Start van uw boek/verhaal?

Beste Fantasy, Ik ben op deze manier begonnen: http://www.schrijvenonline.org/forum/105830 Een korte omschrijving van de omgeving en daarna meteen een stuk met actie.

Een mooi verhaal Richard van T. en ik denk dat ik ook zo ga beginnen. Mijn verhaal begint nu vrij plotseling, terwijl ik een rustige inleiding persoonlijk mooier vind.

Ik ben juist pats boem hup begonnen. Mensen haten het of mensen vinden het leuk. Ik houd wel van dat soort risico's. Waarschijnlijk zou jij het op een andere manier doen dan ik. :) http://www.schrijvenonline.org/forum/110872?page=…

Ligt ook een beetje aan het genre. Als je een spannend boek of een boek met veel actie schrijft en je wilt mensen direct in het verhaal trekken, dan kun je ervoor kiezen met een actiescène te beginnen. Benodigde beschrijvingen kunnen dan altijd later nog terugkomen.

Ik begin mijn kortverhalen het liefst met een zin die de lezer meteen pakt, het liefst schokt. Nu is dit natuurlijk bij een verhaal van (in mijn geval) maximaal 2000 woorden heel anders dan bij een ms. Je hebt immers maar een beperkte woordhoeveelheid om je verhaal in te vertellen. Mijn kortverhaal Zondag valt de hemel begint bijvoorbeeld met een man die 's avonds onderweg is naar huis - naar zijn dochter - en dan een auto-ongeluk krijgt. Alleen dit laatste wordt meteen duidelijk, de rest van de informatie is verspreid over het verhaal: http://www.writenow.nu/archief/write-now-2011/ein… Het verhaal dat ik komend jaar naar Write Now! ga sturen begint met een hopelijk lekker meeslepende zin die een deel van de clou van het verhaal bevat (maar dat weet je pas als je het hele verhaal gelezen hebt). Ik ben er nog niet over uit of ik die hier wel zo open en bloot neer wil zetten. In wat aanzetten-tot-langere-verhalen heb ik nog steeds de neiging iets soortgelijks te doen, maar het kan ook mooi zijn om het juist rustig op te bouwen. Het liefst begin ik met iets opmerkelijks of ongewoons dat door mijn personage opgemerkt wordt, of een dialoog. Meestal iets lekker absurds. Ik heb een hekel aan ontwakende personages of een verhaal dat begint met het weer of een beschrijving van de omgeving als het geen nut heeft voor het verdere verhaal - of als het nut ervan niet meteen duidelijk wordt. Verder is de opmerking van kiksgreggel een heel belangrijke: de beste opening voor een bepaald verhaal hangt niet alleen af van de lengte ervan, maar ook van het genre. Edit: Ik zou het bijna vergeten, maar ik heb ook een ontzettende hekel aan infodumpen. Het leest - zeker in het begin van een verhaal - heel irritant als een schrijver me (na amper twintig regels gelezen te hebben) gaat uitleggen hoe een personage eruit ziet, hoe oud hij/zij is, hoe de wereld in elkaar zit, hoe vaak er in de afgelopen tien jaar oorlog is geweest etc.. Je snapt wel wat ik bedoel. :)

Ik begin mijn kortverhalen het liefst met een zin die de lezer meteen pakt, het liefst schokt. Nu is dit natuurlijk bij een verhaal van (in mijn geval) maximaal 2000 woorden heel anders dan bij een ms. Je hebt immers maar een beperkte woordhoeveelheid om je verhaal in te vertellen. Mijn kortverhaal Zondag valt de hemel begint bijvoorbeeld met een man die 's avonds onderweg is naar huis - naar zijn dochter - en dan een auto-ongeluk krijgt. Alleen dit laatste wordt meteen duidelijk, de rest van de informatie is verspreid over het verhaal: http://www.writenow.nu/archief/write-now-2011/ein…

Dat vind ik inderdaad een goed begin. Het spoorde me echt aan om verder te gaan lezen ;)

Bedankt voor het compliment Fantasy'. :) Succes trouwens met je eigen verhaal (en dan dus vooral het vinden van een geschikt begin).

