Weergeven wat een ander personage denkt

Ha Linaaa. Nu ben ik niet zo'n officiële forum-hotemetoot, maar het is eigenlijk best netjes je eerst ergens voor te stellen voor je een vraag stelt waar je antwoord op verwacht. Een 'ik' weet nooit wat een ander denkt. Jij weet ook niet wat een ander denkt. Je kunt hooguit aflezen aan iemands gezicht of hij een bepaalde stemming heeft. Geërgerd, bijvoorbeeld.

Hallo Anaïd, Ik ben al helemaal niet bekend met de gang van zaken op fora, het was niet mijn bedoeling iemand voor het hoofd te stoten. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat je verwacht van het voorstellen van mijzelf. Maar hier een poging, mijn naam is Lina, ik kom uit Amsterdam. Ik heb voor het eerst een boek geschreven en loop vast met de verdieping van de karakters. Dus ben ik op zoek naar creatieve manieren om te vertellen hoe personages in elkaar steken. Aflezen aan iemand zijn gezicht wat hij ergens van vindt is een goede tip. Bedankt daarvoor!

Anaïd zegt het al; een "ik"-persoon weet nooit wat de ander denkt. Om je in de persoon van de ander te verplaatsen, zul je dus moeten uitgaan van wat hij/zij "laat zien". Een paar voorbeelden: Een zenuwachtig persoon kan constant aan zijn kettinkje frunniken. Of met zijn vingers op de tafel trommelen. Of met zijn pen spelen. Een kwaad persoon kan door het huis stampen, of zijn tas in een hoek gooien, of zijn woorden kortaf uitspreken. Een angstig persoon zal misschien heel zacht praten, zijn schouders ineengedoken, zijn blik op zijn voeten gericht. Wat voor kleren heeft iemand aan? En zegt dat iets over die persoon? Wat voor auto rijdt iemand? En zegt dát iets over die persoon? Stel jezelf vragen over je hoofdpersonen en pas de antwoorden toe op je tekst. De "ik"-persoon kan deze dingen wel zien. En jij, als schrijver, kan daar gebruik van maken. Kijk eens goed naar hoe mensen zijn, hoe ze reageren. Kijk naar mensen op straat, om je heen - hoe loopt iemand? Hoe doet iemand? Hoe praat iemand? Dat kun je ook van tv-series halen (vooral van reality-series, daarin zijn emoties vaak niet gespeeld en het levert leuke voorbeelden op).

Hey Ginny, Bedankt voor je reactie! Dat zijn goede tips waarmee ik vast aan de slag kan. Grtz Lina

Ginny The Great en Anaïd The Almighty hebben je reeds goede tips gegeven. Voor gedachten kun je alleen de alwetende verteller van stal halen, maar als dat in het boek niet kan of past kun je de hp mss wat laten afluisteren (een gesprek tussen twee anderen, een telefoongesprek). Ook kun je gedachten indirect naar voren laten komen ("Ik hoorde van Jan...etc," zei Marie tegen me.). Een aardige truc vind ik verder om een bepaalde karaktertrek of tic te beschrijven ("Is het je nooit opgevallen dat Kees altijd uitvoerig zijn neus snuit als hij jokt?") en dat later toe te passen. De lezer zal zich dan herinneren dat Kees (vermoedelijk) loog. Suc7.

Hey Leonardo, Wat een inventieve manieren om zo gedachten weer te geven. Ik ben er blij mee! Bedankt!

Hoi Linaaa, Inderdaad, als ik-persoon kun je alleen maar gissen naar wat iemand denkt. Als je een boek schrijft waarin het (vaak) van belang is wat andere personages buiten je hp precies denken, dan is het misschien verstandiger om vanuit de alwetende verteller te schrijven, of vanuit de 3e persoon (hij/zij) met perspectiefwisselingen (kan trouwens ook vanuit de ik-persoon met perspectiefwisselingen) Als je alleen maar een enkele keer met enige zekerheid wil weten wat een ander personage denkt, dan kun je de tips in bovenstaande reacties gewoon opvolgen. Ik schrijf nu ook een roman in de ik-vorm en ik heb daarbij die weloverwogen keuze gemaakt. Daarbij kwam dus ook naar boven dat ik heb moeten accepteren dat ik nooit precies kan weten wat andere pers. denken. Als jij dat ook kunt accepteren, kun je lekker in de ik-vorm blijven schrijven. Succes!