Schrijfboeken

Ik lees schrijfboeken nu met een houding van: eens zien wat voor interessante dingen ik hieruit haal. maar ik ben de laatste tijd juist meer van plan om bepaalde dingen van schrijftips echt goed uit te voeren gewoon om mezelf te dwingen om er goed over na te denken.

Ik heb de neiging om te zeggen dat het begrip keurslijf me bekend voorkomt. Het lezen van boeken (leesboeken) is voor mij een hobby. En naarmate ik meer boeken las, kreeg ik zelf ook meer ideeën voor boeken, dus ging me daar zelf in verdiepen door middel van cursussen, en het lezen van schrijfboeken. En kom je dingen tegen die in leesboeken gewoon beschreven op een manier waarvan schrijfboeken zeggen dat dat juist onverstandig is.

Ik vind dat uiteindelijk het lezen van een boek en wat je daaruit haalt - of het nu een lees- of schrijfboek is - geheel onderhevig is aan de eigen interpretatie van de lezer. Dit gegeven is moeilijk te verkroppen voor schrijvers, omdat je toch vindt dat de belangrijke boodschappen en thema's die je in je boek hebt verwerkt over moeten komen op de manier die jij voor ogen had. Daarom krijg je wel eens de neiging om je te overschreeuwen en de dingen veel te voor de hand liggend te maken. Ik denk dat dit met schrijfboeken hetzelfde is. Je ziet een element vaak fout gaan en krijgt de neiging dit hard te corrigeren in plaats van een subtiel duwtje in de juiste richting te geven, terwijl de tweede manier vaak de beste is (ervan uit gaande dat iemand kan schrijven, sommige mensen hebben nu eenmaal een harde correctie nodig :p ). Schrijfboeken heb ik zelf niet veel gebruikt uit angst te lezen dat mijn manier helemaal fout is. Daarom houd ik me aanbevolen voor tips, omdat ik nu denk sterker in mijn schoenen te staan en de tips (zoals die uit The Guide to Writing Fantasy and Science Fiction) in de juiste context te kunnen plaatsen.

Rudez, Het enige schrijfboek dat ik gebruik is 'De kunst van het schrijven' omdat het de algemene theorie van schrijven behandelt. Er zijn handelingen die verricht worden door personages. Deze informatie bereikt de lezer via een bepaald perspectief. De personages verrichten de handelingen in een bepaalde ruimte en er is een verloop van tijd. Deze 5 structuurelementen: handeling/personages/pespectief/ruimte/tijd vormen de basis van proza ongeacht het genre. Er zijn heel veel schrijfboeken die zich richten op een enkel aspect van het schrijven; dialoog/personages/ conflict/scenes. enz. Waarbij het me altijd opvalt dat de betreffende auteurs meestal geen proza hebben gepubliceerd ;)

Waarbij het me altijd opvalt dat de betreffende auteurs meestal geen proza hebben gepubliceerd ;)

Ha dat denk ik ook altijd. Er zijn ook nogal wat schrijfcoaches en workshop-docenten in die categorie. Maar dan nog, ook een gevestigd - gepubliceerd auteur is niet noodzakelijk een goede docent. Dat iemand goed kan schrijven, wil niet zeggen dat ze hun kennis kunnen overbrengen. Ik heb Stephen Kings 'Over leven en schrijven' met veel plezier gelezen. Maar om nou te zeggen dat ik er beter of anders van ben gaan schrijven, dat niet. Dan heb ik veel meer gehad aan de schrijfartikelen van bijvoorbeeld Thérèse Major en Louis Stiller hier op de site. En aan proeflezen, veel proeflezen, + de reacties van andere vaste proeflezers op allerlei fragmenten meelezen.

Ik heb een tijdje geregeld schrijfboeken ontleend in de bibliotheek, en van de meeste is er dan wel een dingetje, soms een paar, waar ik iets aan had en dat ik onthouden heb. Maar je moet ze allemaal met een korrel zout nemen, want uiteindelijk is het het resultaat dat telt, de weg daarheen zal voor iedere schrijver anders zijn. Een boek dat ik in huis heb en waar wel wat nuttige oefeningen in staan is: http://www.writingforward.com/writing-resources/w… Maar er staan ook zaken in die voor mij onzin zijn, zo gaan ze er vanuit dat iedereen character-driven schrijft terwijl ik een plot-driven schrijver ben. Geen boek maar wel zéér nuttig (voor mij), is de sneeuwvlokmethode: http://www.advancedfictionwriting.com/articles/sn…

