eerste zin(nen)

Dit lijkt me toch iets meer voor Proeflezen. Of: wat is specifiek je stijl- of techniekvraag?

Maak vlug een proefleessstukje met dezelfde vraag & eerste zin aan, dan post ik daar mijn antwoord :)

Waarover denk je dat het boek zal gaan?

Over een oude man [48 jaar] die op de Campo Imperatore leeft.

hallo Ariadne, ik wil best wel even reageren op jou vraag. de eerste zinnen zijn poetisch, daarom spreken ze mij persoonlijk aan, ik hou van beeldend, maar...Rood gaat de zon onder. Nu ben ik heel flauw, de zon gaat altijd rood onder, je kunt dat rood, denk ik, beter weglaten. Het laatste licht stroomt langs de bergkam...mooi beeld. Ik zie dat voor me. Ik denk dat je een historisch verhaal wilt vertellen. iets zeer ouds, oude grieken, kelten enz. Plaats een groter stuk op proeflezen?

Okay, dan ga ik lekker ook mijn antwoord hier al geven ;) Wat er voor mij gebeurt wanneer ik deze zinnen lees: het is niet geheel duidelijk wat beeldspraak is en wat echt. De zon gaat onder, okay. Maar het bloed is slechts beeldspraak, het offerblok is er ook niet werkelijk: dat zijn allemaal slechts dichterlijke vergelijkingen van hoe het zonlicht over de bergkam valt. Ik vind het poetisch gezien supercool. Maar als proza vind ik het vervelend. Het zet me niet in het verhaal neer omdat ik het drie keer moet lezen als ik erachter wil komen welk van deze beelden echt plaatsvinden en welke niet. (Als gewone lezer doe ik dat natuurlijk niet: ik lees het slechts eenmaal en het wordt me nooit duidelijk wat nou precies in die eerste zin verbeeld werd.) De verdienste ervan is natuurlijk wel dat je op deze manier al veel van de setting van het verhaal prijsgeeft. Met het offerblok en de geiten zeg je in feite al iets over waar de rest van het verhaal plaats gaat spelen, ook al is er in feite nog geen enkele geit geofferd. (Ik heb een Islamitisch land in kale, droge bergen in mijn hoofd nu.) Na een opening als dit verwacht ik een bloederige volgende scene.

@Ariadne - Het begin van een verhaal dient (m.i.) een sfeer te zetten, een toon, een ritme die de lezer conditioneert voor de wereld waar hij in gaat stappen (vanuit het perspectief van de schrijver: waarin je wilt dat de lezer in ondergedompeld raakt). Jouw begin kan briljant zijn of onzin in het biberaans. Het hangt wat mij betreft af van het vervolg. Als je een langer fragment post op PL, zal ik je met plezier een genuanceerder antwoord (mening) geven.

Ja, ik kan het topic zelf niet verplaatsen naar Proeflezen, omdat dat een ander deel van het forum is, maar het is niet veel moeite voor je om dit zelf even te doen. Op deze plaats gaat het topic dan dicht.