goed gesprek en een oplossing. Er zit als het ware een deuk in de spanningsboog, naar mijn gevoel. Misschien kun je direct nadat de vader zijn zoon vindt dat gesprek doen. De vader is erg aangeslagen doordat zijn zoon is weggelopen, de zoon is toch wel bang en huilt als hij zijn vader ziet, en dan komen bij beide de ware emoties eruit gestroomd.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 mei 2016 - 13:02
Dank je voor je reactie. Ik heb inderdaad ondertussen een stuk eruit gehaald en de vader zit momenteel in de boomhut met zijn zoon te praten. Anders kwam er te veel drama en herhaling, zoals je zegt. Ik ga eens kijken naar de dialogen om het inderdaad niet iedere keer hetzelfde te laten verlopen. Dank je voor de tips! Ik ga er verder mee aan de slag!