Ik denk dat het niveau en de verhaallijn voor kinderen eenvoudiger moeten zijn (ligt er ook aan welke leeftijd: pubers moeten volwassenenverhalen lezen voor de lijst, jonger nog niet). Ook moet je het taalgebruik niet te ingewikkeld maken, dan haakt men al snel af.

Hoi Anika, Ik had me al een beetje in verdiept. in de biep heb je hele goede leerzame boeken over kinderboeken schrijven. Ik ben de naam van de schrijver kwijt maar aan; "Hoe schijf ik een goed kinderboek, had ik erg veel." Succes met schrijven.

Niet al te volwassen thema's aansnijden. Als het over helden gaat, moet je ze ook helden laten zijn voor kinderen. Dat is leuker dan een verhaal waarin een bekend iemand ontgoocheld wordt als een fraudeur.

Zelf lees ik graag kinderboeken omdat die meestal niet zo 'langdradig' zijn als volwassenenboeken. Kinderen schijnen met hun fantasie meer in te kleuren dan volwassenen, dus voor hen kan soms een 'grijs kasteel met vier sierlijke hoektorens op een beboste heuvel' volstaan, terwijl volwassenen bijv. willen weten van wat voor stenen het is gebouwd oid. Beschrijvingen zouden minder uitgebreid kunnen en ook moet er niet teveel in worden gemijmerd, teruggeblikt of gefilosofeerd wat de snelheid uit het verhaal haalt. Humor vinden kinderen ook heel leuk. Dat is zo'n beetje wat ik weet, maar mijn verhalen zitten net weer op de grens van jong-volwassenen, dus ik probeer zelf om uit beide vaatjes te tappen. Verder kan ik je aanraden kinderboeken te lezen, bij voorkeur van Roald Dahl ;). Heb je die boeken niet, dan zijn er wellicht kinderboekenschrijvers die een klein fragment op hun website hebben staan? Heel veel succes gewenst!

Dat is een goed punt, Ajstinad! Ik had er niet aan gedacht, maar als kind heb je inderdaad heel veel fantasie, dus je kan ook veel directer (en compacter) zijn.

Hoi Redhed, ik probeer juist wel voor kinderen te schrijven en waar ik erg moeite mee heb is schrijven in kindertaal. De kinderen moeten denken en praten in hun eigen taal, sterker nog, eigenlijk moet hele hele boek in kindertaal geschreven worden. Dat gaat veel verder dan 'simpel taalgebruik'. Hoe precies weet ik ook niet, ik heb net van Zjors gehoord dat ik het weer niet goed heb in mijn verhaaltje voor Pica. :crybaby: Verder is het *erg* leuk om kinderonderwerpen te verzinnen. :)

A. Redhed misschien moet je het aan Zjors vragen die heeft vast wel wat goede tips en als ik mij niet vergis staan er op deze site ook al onderwerpen erover. Heb je die al eens nagelezen? Veel succes :)

Eigenlijk moet je je zodanig in een kind kunnen verplaatsen, dat je zelf weer kind wordt. Met zijn logica en in zijn ervarings- en gedachtewereld, maar dan weer met de correcte zinsbouw die je als volwassene hebt. Je kunt niet schrijven: 'Me moeder hep boos.' Het is niet alleen de ruime fantasie die kinderen hebben, ze hebben alle plaatjes nog niet ingevuld. Volwassenen vaak wel, die moet je dus weer een nieuw plaatje in de hersens geven. Vandaar de uitgebreidere beschrijvingen. Maar alle kinderen zijn niet gelijk, hoor. Ik heb als twaalfjarige eens een boek gelezen over Amundsen, de Zuidpoolontdekker. Daar was geen woordje fantasie bij. En toch enorm boeiend. En kinderen zijn ook gevoelig voor reële emotie. Zowel in het pijnlijke als in het hunoristische. Ze kunnen soms erg meeleven met de hoofdpersoon.

Redhed op http://www.blancoregel.org/Editie4/Wereldje.html staat een stuk, geschreven door onze bovenstebeste Zjors. Even zoeken op 'KINDERLITERATUUR' en je hebt t gevonden :)

Hoi Corry, Bedankt voor je uitnodiging. Ik had er inderdaad over gelezen en het leek me erg leuk (en leerzaam), maar ik ben bang dat het niet samengaat met mijn bezige-bijenleven. Eigenlijk lees ik al veel te weinig sinds ik schrijf en komt het veel te vaak voor dat ik zelfs niet aan bibliotheekboeken toekom (en ik heb nog zoveel boeken die ik wil lezen ;)).