Ik gebruik de laatste tijd iets meer schrijfboeken om te leren hoe ik mijn verhalen moet structureren. Mijn techniek was altijd doorschrijven totdat je vastloopt en dan kun je er wel een structuur en een verhaallijn in terugvinden. Dat pakte toch iets anders uit haha. Daarom ben ik vanaf januari dit jaar bezig gegaan met het verdiepen in technieken om je verhaal op te zetten aan de hand van een schema of stappenplan. Boeken die ik erg goed vond, zijn Structuring your novel van K.M. Weiland en The Writing Compass (ben effe kwijt van wie). Vooral het boek van Weiland geeft een duidelijke structuur waaraan je je verhaal op kunt hangen, die ook nog genoeg ruimte vrijlaat voor creativiteit. Ik ben nu bezig met een kort verhaal waarbij ik haar techniek gebruik en ik moet zeggen dat het schrijven een stuk beter en sneller gaat dan wanneer ik uit de losse pols schreef. Ik heb ook een aantal schrijfboeken gelezen met betrekking tot bepaalde genres of specifieke aspecten van het schrijven zoals ritme of spanning, maar aan die boeken heb ik niet echt veel gehad. Ik merk toch dat ik het schrijven op mijn eigen manier doe en me weinig aantrek van valkuilen of clichés in bijvoorbeeld het Fantasy genre etc. Bij die boeken voel ik wel heel sterk het keurslijf haha. Wat ook helpt, is bewuster lezen in het genre dat je schrijft. Ik lees nog steeds voor mijn plezier en ter ontspanning, maar ik let tegelijkertijd op de opbouw van een boek, welke technieken de schrijvers wel of niet toepassen, en wat ik zelf het prettigst vind om te lezen qua opbouw.

'Structuring your novel' van K.M. Weiland is inderdaad ook een van mijn favorieten . Verder is voor de planners onder ons 'Story engineering' van Larry Brooks aan te raden. Beide boeken hebben mij enorm geholpen een goede opzet te krijgen, maar ook het nut van het opzetten van een 4-act verhaal en het plannen van een doorlopende verhaallijn voor een serie. Verder hebben de 'Positive' en 'Negative Trait' thesaurussus van Angela Ackerman en Becca Puglisi mij geholpen bij het opzetten van mijn hoofdpersonen. Maria

Thanks voor de tip Maria. Ik ga die Story engineering eens opzoeken want ik merk dat ik met plannen verder kom dan met lukraak beginnen.

Ik heb een vraag over een ander boek. Geen schrijfboek maar wel een boek dat door veel schrijvers van boeken en scenarioschrijvers gebruikt schijnt te worden. Kent iemand The Hero with a Thousand Faces van Joseph Campbell? Heeft iemand het gelezen, en ben je er wijzer van geworden?

@HHJT "The Writer's Journey" van Christopher Vogler heb ik wel gelezen en is zeker interessant leesvoer. Vogler schrijft hoe je "The Hero's Journey" van Campbell kunt gebruiken bij het schrijven, aan de hand van voorbeelden uit boeken en films (hij heeft gewerkt voor Disney en andere grote filmmaatschappijen).

En aan proeflezen, veel proeflezen, + de reacties van andere vaste proeflezers op allerlei fragmenten meelezen.

En reacties schrijven en de reacties daarop lezen. Waarom ben ik bot en jij lief?

Mijn enige [schrijfgids] schrijfboek. 'De kracht van schrijven' van Barbara Driessen.

Joseph Campbell schrijft vooral en voornamelijk over vergelijkende mythologie, zijn jarenlange vak als professor, en heeft menig amerkaan tot in den hemelen geïnspireerd, waarvan ik er slechts één met name noem: George Lucas van de Star Wars multilogie, maar ook bekend van opnames voor publiek waarin hij belangwekkende themas van dat moment (maar nu evenzogoed!) met een enkel half-letter notitieblaadje als voorbereiding iedereen verbaal volkomen verpletterd ("Is het licht dat wij zien de straling van de individuele lampjes, of de 'verlichting' in de ruimte waarin wij ons bevinden?"), in 1972 voor het eerst gedrukt (Myths to live by, ISBN 0-14-019461-4) en welke tweede exemplaar in mijn bezit ik nu dagelijks in de trein als ontbijt verslind, maar waar van de stapel gepubliceerde werken, toch gauw zo'n dertig á veertig boeken over dit onderwerp, er bij mijn weten slechts vier in het nederlands vertaald zijn (één als Teleac-cursus notabene), en de twee meest bekende: De Maskers van God en De Vlucht van de Wilde Gans kunnen worden beschouwd als het recept of beter: het geheim hoe ELK verhaal een goed verhaal is, als het aan de strikte regels voldoet van de mythische belofte en vervulling. Zo'n zinnetje is een voorbeeld van de JC-schrijfstijl; flink kauwen dus. Ik denk dat ik vrijwel alles wat ik nog opschrijf hierdoor wordt bepaald. Of, om het in zijn woorden te zeggen: "Follow your bliss.' Meer te vindien via jcf.org

