De perfecte moord voor een boek?

Een goeie moord, eentje die nog niet veel is voorgekomen, dat is inderdaad niet eenvoudig. Qua series kan ik 'The Fall', 'Hinterland', 'The Bridge' ook best aanraden. Er zijn heel veel series op televisie die een wekelijkse moord aanbieden, 'Castle' is redelijk simpel, maar best leuk. 'Elementary' is een interessante kijk op Sherlock Holmes. 'CSI' en al zijn varianten hebben nu en dan ook een aparte kijk op moord. Als ik een moord moet verzinnen, dan begin ik meestal met de motivatie ervoor. Al schrijf ik zelf geen detectives, moet ik eerlijk vertellen, ook in SF en fantasy gebeuren de nodige moorden. Normaal begin ik met uit te zoeken waarom de moord gebeurt, waarom die persoon, waarom op dat moment. En zo probeer ik het uit te werken. Veel succes!

Flikken vind ik vaak niet erg 'slim' in elkaar zitten. Zet voor jezelf eens wat redenen op papier om te moorden, vaak wil dat helpen met ideeën.

Als ik jou was, zou ik me niet te veel baseren op wat anderen in series verzinnen. Om wat inspiratie op te doen is het leuk, dat wel. Maar ga uit van je personages. Wie pleegt de moord, waarom, en hoe? Maak het menselijk.Wat voor emoties spelen er? Gaat er van alles mis, stomme fouten, pogingen het recht te zetten, schuldgevoelens, nachtmerries, vastberadenheid? Als ik een moord moest verzinnen, zou ik eerst een personage verzinnen dat die moorden pleegt.

Crime series gaan veelal niet over de moorden. Eerder over de onconventionele manier waarop de rechercheur / detective ze oplost. Elementary valt daaronder. Luther en Columbo bijvoorbeeld ook. De moorden op zich zijn helemaal niet speciaal of uitzonderlijk. De dader is meestal de geliefde van het slachtoffer, of een zakenpartner. Maar dat wil niet zeggen dat de series slecht zijn. In ieder geval beter dan Flikken Maastricht of Baantjer. Waarom ga je niet eens op zoek naar echte moorden in plaats van het kijken naar series? De moordenaars in tal van boeken zijn afgeleid van echte gevallen. Psycho en Silence of the lambs waren er niet zonder een man genaamd Ed Gein. Pennywise, de clown uit Stephen Kings It, doet mij altijd denken aan John Wayne Gacy. En in American Psycho houdt moordenaar Patrick Bateman andermans hoofd koel in een koelkast. Toen de politie het huis van Jeffrey Dahmer binnenviel deed men een soortgelijke ontdekking. Bovenstaande voorbeelden zijn allemaal vrij extravagant. David Berkowitz schoot bijvoorbeeld 'gewoon' vrijende paartjes dood. Dat zijn natuurlijk allemaal serie moordenaars en jij wilt per boek één moord. Dan nog kun je op internet echte moordzaken proberen te zoeken en documentaires bekijken op youtube. Als ik dan één serie zou moeten noemen is het wel Twin Peaks. Daarin gaat het ook over één moord. De serie is alleen af en toe surrealistisch. Daar moet je van houden.

bedankt voor de reacties! Degene die de moorden organiseert (het meesterbrein) is iemand die vroeger werd gepest door de detective, daarvoor wil hij wraak. Dat wil hij doen door via drie moorden de detective erachter te laten komen dat die drie moorden er allemaal voor waren om ze bij elkaar te lijden. De drie moorden waren dus expres, en in elkaar gezet. Maar ze moesten wel echt lijken, dus het meesterbrein heeft het een lange tijd van tevoren gepland waardoor de moordenaars (die bij iedere moord andere mensen zijn) een band op konden bouwen met de slachtoffers zodat het echt leek. Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk uit heb gelegd. Zo wordt het nog een beetje lastiger om een moord te verzinnen, maar ik denk wel dat het met een beetje denkwerk moet lukken. gr. Mike

Om tijd te besparen; zoek eens in Google op bijvoorbeeld "sherlock holmes afleveringen". Vaak zijn er Wikipedia pagina's met een korte synopsis/plot van de afleveringen die al uitgezonden zijn. Dit werkt nog veel beter als Engels geen probleem is; "castle episodes", "sherlock holmes episodes", etc.. En kijk op websites als http://www.telegraaf.nl/ en http://www.huffingtonpost.com/ (Engelstalig), waar ook regelmatig een moord wordt gepleegd. Althans, er wordt verslag van gedaan ;-)

Je schud niet zomaar een moord uit je mouw, daar moet je lang over nadenken.