Is dit niet een rare vraag als je bezig bent met je derde boek? Zijn de eerste twee uitgegeven?

Ik begin bij voorkeur met een handeling die vragen oproept. Later weef ik de info mondjesmaat in.

Is dit niet een rare vraag als je bezig bent met je derde boek? Zijn de eerste twee uitgegeven?

De eerste vond ik zelf niet goed genoeg, en ik vond niet dat ik die moest verbeteren. De tweede is, helaas, afgewezen. Volgens de uitgeverij liepen een aantal stukken niet lekker en een aantal te snel. Ook rafelde ik het einde af. In beide boeken vond ik het begin ook niet echt daverend.

Misschien zou het een idee zijn, als je er zelf niet helemaal uitkomt, je beginstuk te plaatsten op het proeflezen draadje? Zie: http://www.schrijvenonline.org/forums/alleen-voor… Lees eerst wel even de regels, t.a.v. het proeflezen, voordat je iets plaatst. succes met schrijven Fantasy.

Iedereen zegt dat de eerste regels van een verhaal, O Zo Belangrijk Zijn. Gelijk de lezer vastgrijpen. Maar dat is niet waarom de lezer jouw boek gepakt heeft in eerste instantie! Hij heeft als twééde, de omschrijving gelezen op de achterkant van jouw boek. Dát tezamen met de intrigerende voorzijde ,wat hem in de éérste plaats gelokt heeft, doet hem besluiten om jouw boek mee te nemen! Slechts zeer weinigen lezen het eerste deel van het verhaal voordat ze tot aankoop overgaan. Alles is gebaseerd op uiterlijk vertoon in deze wereld. Rimpeloos gezicht, perfekte witte tanden! Boeken zijn niet anders. Uiterlijk is 90 % van de verkoop! Het maakt dan niet uit of je verhaal langzaam opstart. Jouw boek is verkocht! Bobcat.

Je hebt deels gelijk Bobcat. Bovenstaande geldt inderdaad voor boeken (hoewel deze in een boekenwinkel/bibliotheek vaak op een rij in een kast staan en het dus in de eerste plaats van een aansprekekende titel moeten hebben). Voor manuscripten en korte verhalen geldt dat echter niet. Als je een ms opstuurt naar een uitgeverij dan wordt gekeken naar je begleidende brief en synopsis en vervolgens naar het verhaal. In dat geval zijn de "eerste handelingen" wel van belang, maar geven ze niet de doorslag. Een uitgever zal altijd een stukje willen lezen en een sterk begin vergroot je kansen echt wel enorm. Ik weet niet precies hoe een redacteur van een uitgeverij (nou ja, ga ervan uit dat de stagair het doet) een ms leest, maar ik weet wel dat ze naar de eerste regels kijken. Je zal toch eerst een ms uitgegeven moeten krijgen om jouw verhaal op te laten gaan. :) Bij kortverhalen geldt bovenstaande vanzelfsprekend niet omdat er (meestal) geen kaft en omschrijving is. Bovendien heb je zo weinig ruimte dat een begin dat je "vastgrijpt", meezuigt en intrigeert best belangrijk is. Wil niet zeggen dat het perse moet. Niets moet. Zeker niet bij schrijven. Het is juist leuk als iemand van de gebaande paden afwijkt. Overigens lees ik zelf wel altijd een deel van het verhaal (zeker de eerste pagina) voordat ik een boek koop. Zal wel een schrijverstic zijn.

Scarlet beste mede schrijfster, je staat in de bibliotheek, een hele rij boeken staat voor je bevallige neus op een schap, de rugzijden naar je toe. Wat valt je op? Dikke boeken als eerste! Logisch, Daar past meer tekst op. En als dan die tekst ook nog jouw belangstelling opwekt, dan pak je dat boek. De kaft trekt opnieuw je aandacht, je leest de achterzijde. Kan ik duidelijker zijn? Bobcat.

