Hallo allemaal,

Toen ik nog jong en onbezonnen ( :oops: ) was had ik voor geschiedenis eens mijn boeken niet meegenomen. Als grap kreeg ik van de leraar als strafwerk de opdracht om een verhaal te schrijven over de sokken van Napoleon. Enfin, dat verhaal heb ik al die jaren bewaard en ik ben het nu aan het redigeren. Ik vroeg me alleen af of ik dit ook maar enigzins serieus kan nemen? Heeft dit verhaal wel een genre? :lol:

Om een beetje een beeld te geven van de "sfeer" van het verhaal hieronder een fragment.
Het is niet de bedoeling om het fragment te gaan redigeren of wat dan ook, ik wil alleen antwoord op mijn vragen.

Napoleon was maar een klein mannetje – letterlijk dan. Daarom droeg hij ook kleine sokjes. Daar heeft hij het als jongen in ’t geheel niet makkelijk mee gehad. De kerstman kon bijvoorbeeld maar half zoveel cadeautjes in Napoleons sokjes doen als in die van zijn klasgenootjes. En dan die ellende die hij moest doorstaan om sokjes te kopen! Vaak vond hij pas als hij alle winkels had afgelopen -en zijn laatste paar sokjes dus echt versleten had- een paar mooie, glimmende, schone, witte sokjes. Dan huilde de kleine Napoleon traantjes van geluk.

Enfin, het verhaal gaat door hij een skeletje in met sokjes aan natuurlijk.