Ik denk dat ik vrijwel alles wat ik nog opschrijf hierdoor wordt bepaald.

Grappig dat je dit zegt. Volgens Wikipedia was de reactie van Neil Gaiman op The hero with a thousand faces, niet louter positief. Nu is dat niet het boek wat jou beïnvloedt maar het komt ook uit de koker van Joseph Campbell.

Author Neil Gaiman, whose work is frequently seen as exemplifying the monomyth structure, says that he started The Hero with a Thousand Faces but refused to finish it: "I think I got about half way through The Hero with a Thousand Faces and found myself thinking if this is true—I don't want to know. I really would rather not know this stuff. I’d rather do it because it's true and because I accidentally wind up creating something that falls into this pattern than be told what the pattern is."

Om authentiek te (kunnen) zijn, is het (voor Gaiman tenminste) noodzakelijk om vooral niet de truc te weten, want daarmee kan dan de creativiteit noodlottig worden gesmoord. Voor de mindere goden onder ons zou ik derhalve een vluchtige kennismaking danwel een diagonale expeditie van harte aanbevelen. Zelf heb ik niet zo'n last van de format-dwang die de monomythe voorschrijft: elke tijd immers z'n eigen thema's en uitdrukking. Maar het moet natuurlijk wel aanschouwelijk blijven, en dat is de receptuur, inclusief alle te bedenken varianten, om het verhaal te vertellen. De eerste letter was waarschijnlijk een spontane kras met een stokje in de modder van een kind dat uitgedroogd de slijtage van de tijd overleefde (de kras natuurlijk, niet het kind... Er stond: "Dorst. Papa, ik heb dorst.").

En aan proeflezen, veel proeflezen, + de reacties van andere vaste proeflezers op allerlei fragmenten meelezen.

En reacties schrijven en de reacties daarop lezen. Waarom ben ik bot en jij lief?

Omdat ik langzamer schrijf als blijkt dat iemand slecht kan lezen. O, en soms doe ik er een smiley bij. :o

Hebbes! De held met de duizend gezichten! Een antiquariaat had 'm staan. Zo goed als nieuw en zoals de titel al verklapt, in het Nederlands.

Hebbes! De held met de duizend gezichten! Een antiquariaat had 'm staan. Zo goed als nieuw en zoals de titel al verklapt, in het Nederlands.

Met Nederlandse helden?

Met Nederlandse helden?

Ene Terry de Slingeraar, Doder van Woeste Draken in het land van Onontonontonontgonnen Dromen. Alle nederlanders zijn import, tot aan de Batavieren (Bataven?) aan toe. Vlamingen, met alle respect, evenzogoed. Weinig helden in de modderige landen. De Friese Lange Pier misschien. Nobele strijder voor de friese onafhankelijkheid, meen ik. Ik denk dat nederlanders ('hollanders') te plat en nuchter zijn voor heldendaden. Toen ze tenslotte de exotische aardappel accepteerden, gingen ze die tot atomaire schaal fijnstampen en prakken. Alle helden verdronken onverrichterzake in het kuiltje jus.

Met Nederlandse helden?

Het voorwoord is geschreven door Sinterklaas.

Uit ieder schrijfboek haal ik wel iets. Ik heb bijna de hele schrijfbibliotheek bij elkaar, aangevuld met andere boeken. Als mijn interesse uitgaat naar een bepaald onderwerp zoek ik er gericht naar. Ik geef ook commentaar op schrijfboeken in mijn blog.

Oh, voor ik het vergeet: De Retrogade Woordenlijst (Nijhoff)! Achterwaarts Alfabetisch (Wolters)!