Mooi, dan zijn we het eens. Wat boeken betreft. Natuurlijk kijk ik het eerste naar de dikke pillen. Daar past immers meer tekst/verhaal ín. :D Maar serieus: ik ga alle boeken langs en lees eerst de titels. Als die me aanspreekt pak ik het boek op. Ik let daarbij niet op de dikte van een boek. De voorkant zie ik meestal aanvankelijk niet eens. Het beïnvloed mijn oordeel geenszins. Er zijn heel mooie boeken met een superlelijke kaft en andersom. Maar je hebt gelijk: sommigen kijken vooral naar wat er op de kaft staat.

Als er op jouw rugzijde staat : "Mijn kat Mientje en ik , dan weet je dat: The day after the holocast, eerder opgepakt zal worden. Bobcat.

De eerste zin is geen verkoop / meeneemargument. De eerste zin zet de toon van het verhaal, voor de schrijver en voor de lezer. Allerheiligen was de mooiste nacht van het jaar, en uitgerekend die nacht koos Dav uit om mijn kantoor binnen te lopen. Het was de mooiste nacht in driehonderd jaar, vond Dav terwijl ze op zoek ging naar een kroeg of bar. Ze had honger. Dit was vast de mooiste nacht in driehonderd jaar, mijmerde Dav terwijl ze ademloos staarde ze naar de diamanten in de ring om haar vinger. Dus dit was de mooiste nacht in driehonderd jaar, dacht Dav kwaad.

Maar je hebt gelijk: sommigen kijken vooral naar wat er op de kaft staat.

Daar heb je gelijk in. Mijn zoon weigerde ooit een boek voor school te lezen omdat de kaft hem niet aanstond. Ik persoonlijk denk dat de kaft op sommigen mensen dus wel een (lichte) indruk maakt. De achterkant is ook belangrijk natuurlijk. Ik zelf lees ook altijd het eerste stuk van een boek, omdat ik ook de schrijfstijl belangrijk vind. Een boek met een schrijfstijl die mij niet aan staat lees ik niet.

Als de kaft mij op het eerste zicht aanstaat, lees ik toch altijd eerst de eerste en laatste regel (of aantal regels) van het boek voor ik het aanschaf. Ik zal mijn oordeel veel eerder daar op baseren dan op de flaptekst, want dat is toch maar reclame. Misschien ben ik een uitzondering, maar ik zou het belang van een goed begin toch niet onderschatten. Als je eerste hoofdstuk mij niet aanspreekt, gaat het boek terug de kast in, of terug naar de bibliotheek. Een voorbeeld van een openingszin waarna ik zei "dat boek moét ik hebben": "Wanneer iemand sterft, maakt geen mens zich druk om het verdriet van zijn meubels!" (uit Ketala van Fatou Diome, helaas nog geen tijd gehad om het hele boek te lezen) Een zin die meteen de toon zet, die er meteen uitspringt, die zegt "dit verhaal is geen dertien in een dozijn", die nieuwsgierig maakt. Begin je daarentegen met een ellenlange beschrijving van de omgeving of van het weer, dan zal ik je boek waarschijnlijk niet kopen, tenzij ook daar iets bijzonders uit blijkt (bijvoorbeeld dat het vissen regent). Mijn eigen ms begint met een proloog vanuit het standpunt van een personage dat pas tegen het einde in het eigenlijke verhaal opduikt, waarin dingen gebeuren die de lezer pas na een paar hoofdstukken zal kunnen plaatsen. Uit dat stuk blijkt ook meteen dat er bovennatuuurlijke dingen aan de hand zijn, terwijl dat in het verhaal dat begint bij hoofdstuk 1 maar geleidelijk aan duidelijk zal worden. Kwestie van meteen actie te hebben, en geen twijfel te laten bestaan over genre. (op basis van de eerste hoofdstukken zou de lezer kunnen denken dat het over young adult chicklit gaat ipv over science fantasy) http://www.schrijvenonline.org/forum/107203 Maar zoals al gezegd, het hangt van het verhaal dat je wil vertellen af.

