Proefvoorlezen kleuters zinvol?

Natuurlijk heeft dat voorlezen zin. Als de kinderen dan al zitten te gapen, weet je zeker dat je niet op de goede weg bent. Maar het zegt inderdaad niet alles. Je zult er met gerichte vragen (bijvoorbeeld: ik vind zelf het verhaaltje saai, vinden julllie dat ook) de sociaal-wenselijke antwoorden uit moeten filteren en de kritiek overhouden. Verder moet je je realiseren dat je bij het voorlezen heel mooi kunt maipuleren. Je kunt vertragen en versnellen, stemmetjes doen en noem maar op. Dat is wat anders dan kaal van het papier een verhaal lezen dat je docente (en straks eventueel de uitgever) doet. Verder kan ik je zeggen dat ik ook docenten en mede-groepsleden heb gehad (naast al die docenten die me wel stimuleerden) die al mijn werk afkraakten. Zo erg zelfs dat ik het niet meer op durfde te sturen. Inmiddels schrijf ik aan mijn zoveelste boek (ik ben de tel kwijt, maar er zijn er al meer dan 15 aangekocht of gepubliceerd). Vertrouw dus ook op je eigen gevoel! En plaats bijvoorbeeld eens zo'n lang, saai, mager verhaal bij proeflezen, dan krijg je nog meer reacties. Welkom hier trouwens, klets maar lekker mee :nod:

Ik denk dat het wel zinvol is. Je moet weten wat je doelgroep leuk vindt. Dan kun je het het beste voorleggen aan je doelgroep (kinderen c.q. kleuters).

Proef(voor)lezen heeft zeker zin, al is het maar voor je zelfvertrouwen. Maar een uitgever wil originaliteit! Ik heb nooit een kleuter horen zeggen: goh wat origineel. Maar als je het goed aanpakt, en zoals ik in je post lees heb je dat ook gedaan, kun je er zeker veel van leren. Mag ik vragen welke cursus je doet?

@ allen: leuk dat jullie zo snel reageren, dank! @ Zjors: ik denk dat ik wel 'geluk' heb gehad met de voorlezers, een goede voorlezer maakt het verhaal een stuk aantrekkelijker. Ik heb wel expliciet aan de kinderen gevraagd (of laten vragen) of ze de verhaaltjes leuk of saai vonden, of ze niet te lang zijn of te moeilijk en hun reacties waren dus positief. Maar ... zie hieronder @ Carduelis: ja, dat denk ik ook, temeer omdat ik zelf weinig kinderen in mijn omgeving heb en het moeilijk inschatten vind wat kleuters leuk vinden. Maar ik moet zeggen dat ik de reacties soms ook moeilijk te peilen vind. De kleuters luisterden heel aandachtig, maar ze reageren niet veel tijdens het voorlezen. Dus wanneer weet je of ze het echt leuk vinden? @ Sjee: cursus Jeugdliteratuur bij de Schrijversvakschool in Amsterdam

Ik denk dat het moeilijk te peilen is tijdens het lezen, maar je merkt 't wel. Ze zullen niet zoveel zeggen, maar wellicht is dat ook goed! Dat betekent dat ze niet zijn afgeleid omdat het verhaal niet interessant was. Desnoods vraag je de juf of ze contact met je wil houden of ze het er later nog over hebben, of zoiets. Denk ik.

@ Carduelis: ja, ik denk dat je wel gelijk hebt dat het aandachtig luisteren een redelijk goede graadmeter is voor of ze het interessant vinden. Veel kinderen reageerden wel op de onomatopeeën, die gingen ze nazeggen, dat vond ik wel grappig. En ik hoorde van 'de juf' dat de kinderen later nog liepen te zingen (de hoofdpersoon zingt liedjes). Leek me ook een goed teken. Daarom vind ik het zo moeilijk te rijmen met het commentaar van mijn docent dat de verhaaltjes te lang en te saai zijn. Waar zou dat in zitten?

Hmm... in principe is het verhaal zo lang als het moet zijn. Weet je ook wélke liedjes ze zongen? Als je dat weet, kun je andere liedjes eruit halen, of zoiets.

Misschien ligt het ook aan de smaak van je juf. Haar smaak en idee is ook niet zaligmakend. Schrijft ze zelf prentenboeken? Het is slechts een van de reacties. Het lijkt nu net of je dat de allerbelangrijkste reactie vind.

Antigone, Ik denk dat het wel degelijk zin heeft om kleuters te proef voorlezen. Op die leeftijd hebben kinderen al een eigen smaak ontwikkeld, zo is mijn ervaring. Verder moet je eens opletten, wat de goede (lees: succesvolle) kinderboeken uitgeverijen zijn. Bijvoorbeeld zwijsen of lemniscaat.

Maar: de kleuters geven het boek niet uit! De mening van de schrijfdocent is niet zaligmakend, maar hij/zij weet over het algemeen wel hoe je bij een uitgeverij binnenkomt. Of wil je het in eigen beheer uitgeven?

