Wanneer ga je te ver met schelden?

Het ligt eraan. Iemand die zéér principiële bezwaren heeft tegen dat soort woorden, zal je verhaal zonder meer terzijde leggen. Maar ze kunnen ook een functie hebben. Een van de voorbeelden die op mij heel veel indruk gemaakt heeft: Omroep Brabant heeft een jaar of twee geleden een reportage uitgezonden over een journaliste die kanker kreeg en daar ook aan overleed. Ik weet niet meer precies wat de aanleiding was voor die reportage maar ze besloot zelf dat de reportage er moest komen. Er bestaat een slogan "kanker is een ziekte, geen scheldwoord" maar de persoon in kwestie koos er bewust voor om de reportage als titel te geven "kankerzooi!". Het is een kwestie van stijl denk ik. Ik herinner me vaag een verhaal, ik dacht van Bordewijk waarin hij schrijft over het naakte lichaam van een vrouw en de extase waarin hij verkeert als hij die vrouw ziet, Jan Wolkers beschrijft dat soort scènes ook regelmatig maar dan in heel andere bewoordingen. :D Succes ermee!

Het is natuurlijk het moeilijkste om het karakter van je personage zo goed uit je tekst naar voren te laten komen dat, als jij dan schrijft 'hij vloekte': je lezer denkt, nou dit karakter is zo gemeen, boos of slecht, die vloeken van hem moeten wel verschrikkelijk zijn. 'Hij vloekte' of 'hij schold' of 'hij vloekte zo erg, dat zij bleek werd. Zulke verschrikkelijke woorden had niemand ooit tegen haar gezegd.' Of: hij vloekte knetterend. De ene ziekte na de andere slingerde hij haar naar het hoofd. 'vloek niet zo,' schreeuwde ze. 'Hou op!' Als jouw personage goed beschreven is, kan je lezer dus zelf wel bedenken wat een verschrikkelijke woorden hij gebruikt. Misschien bedenken ze er nog wel ergere bij, dan dat jij zou hebben geschreven ;)

Who's asking?

Deze vraag is al eerder gesteld, kijk eens bij de zoekfunctie.

Who's asking is niet minder een streepje - Dus net meer dan een punt. Dat kan een mens zijn. Maar net zo goed een hamster die met een nagel het toetsenbord aanraakte. Het - is 16 jaar oud en heeft een vraag over zichzelf. Er is een kans dat je ooit iemand zal vinden die jouw schelden kan waarderen. Daar zal - f*ucking geduld voor moeten tonen en ik betwijfel of - dat heeft. Bovendien, - zegt het zelf al.

Als ik iets inspirerends heb meegemaakt, meestal als ik ben uitgeweest of als ik heb gedronken, dan maak je wel de gekste acties mee, snap je? - Wat is je schrijf diepte punt. Haha, toen ik al een aantal schriften had volgeschreven met één verhaal en er toen achterkwam dat het één onrealistische kutzooi was

Wetenschappelijk onderzoek heeft bewezen dat scheldende verbeeldende schrijvers rond een IQ schommelen van 79 en om die reden niet verder komen dan woorden als Fock, LoL, Ship en etther. Vaak ook nog eens vout geschreven. Opvallend in dit onderzoek was dat vooral vrouwen een zooi maken van hun K*T. Vaak kansloze zestien jarigen doch niet zelden oudere kansloze grofgebekte dames uit 't Gooi.

Denken jullie dat iemand mijn verhaal zal waarderen als er zoveel in gescholden wordt?

Ja, er zijn in Nederland erg veel van die k*tzooi scheldende mensen die genieten van k*tquatsch.

Hoi,, Mijn verhaal is een beetje op een andere manier geschreven dan de meeste boeken, merk ik. Ik schrijf meer op wat ik om me heen meemaak, hoor en voel. Ik probeer in mijn verhaal juist de lezer te laten merken dat er een heel ander persoon achter de stoere buitenkant zit. En ik zit trouwens zelf op havo en scheld zelf eigenlijk niet zo gek veel ;) Maar dankje voor de tip, Mirandala, ik zal de woorden meer samen vatten waar dat kan! Groetjes, -

PS, Yrret, je bent achter mijn geheim gekomen! Ik ben inderdaad een hamster! Wel een genetisch gemanipuleerde hamster, waardoor ik kwaliteiten bezit die enkele mensen ook hebben, zoals een verhaal schrijven.

Hebben ze vergeten de hamster een naam te geven of heet hij gewoon hamster? Je kunt niets steeds schrijven dat iemand vloekt. Dan zul je toch krachttaal moeten gebruiken. Niet te vaak, want dat gaat irriteren.

Ik denk dat om een personage neer te zetten je het beste scheldwoorden kunt kiezen die niets met ziektes te maken hebben en ook geen godslastering. Ha leuk woord, dat. Ik bedoel dus geen kanker, Jezus, gvd (ik ben geen praktiserend christen maar ik merk nu dat ik dat al niet eens graag uitschrijf, vandaar de afkorting). Zo beperk je het aantal zielen dat je raakt. Dus kut, klote, fucking zou ik wel gebruiken. Das wat ik zou doen, maar ja, jij bent niet mij.

