Me of mij

Me en mij zijn in veel gevallen uitwisselbaar (niet altijd, bijvoorbeeld in een zin als: "Je moet het boek aan mij geven en niet aan Johan"). Mij heeft meer accent. Ik denk dat als je de regel hanteert: "me, tenzij mij beter is", dat je dan aardig goed zit.

Agreed. 'Me' is een doorzichtiger woord. Als het geen nadrukkelijke functie in de zin heeft, zou ik om die reden altijd 'me' verkiezen boven 'mij'. Tekstuele zaken die de aandacht trekken (wat 'mij' vaak een beetje doet) leiden namelijk af van de inhoud van je tekst. Dus persoonlijk gebruik ik 'mij' alleen maar wanneer het ofwel noodzakelijk is, ofwel echt een nadruk verdient.

De nadruk is voor mij inderdaad het verschil, vergelijk de volgende zinnen: 'Hans heeft me uitgenodigd' - objectieve, simpele mededeling. en: 'Hans heeft mij uitgenodigd' - ademt voor mijn gevoel een sfeer van 'Verrek, hij heeft mij uitgenodigd, en niet al die andere mensen die hij had kunnen vragen.' Zelfde voor je/jij, ze/zij en we/wij, overigens.

Mee eens met wat hierboven gezegd is. Staat hier ook kort uitgelegd http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/je-jij Het gaat over 'je' en 'jij' maar is ook toepasbaar op 'me' 'mij' etc.

Me mij mijn, je jij jou jouw Mee eens dat mij, jij de nadruk legt op. Ik gebruik dan dus ook alleen mij of jij als ik dat effect wil bereiken. Soms als ik in een tekst vaak het woordje me heb staan vervang ik er een door mij, voor de variatie. Ik wissel ook 'mijn' af met een alternatief, omdat ik vind dat mijn ook teveel de nadruk kan leggen. Tenslotte zeggen we hardop ook alleen maar 'mijn' voluit als we die nadruk willen leggen, tenminste, ik wel. Leg ik die nadruk niet in mijn spreken, dan zeg ik iets dat klinkt als 'mun'. Wat ik natuurlijk niet schrijvend gebruik. Dat is me opa kan natuurlijk niet Dat is mijn opa kan wel Dat is m'n opa verzacht de nadruk op 'mijn' een beetje, die gebruik ik dus af en toe. Ik zie je in plaats van jou op dezelfde manier. Je geeft minder nadruk dan jou. Zijn opa, z'n opa, is er nog zo een.

Ik gebruik mij als het de nadruk legt op mij, anders me.

Er zijn ook zinnen waar je me niet eens kan gebruiken, kijk maar: Waarom kies jij altijd mij? Waarom kies jij altijd me? Het klinkt dus gewoon niet. Tip: Lees het hardop voor. Dan weet je welke je moet gebruiken ;)