@ Carduelis: ja, ik denk dat je wel gelijk hebt dat het aandachtig luisteren een redelijk goede graadmeter is voor of ze het interessant vinden. Veel kinderen reageerden wel op de onomatopeeën, die gingen ze nazeggen, dat vond ik wel grappig. En ik hoorde van 'de juf' dat de kinderen later nog liepen te zingen (de hoofdpersoon zingt liedjes). Leek me ook een goed teken. Daarom vind ik het zo moeilijk te rijmen met het commentaar van mijn docent dat de verhaaltjes te lang en te saai zijn. Waar zou dat in zitten?

Hoe lang zijn de verhaaltjes dan? (hoeveel woorden?) Ik wil er wel eens naar kijken, ik schrijf en heb een kleuter in huis. Je mag me contacten.

De goede uitgeverijen, weten over het algemeen heel goed wat goed verkopende boeken zijn. Als je naar de boeken van deze uitgeverijen kijkt, weet je een beetje wat je zelf moet schrijven wil je succesvol zijn, denk ik. Hoe je bij een uitgeverij binnenkomt weet ik niet, maar er zal ongetwijfeld een boek zijn met adressen. Misschien helpt het "Handboek voor schrijvers" van oa. Louis Stiller je verder.

Maar als ze bestaande boeken gaat kopiëren, zal ze ook niet gevraagd worden. Dus het is een tip, maar wees er voorzichtig mee.

Misschien ligt het ook aan de smaak van je juf. Haar smaak en idee is ook niet zaligmakend. Schrijft ze zelf prentenboeken? Het is slechts een van de reacties. Het lijkt nu net of je dat de allerbelangrijkste reactie vind.

De docent schrijft zelf niet maar is wel zeer deskundig op het gebied van beoordelen van jeugdliteratuur en kan - zo vermoed ik - wel inschatten wat kans maakt bij een uitgever. Ik hecht dus inderdaad waarde aan haar mening. Kleuters kijken natuurlijk niet naar de literaire kwaliteiten van het werk. Die vinden het gewoon 'leuk' wat ik schrijf. En dat was voor mij bij het proefvoorlezen de belangrijkste vraag: sluit het aan bij de belevingswereld van kleuters, is het niet te moeilijk, te lang en te saai? Pff, nu weet ik het nog steeds niet ;-)

Maar als ze bestaande boeken gaat kopiëren, zal ze ook niet gevraagd worden. Dus het is een tip, maar wees er voorzichtig mee.

Wie of wat bedoel je met 'ze' Carduelis? De uitgeverij, de schrijver of toch iets of iemand anders?

@ Four Seasans en Sjee: ik vond de reacties van de kinderen waardevol, maar inderdaad, zij geven het boek niet uit. Zou een uitgever zich iets aantrekken van de positieve reacties op het voorlezen? Of kijken die, net als mijn docent, met andere ogen. Ik vind dat wel van belang, want ik wil het niet in eigen beheer uitgeven. Ik ben inderdaad al aan het rondkijken wat de diverse uitgeverijen in hun fondsen hebben.

Antigone, ik denk dat je docent op andere dingen let dan de mensen die je je werk proef laat lezen en 'minder deskundig' zijn. Misschien is het bijvoorbeeld zo, dat je verhaal heel lekker wegleest, maar dat de techniek te wensen overlaat. Bovendien heeft een docent meer vergelijkingsmateriaal dan de meeste andere mensen. Maar als er een markt voor is, zou ik het kinderboek zeker niet opgeven. Msschien moet je je docente om vragen om meer duidelijkheid.

@ eef: Ze zijn rond de 550 woorden, zodat je ze binnen 5 minuten kunt voorlezen. Wat bij het proefvoorlezen duidelijk naar voren kwam is dat de gemiddelde kleuter twee, maximaal drie verhaaltjes tegelijk kan horen. Kinderen die veel voorgelezen worden kunnen langer luisteren. Is dat ook jouw ervaring? Dank je voor het aanbod er naar te kijken - dat vind ik heel sympathiek -, maar ik geloof dat ik op dit moment nog meer in de war zou raken van nieuwe reacties ;-)

Maar als ze bestaande boeken gaat kopiëren, zal ze ook niet gevraagd worden. Dus het is een tip, maar wees er voorzichtig mee.

Wees gerust, ik ga niets kopiëren :-) Ik ben wel veel vergelijkbare boeken aan het lezen en dat is heel zinvol, ook om in te schatten bij welke uitgeverij ik het beste zou passen.

Maar als ze bestaande boeken gaat kopiëren, zal ze ook niet gevraagd worden. Dus het is een tip, maar wees er voorzichtig mee.

Wie of wat bedoel je met 'ze' Carduelis? De uitgeverij, de schrijver of toch iets of iemand anders?

