Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Me of mij

Ik vraag me of wat correct is mbt tot 'me' en 'mij' bijv; Ik vraag me af wat ik met haar lichaam zou doen. of Ik vraag mij af wat ik met haar lichaam zou doen. En ‘Ik ga me scheren en douchen … Wat gaan we zo doen dan?’ vraag ik of ‘Ik ga mij scheren en douchen … Wat gaan we zo doen dan?’ vraag ik Ik probeer nu een beetje af te wisselen maar vroeg mij eigenlijk af of hier regels over zijn of wat goed en fout is. Bij voorbaat dank!

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Me en mij zijn in veel gevallen uitwisselbaar (niet altijd, bijvoorbeeld in een zin als: "Je moet het boek aan mij geven en niet aan Johan"). Mij heeft meer accent. Ik denk dat als je de regel hanteert: "me, tenzij mij beter is", dat je dan aardig goed zit.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Agreed. 'Me' is een doorzichtiger woord. Als het geen nadrukkelijke functie in de zin heeft, zou ik om die reden altijd 'me' verkiezen boven 'mij'. Tekstuele zaken die de aandacht trekken (wat 'mij' vaak een beetje doet) leiden namelijk af van de inhoud van je tekst. Dus persoonlijk gebruik ik 'mij' alleen maar wanneer het ofwel noodzakelijk is, ofwel echt een nadruk verdient.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De nadruk is voor mij inderdaad het verschil, vergelijk de volgende zinnen: 'Hans heeft me uitgenodigd' - objectieve, simpele mededeling. en: 'Hans heeft mij uitgenodigd' - ademt voor mijn gevoel een sfeer van 'Verrek, hij heeft mij uitgenodigd, en niet al die andere mensen die hij had kunnen vragen.' Zelfde voor je/jij, ze/zij en we/wij, overigens.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Me mij mijn, je jij jou jouw Mee eens dat mij, jij de nadruk legt op. Ik gebruik dan dus ook alleen mij of jij als ik dat effect wil bereiken. Soms als ik in een tekst vaak het woordje me heb staan vervang ik er een door mij, voor de variatie. Ik wissel ook 'mijn' af met een alternatief, omdat ik vind dat mijn ook teveel de nadruk kan leggen. Tenslotte zeggen we hardop ook alleen maar 'mijn' voluit als we die nadruk willen leggen, tenminste, ik wel. Leg ik die nadruk niet in mijn spreken, dan zeg ik iets dat klinkt als 'mun'. Wat ik natuurlijk niet schrijvend gebruik. Dat is me opa kan natuurlijk niet Dat is mijn opa kan wel Dat is m'n opa verzacht de nadruk op 'mijn' een beetje, die gebruik ik dus af en toe. Ik zie je in plaats van jou op dezelfde manier. Je geeft minder nadruk dan jou. Zijn opa, z'n opa, is er nog zo een.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er zijn ook zinnen waar je me niet eens kan gebruiken, kijk maar: Waarom kies jij altijd mij? Waarom kies jij altijd me? Het klinkt dus gewoon niet. Tip: Lees het hardop voor. Dan weet je welke je moet gebruiken ;)