Ook ik lees - na de flaptekst - de eerste bladzijde van een boek voor ik beslis verder te lezen. Eén tip: begin je verhaal midden in de actie (maar houd het wel duidelijk). Niemand wil 'the stuff before the story starts' lezen. Voorbeeld; stel dat jouw personage flauwvalt in de supermarkt en daar 'opgeraapt' wordt door een knappe winkelbediende. Begin dan met het flauwvallen, niet met het personage dat naar de supermarkt rijdt. Het is misschien een erg eenvoudige voorstelling, maar je snapt 'm vast wel :)

Fienn, mijn verhalen beginnen meestal met de actie, en ik heb op Proeflezen ondervonden dat niet iedereen dat waardeert, dus ik zou voorzichtig zijn met die tip. Het ligt ook aan je doelgroep, denk ik. :)

Dat is zo, Spirit! Het gaat niet voor iedereen op. Ik vind het zelf wel erg prettig als je niet eerst tig van beschrijvingen moet doorworstelen, maar ook dat is persoonlijke smaak. Waar staan jouw stukjes bij Proeflezen juist? Ik zag dat je YA schreef en ben wel geïnteresseerd om iets te lezen!

Ik vind dat zelf ook prettig lezen. Een boek/verhaal moet de lezer naar mijn mening meteen vastpakken, om hem (haar) vervolgens niet meer los te laten. Dit zijn twee stukjes uit mijn manu, die inmiddels gepolijst zijn. 1 2

Meestal begin ik ook met een actie. Zoals Fienn het beschrijft is ook mijn stijl. Proeflezers zijn het daar inderdaad niet vaak mee eens (meestal nooit) en vinden een inleiding logischer. Ik ben benieuwd hoe anderen erover denken.

Ik vind wel dat je met een conflict of bepaalde spanning moet beginnen. Dat hoeft niet per se een actiescène te zijn.

Weten jullie wat ik een slecht begin vind? Twilight. Daar wordt een zogenaamd spannende scene gekopieerd die pas vierhonderd pagina's (uit m'n hoofd, Engelse versie) later terugkomt. Dat is naar mijn mening gewoon luiheid.

Dank, ik ga eens kijken, Spirit! Zoals je zegt, Via! Actie kan heel ruim opgevat worden. Het kan ook een conflict o.i.d. zijn. Tja, ik vind een lange inleiding onnodig voor een boek. Het is geen informatieve tekst en lezers vinden het vaak leuker om stukje bij beetje informatie te ontdekken. Althans, dat is toch wat ik concludeer uit de schrijfclubavonden hier.

In mijn eerste versie van mijn manuscript viel de lezer gelijk in een vreemd gevecht, vol actie. Ik heb twee proeflezer het verhaal laten lezen. De ene vond het erg leuk dat je gelijk in het verhaal zat, de ander miste informatie over de wereld waar het verhaal zich in afspeelde (fantasy verhaal). Omdat ik zelf niet echt tevreden was over het eerste hoofdstuk, heb ik het later aangepast toen ik een inval kreeg: Een proloog. Dit is een korte brief geworden, van een onbekende aan een onbekende :P. Uit die brief werd duidelijk dat er iets vreselijks aan de gang was in die wereld. Waardoor de actie daarna, goed tot zijn recht kwam. Mijn proeflezers waren het er over eens dat het begin van het verhaal veel meer klopte op die manier. Nog belangrijker; ik was er zelf ook eindelijk tevreden over.

Weten jullie wat ik een slecht begin vind? Twilight. Daar wordt een zogenaamd spannende scene gekopieerd die pas vierhonderd pagina's (uit m'n hoofd, Engelse versie) later terugkomt. Dat is naar mijn mening gewoon luiheid.

Grappig. Ik heb die stukken niet als het begin van de twillight boeken gezien, maar als een teaser en als teaser vond ik het goed gedaan. Het zijn dikke boeken, het valt niet mee om daar een stuk uit te kiezen dat veel zegt over de kern van het boek, terwijl het toch niets verraad over de afloop.