Gelukkig maar.

Ik had besloten om een paar series te kijken, aanraders?

Soms komt het onvermijdelijk moeten moorden door pech op je pad. https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Dexter_(televisie… Hier zitten wel een paar leuke moorden in. Het beste kijk je alle afleveringen achter elkaar. }) https://en.m.wikipedia.org/wiki/Offender_profiling Als je weet wat deze jongens en meisjes weten - en dan een moord wil beramen - uitvoeren - niet gepakt worden - zou je kunnen bedenken dat een geduldige profiler op SOL bezig is met een plannetje om een aankomend schrijftalent - het liefst een vrouw - om mij nu nog onbekende redenen - te versnipperen tot papierpulp.

Ik bedenk de moorden altijd zelf en kijk niet naar series. (Kleinigheidje: Je schud = Je schudt)

Ik bedenk de moorden altijd zelf en kijk niet naar series. (Kleinigheidje: Je schud = Je schudt)

Hoe bedenkt u dan bijvoorbeeld een moord?

Ik kan je, gezien het onderwerp van je verhaal, toch de Scandinavische serie 'The Bridge' aanraden. Sowieso een heel geslaagde serie, maar het lijkt me ook redelijk goed te passen bij wat je zoekt. Op zich kun je inderdaad beter niet te veel rekenen op televisieseries om moorden te verzinnen. HHJT heeft gelijk dat bij veel series de moord zelf niet zo belangrijk is, eerder de zoektocht naar de dader en het effect ervan op het leven van de rechercheur.

Dit draadje is voer voor de AIVD XD :ontopic: Ik zou eens kijken naar wie er dood 'moeten' en waarom. moet het lijken op een zelfmoord of een ongeluk? of moet het juist bruut zijn om een boodschap af te geven.

Hee, ik heb ook precies zoiets! Bij mij werkt The Mentalist kijken heel goed, dat inspireert me altijd tot goede moorden verzinnen en om personages realistisch en menselijk in elkaar te zetten. Verder zou ik je aanraden, zoals hier boven ook al was genoemd, je eerst te verdiepen in je personage(s), en daarna je moord uit te werken. Succes! :)

Gezien het merendeel van de bovengenoemde series op Netflix te bekijken is, kan ik je aanraden om daar een abonnement af te sluiten. De eerste maand is gratis, maar wel daarna je contract opzeggen anders moet je elke maand dokken. Binnen hun selectie zit ook de film Oldboy, een Zuid-Koreaanse film over wraak en van wat je ervan prijsgeeft, heel passend bij je verhaal. Maar goed, ik denk dat ik je niks nieuws vertel als ik zeg dat je niet de eerste bent die een boek schrijft waarin een moord opgelost moet worden. Dus wat let je om eens naar de bibliotheek te gaan? Geen enkele serie van vijftig minuten kan op tegen een boek van pakweg 300 bladzijden.

Lezen en series en docu's kijken is altijd goed. Maar je kan het ook 'schrijf-wetenschappelijk' aanpakken. Diana haalt al een paar goede vragen aan, vragen met een W helpen je vaak verder. Bijvoorbeeld:: Wie pleegt de moord? (dus: is het iemand die sterk is, of snel, of handig, of erg onopvallend, erg gemeen, erg boos). Waarom moord hij? (Als iemand heel boos is, dan steekt hij nodeloos vaak. Als iemand heel onopvallend is, zal hij wellicht kiezen voor gif. Als iemand veel pijn heeft, zal hij ongeduldig en slordig zijn). Welke methode kiest hij? (Het is een lange man die erg snel is, dus hij kiest voor de methode: wurging met een draad) Waar doet hij dat? (Waar zou een lange, snelle man het liefste iemand wurgen? Ik denk in het donker in een stad. Wurgen en verdwijnen in de schaduwen). Wanneer doet hij dat? (Ah, in het donker dus, en het liefst op een maandag, want dan zijn de lampen van de winkels uit). Welk probleem komt hij tegen? (Het slachtoffer is erg sterk). En zo verder, tot je bij elk van je drie moorden een logisch geheel hebt bedacht.