Nou, nou... al die geslachtsdelen. Ik hou zelf heel veel van dieren: Zwijn, teef, olifant

Toon Kortooms had er een leuke strategie voor: "nondeju" en "gadsamme" gaf hij letterlijk weer, als hij voor zijn dialoog een zwaardere vloek "nodig had" dan was het "een woord van enkele kilo's zwaar" of "hij vloekte met God ervoor". Overigens weet ik dat een aantal geloofsrichtingen (o.a. Jehovah's Getuigen en sommige protestantse kerkgenootschappen) even grote bezwaren hebben tegen "kut" als tegen gvd. Ik heb zelfs een keer een uitleg daarover gelezen maar weet even niet meer hoe of wat.

JG lezen geen, zoals zij dat noemen: 'wereldse' boeken, Emyeye. 'Een woord van enkele kilo's zwaar' vind ik trouwens een originele oplossing.

In Suske en Wiskes riep Lambiek vaak 'Miljaar!' Ik gebruikte dat woord als kind een keer, toen ik erg boos was. Bij ons thuis is dat nog steeds een grap (ten koste van mij, natuurlijk) ;)

Ik ben het eens met Mirandala. Het is makkelijk om gewoon met grove scheldwoorden te gooien, maar het is veel subtieler om dit met een omweg te doen; laat de lezer de scheldwoorden bedenken. Waar het hier eigenlijk om gaat is: wat voor publiek wil je bereiken?...

Ik ben erg voor creatief vloeken. Mijn overgrootvader placht te zeggen "De duvel geve hem een stoel" of "Ons heer zal hem zo weer naar benee kiepen" Verder vind ik "Krijg de gratenkoorts" uit de Koningmaker-Koningbreker boeken erg leuk. Of "ben jij nu helemaal belaaitafeld". Waar die vandaan komt weet ik zo 123 niet maar die heb ik dan weer bij m'n oma vandaan, net als "Van de ratten besnuffeld" of zelfs "van de ratten bezeken"... Een echt goede vloek mag van mij altijd, zelfs buiten het boek ;) Edit: "Mijn overgrootvader kon zodanig met verwensingen strooien dat de ruwste bootwerker er wit van om de neus werd..." Is natuurlijk ook een manier om vloeken in je stukje te stoppen ;)

Je zou kunnen stellen dat wanneer je vloeken nodig hebt om te laten zien dat je karakter kwaad (of gefrustreerd) is, je smileys zou kunnen gebruiken om te laten zien dat hij blij is. Ik heb trouwens zelf geen problemen met de geeikte vloeken in een tekst hoor. Maar ik vind het weinig origineel. In 'de boekendief' van Marko Kusak noemen de twee hps elkaar 'Saumensch' hoewel het boek in het Engels is geschreven, speelt het verhaal in Duitsland. 'Saumensch' wordt niet vertaald. Het woord las niet als vloek, maar als liefkozend. Heel knap gedaan door de schrijver.

Sanne leuk dat creatieve vloeken. Bij ons in het dorp wordt nog vaak verteld over de bedrijfsleider van een plaatselijk bedrijf die een heel bijzondere vloek gebruikte en die ook heel snel zonder stotteren uit kon spreken "God zal die man op een eenzame weg een winkelhaak stompen dwars door zijn buik zo groot als morgen de hele dag dat je er met een kinderwagen doorheen rijdt"

Je zou kunnen stellen dat wanneer je vloeken nodig hebt om te laten zien dat je karakter kwaad (of gefrustreerd) is, je smileys zou kunnen gebruiken om te laten zien dat hij blij is.

Ik denk dat het gebruik van smileys in een boek 'not done' is. Een boek is nu eenmaal geen post op een forum.

Sanne volgens mij is "belatafeld" afgeleid van "belazerd" . "Belazerd" klinkt redelijk onschuldig maar komt op zijn beurt van "melaats" dus ik kan me voorstellen dat sommige mensen zich ook storen aan een uitdrukking als "belazerd", zoals veel mensen erg veel moeite hebben met het gebruik van andere ziektes als vloekwoord. Ik denk dan niet meteen aan "kanker" (sorry ik noem het toch maar even om mijn inbreng helder te houden) maar bijvoorbeeld ook aan "tering" (een ziekte die nauwelijks meer voorkomt) en "klere-" (van "cholera") . Iets minder beladen is "sodemieter" Het grappige is dat je bij mij in de omgeving even vaak "sodemieter op" hoort als "flikker op" en dat maar weinig mensen zich realiseren dat beide dezelfde betekenis hebben.

Je zou kunnen stellen dat wanneer je vloeken nodig hebt om te laten zien dat je karakter kwaad (of gefrustreerd) is, je smileys zou kunnen gebruiken om te laten zien dat hij blij is.

Ik denk dat het gebruik van smileys in een boek 'not done' is. Een boek is nu eenmaal geen post op een forum.

Ik ben mijzelf de smileys aan het afleren, ik gebruik ze teveel. Soms zelfs in zakelijke email zonder dat ik het door heb. Zo kunnen ook smileys een vloek zijn...

