Ik echt héél soms in de dialogen. ALs het op dat moment bij iemands praatstijl past, verder niet.

in dialogen gebruik ik ook wel eens afkortingen als 'm of d'r, kweenie e.d. Verder in een verhaal niet.

Weleen m'n in een citaat. Maar verder gebruik ik heel weinig afkortingen. 's ook weleens, maar dat is vrij zeldzaam.

Ik heb geleerd dat je m’n niet mag gebruiken met verhalen schrijven. Altijd mijn schrijven.

Daardoor probeer ik zo weinig mogelijk van dat soort afkortingen te gebruiken.
Alleen zo’n gebruik ik zelf nog wel eens.

Een afkorting? Ik doe dat alleen in een sms'je.

Een penvriendin van me kort bijna alles af. Haar brieven zijn steeds moeilijker te lezen.

Rosali

Ik gebruik wel m'n en zo'n en dergelijke in de dialogen. Klinkt heel natuurlijk. Anders wordt het allemaal wel erg keurig en onnatuurlijk. Maar natuurlijk, overdaad schaadt.

es moet volgens mij 'ns zijn, als je het gebruikt.
M'n gebruik ik wel af en toe.

alleen in dialogen, spreektaal dus. En dan nog zo min mogelijk maar wel als het de personages te pas komen zeg maar. Waar ik het ook wel heb gedaan is in de laatste redigeerronde als twee zinnen boven elkaar eindigden op mijn of begonnen met mijn. Dat vind ik zelf verwarrend want soms skip je dan een zin omdat je ogen naar de onderste mijn worden getrokken. Dus in zulke gevallen heb ik van de onderste m'n gemaakt ook als het niet in de dialoog was.

zo'n gebruik ik altijd anne. Ik zou niet weten wat ik anders moest gebruiken? zo een? Beh wat ouderwets. Nee op zo'n ben ik niet afgeschoten door de redacteur.

't ook heel af en toe in dialogen.

'r nooit gebruikt. wel d'r maar ook alleen in spreektaal. 'm idem

z'n heb ik dacht ik niet gebruikt.

Ik gebruik afkortingen heel af en toe om herhaling te voorkomen. In jouw verhaal is het 't tegenovergestelde (zie, hier gebruik ik eerst het en daarna 't): jij herhaalt gewoon je afkortingen! Dat zou ik dus zeker afraden:

- 't Is saai. Is het bij jullie niet saai?"
- "Je had 'r in de tang! Je kon haar alles maken!"

In deze zin vind ik het kunnen, mooier zelfs om af te korten:
- Wat zeurt 'ie nou?

In deze zin vind ik het totaal geen nut hebben om af te korten en ook niet mooi:
- M'n middageten heb ik laten staan, ik had geen honger, was veel te druk om 't op te eten.

Overigens schreef ik op mijn weblog wel veel afkortingen, maar daar kan het. In 'gewoon' proza is het afgeraden, alleen af en toe in citaten dus.

als je ie voor hij gebruikt moet je mbi een spatie gebruiken.

Dus "zegt ie nou?"

wat ik zelf gewoon niet mooi vind is dat je nu wat rare aanh tek achter elkaar krijgt. Bij een zin die je begint met 't zie je nu "'t staan. Dat vind ik lelijk.

en volgens mij, maar dat zou je moeten verifiëren als je haar afkort naar 'r gebruik je dacht ik alleen maar d'r. 'r bestaat denk ik niet.

Ik heb even de dikke van dale voor je erop nageslagen. het is inderdaad ie met een spatie ervoor. Is ook logisch want een apostrof geeft aan dat er een deel van het woord mist. Bij ie mis je niet een deel van het woord het is een heel ander woord dan hij. Dus geen apostrof.

Dus gaat ie, zegt ie volgens dvd
Verder zegt dvd inderdaad d'r
es en 'ns bestaan niet volgens dvd

Dus sla er de dikke eens op na.

Ik gebruik ook wel 'ie' als afkorting, maar ik ben nog onzeker hoe het officieel hoort. Net had ik al m'n ie-en aangepast, toen ik in een ander boek las: zegt-ie... Deed-ie maar wat...

Wat is nu juist? gewoon een spatie ertussen of toch maar een verbindingsstreepje met het voorgaande woordje? :?

En ik bedacht me laatst nog nav dit topic dat 'ie of -ie of ie niet zozeer een afkorting is van 'hij'. Het is een afkorting van 'die' daar waar het 'hij' vervangt. (volgens mij nooit bij vrouwen, verwijst altijd naar mannen)

Dus:

-Piet zegt poep. Wat zegt hij nou?
-Piet zegt poep. Wat zegt die nou?
-Piet zegt Poep. Wat zegt ie nou?

in mijn dikke van dalen bestaat ie wel hoor. Zonder iets ervoor gebruikt. Dus zoals ik het in de laatste zin schreef. Maar de weinige keren dat ik het in mijn boek heb gebruikt heeft de corrector er zegt-ie van gemaakt.

Ik vind dat afkortingen niet in een boek hoort.
Tenzij het echt bij de spreektaal van die persoon past.
Ik vind afkortingen niet fijn lezen.
Het hoort volgensmij meer bij msn en sms want daar wordt alles afgekort en dat is inderdaad zoals ik hier ook al las soms niet uit te komen.