Een meesterbrein, haalde je aan, Meikiepeik. Die een plan in elkaar zet speciaal om jouw hoofdpersoon een verhaal te laten beleven. Natuurlijk weet ik niets van de uitwerking die je in gedachten hebt, en je plot-idee kan supervet worden. Toch was mijn eerste reactie; meh, dat is al tig keer gedaan. Verhalen worden vaak interessant op het moment dat plannen misgaan. Dus ook die van jouw meesterbrein. Zou je daar wat mee kunnen? Met de notie dat alles ánders kan gaan dan dat je personages (of ze nu progagonist of antagonist zijn) voorzien hadden? Dat ze moeten gaan redden wat er te redden valt, nieuwe oplossingen in elkaar moeten zetten, compromissen moeten sluiten, thinking on their feet. Ik wil alleen maar zeggen: durf alles wat je bedenkt in het honderd te sturen, daar komen soms de meest intrigerende verhalen uit.

Bedankt voor de reacties allemaal! Ik heb vandaag een klein ideetje voor een moord voor het eerste boek: Een man steelt op een station portemonnees. Op de snelweg blaast hij dan bezinepompen op, en degene die naast hem zat gooit hij het de auto, zodat het lijkt alsof diegene na de aanslag zelfmoord heeft gepleegd. Iedere keer is hij iemand anders, omdat het ID heeft gestolen uit de portemonnees. Ook word het dan voor de detective moeilijk om achteraf te achterhalen wie het écht heeft gedaan. Om alles in het honderd te laten lopen is best lastig. Heel het verhaal hoor je eigenlijk niks van het meesterbrein. Alleen in het laatste boek, waar hij de keuze voorlegt aan de detective: zelf dood of een andere groep mensen? Het is dan best moeilijk om het allemaal in de soep te laten lopen. tips? m.v.g. Mike van Holsteijn

Ja, het meesterbrein is een belangrijk personage. Je kunt hem niet na 700 bladzijden uit een hoge hoed tevoorschijn halen. Je moet hem een geschiedenis geven. Een reden waarom hij achter de moorden zit.

Heel het verhaal hoor je eigenlijk niks van het meesterbrein.

Wat HHJT zegt: ik denk niet dat je hier mee weg komt. De lezer gaat dan echt zoiets hebben: van watdefack waar komt die gek opeens vandaan? Zijn motivering, de verklaring van zijn overduidelijk gigantische toewijding om het jouw hoofdpersoon moeilijk te maken, moet een deel worden van het verhaal. Gaandeweg dus; niet op het laatste eindje.

Waarom kan dat niet? De detective kan al die tijd vermoeden dat er een meesterbrein is: verbanden leggen, langzaam gaan beseffen dat er een verband is, daarom uitgelachen worden door anderen, de detective kan profiles maken, speculeren, proberen te begrijpen waarom iemand dit doet en wat voor iemand dat dan is. Dan hoeft t meesterbrein zelf niet zichtbaar te zijn - en is het daardoor zelfs automatische aan het einde een verrassing wei het is. (en als het achteraf toch niet werkt, kun je kleine meesterbrein hoofdstukjes toevoegen).

De detective kan al die tijd vermoeden dat er een meesterbrein is: verbanden leggen, langzaam gaan beseffen dat er een verband is, daarom uitgelachen worden door anderen, de detective kan profiles maken, speculeren, proberen te begrijpen waarom iemand dit doet en wat voor iemand dat dan is.

Dat is iets anders dan hem na 700 bladzijden uit een hoge hoed toveren. Als de detective al die dingen doet die jij opnoemt, geef je dat meesterbrein een geschiedenis. Zo leert de lezer het meesterbrein kennen. In Heart of darkness komt Kurtz pas tegen het einde van het verhaal daadwerkelijk in beeld. Maar gedurende zijn reis maakt Charles Marlow kennis met mensen die Kurtz hebben ontmoet. Zo leert de lezer Kurtz kennen.