Dat heb je goed gezien,de Anomalie. Het zou heel raar staan in een boek, die smileys. Het gevoel moet beschreven en uitgebeeld in letters. Daarom is een vloek (en dan bedoel ik niet die mooie zelfbedachte van de posters hierboven) ook een soort smiley, de boze smiley.

Je zou kunnen stellen dat wanneer je vloeken nodig hebt om te laten zien dat je karakter kwaad (of gefrustreerd) is, je smileys zou kunnen gebruiken om te laten zien dat hij blij is.

Ik denk dat het gebruik van smileys in een boek 'not done' is. Een boek is nu eenmaal geen post op een forum.

Ik ben mijzelf de smileys aan het afleren, ik gebruik ze teveel. Soms zelfs in zakelijke email zonder dat ik het door heb. Zo kunnen ook smileys een vloek zijn...

Dat is een hele interessante, hoewel off-topic discussie. Er bestaat namelijk ook een -meerdere - zgn. 'literaire' smiley. Het zijn vastgelegde tekens die aangeven hoe een tekst moet worden gelezen, bijvoorbeeld dat de tekst sarcastisch, of ironisch is bedoeld.

Daarom is een vloek (en dan bedoel ik niet die mooie zelfbedachte van de posters hierboven) ook een soort smiley, de boze smiley.

Dat vind ik een rake Mirandala. Sla ik op en houd ik bij me! Laat me dan beschouwen De vloek als een creatieve krachtterm ter uitdrukking van groot ongenoegen Gescheld daarentegen, een ongeïnspireerd vertoon van onvermogen dat niemand past ...

Je zou kunnen stellen dat wanneer je vloeken nodig hebt om te laten zien dat je karakter kwaad (of gefrustreerd) is, je smileys zou kunnen gebruiken om te laten zien dat hij blij is.

Ik denk dat het gebruik van smileys in een boek 'not done' is. Een boek is nu eenmaal geen post op een forum.

Ik ben mijzelf de smileys aan het afleren, ik gebruik ze teveel. Soms zelfs in zakelijke email zonder dat ik het door heb. Zo kunnen ook smileys een vloek zijn...

Dat is een hele interessante, hoewel off-topic discussie. Er bestaat namelijk ook een -meerdere - zgn. 'literaire' smiley. Het zijn vastgelegde tekens die aangeven hoe een tekst moet worden gelezen, bijvoorbeeld dat de tekst sarcastisch, of ironisch is bedoeld.

Nieuw topic?

Je zou kunnen stellen dat wanneer je vloeken nodig hebt om te laten zien dat je karakter kwaad (of gefrustreerd) is, je smileys zou kunnen gebruiken om te laten zien dat hij blij is.

Ik denk dat het gebruik van smileys in een boek 'not done' is. Een boek is nu eenmaal geen post op een forum.

Ik ben mijzelf de smileys aan het afleren, ik gebruik ze teveel. Soms zelfs in zakelijke email zonder dat ik het door heb. Zo kunnen ook smileys een vloek zijn...

Dat is een hele interessante, hoewel off-topic discussie. Er bestaat namelijk ook een -meerdere - zgn. 'literaire' smiley. Het zijn vastgelegde tekens die aangeven hoe een tekst moet worden gelezen, bijvoorbeeld dat de tekst sarcastisch, of ironisch is bedoeld.

Nieuw topic?

Jep ;) Even researchen, komt er aan.

Ben zeer benieuwd

Klinkt gemakzuchtig: de lezer met 'formules' uitleggen hoe hij/zij een tekst moet lezen...

Originele scheldwoorden verzinnen vind ik echt een goede tip! Daar ga ik mee aan de slag. Dat kan nog eens lachen worden :D

Een leuke tip: http://uitgefoeterd.in1woord.nl/

Over het gebruik van scheldwoorden zijn elders op deze site tips van Gerard Reve te vinden: 9. Gebruik geen obscene of pornografische woorden Van oudsher werd erotiek niet als laag, gemeen, smerig of zondig beschouwd, maar als iets goddelijks. Pornografie geeft niets anders te kennen dan verachting voor seksualiteit. 10. Maak je nooit schuldig aan vuilschrijverij Overschrijd nooit de grenzen van wat zorgvuldig en betamelijk is en zorg ervoor nooit grof of stuitend te zijn. Schelden is zelden effectief. De lezer zal enkel met verbazing en schouderophalend het getier van de auteur ondergaan. Wil je iemand beledigen, dan kun je beter van alles insinueren. Je kunt bijvoorbeeld spreken over ‘niet nader te noemen handelingen’ waardoor iemand zijn functie bij het open jeugdwerk heeft moeten neerleggen. Niets wordt met name genoemd, maar iedereen begrijpt wat het is. Dit soort insinuerende zinspelingen zijn weliswaar moreel absoluut ontoelaatbaar, meent Reve, maar, voegt hij daar fijntjes aan toe, het schenkt de auteur die zich hiervan bedient een ‘niet geringe genoegdoening’ en je komt er meestal ongestraft mee weg.