De schrijver. Maar goed, ze zegt zelf dat ze dat niet zal doen. :P

Antigone, ik denk dat je docent op andere dingen let dan de mensen die je je werk proef laat lezen en 'minder deskundig' zijn. Misschien is het bijvoorbeeld zo, dat je verhaal heel lekker wegleest, maar dat de techniek te wensen overlaat. Bovendien heeft een docent meer vergelijkingsmateriaal dan de meeste andere mensen. Maar als er een markt voor is, zou ik het kinderboek zeker niet opgeven. Msschien moet je je docente om vragen om meer duidelijkheid.

Ik denk dat je helemaal gelijk hebt, 4S (als ik je even zo af mag korten). En neen, ik geef zeker niet op. Ik schrijf 'gewoon' een vijfde concept waarin ik het commentaar van de docent en medecursisten verwerk en dan zie ik vanzelf of het boek er beter op wordt.

:!: :wink: En als er iets niet duidelijk is, gewoon vragen, he? Dat scheelt een hoop tijd en energie.

Ik kom hier even binnenvallen, omdat ik ook een kinder/prentenboekje wil laten maken. Uitgeverijen weten natuurlijk inderdaad wel wat goed loopt of niet, en tegelijkertijd willen ze juist iets nieuws, maar dat vind ik dus heel dubbel. Want boekjes over zindelijkheid bestaan er bijvoorbeeld al een heleboel van. Dat loopt dus schijnbaar, maar origineel is het al lang niet meer dus zal ik daar ook niet zo snel mee aankomen. Maar kom je met iets nieuws, dan weten uitgevers dan toch ook niet of het goed gaat lopen of niet? En als ik heel eerlijk ben, en ik kijk naar sommige kinder/peuterboeken, dan denk ik: waarom zou ik dat niet kunnen? Soms zie ik boekjes waar amper tekst in staat, bijvoorbeeld één zin op een hele pagina. Ik ben momenteel bezig met een klein verhaaltje in dichtvorm, net zoiets als de 'Bobbi'-serie. Maar wel over een onderwerp die ik zelf niet vaak tegenkom in boekenwinkels. Het zal mij benieuwen of ik nu met iets origineels aankom of met iets dat totaal niet blijkt te lopen. ;)

O, en om nog even op het onderwerp terug te komen: het lijkt me inderdaad zinvol het door kinderen te laten 'keuren'. Dat is immers de doelgroep. Ik heb mijn verhaal in dichtvorm ook voorgelezen en ze hebben aandachtig zitten luisteren. Zowel mijn oudste van bijna 7 als mijn jongste van 3. En dat is in mijn geval al heel wat...en dat zonder plaatjes. :)

Proefvoorlezen kleuters (alle kinderen) is zinvol. Je schrijft voor een doelgroep, als zij het niets vinden, voor wie schrijf je het dan? Het is wel belangrijk om rekening te houden met verschillende factoren. Soms ga je voorlezen in een klas en het is aan het einde van een dag, of Sinterklaas is net geweest of ze hebben net pauze gehad, noem maar op. Dan kan je verhaal nog zo geweldig zijn; als het om kinderen gaat moet je ook flexibel kunnen zijn en denken. Pas als je verschillende malen (je kan niet oordelen door 1 of 2x voorlezen) hebt voorgelezen, kan je een beeld gaan vormen wat wel of niet werkt. En het is inderdaad een combinatie van je publiek, de experts, maar vooral jezelf. Tijdens het voorlezen kijk en luister je naar je publiek, maar ook naar jezelf; loopt dit wel? o, dit klinkt vreemd, ik kan deze zin beter wat korter maken, een andere woord ipv... etc.

O, en om nog even op het onderwerp terug te komen: het lijkt me inderdaad zinvol het door kinderen te laten 'keuren'. Dat is immers de doelgroep. Ik heb mijn verhaal in dichtvorm ook voorgelezen en ze hebben aandachtig zitten luisteren. Zowel mijn oudste van bijna 7 als mijn jongste van 3. En dat is in mijn geval al heel wat...en dat zonder plaatjes. :)

Dat lijkt me inderdaad een groot compliment, dat ze 'zonder plaatjes' hun aandacht erbij konden houden. Ik blijf het een dilemma vinden: je zou zeggen dat als kinderen - je doelgroep - enthousiast zijn over wat je geschreven hebt, dat je dan je doel grotendeels hebt bereikt. Tegelijk hanteren uitgevers blijkbaar vaak heel andere criteria, en aangezien mijn doel óók is om uitgegeven te worden, zal ik daar rekening mee moeten houden. Maar ik ben wel tot de conclusie gekomen dat ik als uitgangspunt neem dat de kinderen voor wie ik schrijf het leuk moeten vinden. Succes met je verhaal! :-)

@LIL: helemaal mee eens - zie ook de reactie hierboven die ik net intypte voor ik jouw bericht zag