Imago

Dat lijkt me niet. Je bent toch behulpzaam?

Dat klopt, dat heb ik mijn moeder ook gezegd, maar zij vond dat mensen ook misschien zouden denken dat ik achter de rug van het verhaal van iemand anders om bekend wil worden.

Maar niemand gaat er toch achterkomen? Ik ben nu 25 en ik heb helemaal geen imago, met wie ik ook omga. Mijn vrienden en kenissen kennen me voor wie ik ben, en de rest van de wereld weet niet dat ik besta. Een imago is meer een ding voor als je beroemd wordt, lijkt me. En als je dan beroemd bent, dan wordt het als je geluk hebt een groot schandaal dat je contact hebt met een ex-gedetineerde en worden er nog eens 1000 kopieën van je boek verkocht. En je wordt hoe dan ook niet bekend met zíjn verhaal. Als jij hem helpt met het schrijven van zijn verhaal, dan komt zijn naam op de kaft van dat boek en jouw naam komt in het dankwoord (waar heel weinig bekendheid van zal komen). Als jij inspiratie put uit zíjn verhaal om jóuw verhaal te versterken, dan doe je wat alle schrijvers altijd doen met alle verhalen die ze van en over anderen horen. Als je erg veel inspiratie put uit zijn verhaal, dan is het misschien netjes om zijn naam in jouw dankwoord te zetten, en zo is iedereen lief en eerlijker tegen elkaar.

De politie heeft al toegegeven dat de jongen niets te maken had met het geval.

Als de jongen dit tegen jou zegt - dan zou ik dat verifiëren bij de politie. Als de politie dit tegen jou zegt - dan zou ik dat tegen mijn moeder zeggen. Als mijn moeder dan nog, neen zegt - toen ik 17 was - zou ik doen wat mijn moeder zegt.

Mijn vraag dus: zou het werken met een ex-gedetineerde invloed hebben op een toekomstig imago?

Ja.

Ik denk het niet. Meningen verschillen nu eenmaal. Ik heb ook wel eens naar mijn moeder geluisterd en dat is me niet goed bevallen.

Je moet altijd luisteren naar je moeder. Je hoeft niet altijd te doen wat je moeder zegt. Je moet niet altijd luisteren naar wat vreemden op internet zeggen, en al helemaal niet doen wat die zeggen. Beter leg je vraag voor aan een ander, aan een leraar of andere familie. Die kennen jou en die kun je de sitiatie beter uitleggen en (!) jij kent hen, waardoor je het antwoord tenminste op waarde kan schatten.

Ik ben zojuist langsgegaan bij mn Nederlands docente. Ze zij me dat ze alleen maar voordelen zag, dat er zoveel schrijvers zijn die het verhaal van iemand opschrijven, dat er zelfs schrijvers zijn die zichzelf laten opsluiten voor een verhaal. Ze hebben een film gemaakt over de jongen waarin werd aangetoond (ook bekend werd gemaakt door de politie) dat de jongen er niets mee te maken had.

Beste Meikiepeik, De informatie die je geeft is nogal summier. Iemand die jou benaderd heeft via facebook heeft 47 dagen onschuldig vastgezeten, de politie bevestigt dat, hij twijfelt of hij daarover een boek zal schrijven en jij wil de helpende hand bieden bij dat proces. Je vraag is of dat schadelijk zou kunnen zijn voor je imago. Ik zou me op de laatste plaats zorgen maken over je imago. Ik zou me eerder andere vragen stellen. Waarom denk jij dat je de aangewezen persoon bent om iemand te helpen bij het te boek stellen van zijn ervaringen? Is de kwaliteit van je eigen boek zo goed? Zijn de verkoopcijfers zo daverend? Ken je de verwachtingen van degene die jou benadert via facebook en die jij verder niet kent? Iemand die jouw boek gaat kopen, maar het dus nog niet gelezen heeft. Bovenstaande staat dus helemaal los van het onderwerp. Als je een boek over paarden had geschreven en iemand met een paard zou je op die manier hebben benaderd, zouden dat al de eerste vragen zijn die je je moet stellen. Bij jouw vraag gaat het over iemand die 47 dagen heeft vastgezeten. Hij blijkt onschuldig te zijn voor het misdrijf waarvan hij verdacht werd. Maar weet je voor de rest iets van zijn reputatie? Weet je ook maar iets van deze persoon? Weet je waarom hij in de schijnwerpers van justitie kwam? Mijn advies is: niet doen. Niet omwille van je imago, maar omwille van jezelf. Een (zakelijke) transactie, en dit is niet meer dan dat, ga je aan met iemand die je kent, of wiens reputatie je kent, en vertrouwt en iemand die jou kent, jouw reputatie kent en jou vertrouwt.

Dit zijn de eerste vragen die mij te binnen schieten. - Hij heeft vastgezeten voor iets wat hij niet gedaan heeft. Waarvoor zat hij dan vast? - Waren die 47 dagen de hele straf en heeft hij die dus uitgezeten en is achteraf bekend geworden dat hij onterecht vastzat of is hij in hoger beroep gegaan en vrijgesproken? Zo ja, waarom is hij vrijgesproken? Was het een vormfout? Of is er gewoon nieuw bewijsmateriaal boven water gekomen? - En waarom werd hij door de politie in eerste instantie als verdachte beschouwd? Misschien heeft hij een strafblad. Dat hoeft natuurlijk niet, maar blijkbaar was er voldoende bewijsmateriaal om hem in eerste instantie aan te klagen. Of was hij nog niet aangeklaagd en zat hij enkel in voorarrest? Er is een film over hem gemaakt, zeg je. Hebben we het dan over een speelfilm of een documentaire. Heb je de film gezien? Zoals Angus al zegt, ik zou me niet over mijn imago druk maken. Je bent een schrijver. Dat houdt in dat je research moet doen. Juist bij dit soort onderwerpen.

Er is een documentaire over hem gemaakt, op NPO. Hij is opgepakt omdat iemand zijn naam noemde, en hij stond in het dorp bekend als iemand die graag spullen verzamelde uit de tweede wereldoorlog, hij liep volgens de dorpelingen ook vaak rond in legerkleding. Na 47 dagen is hij vrijgelaten aan gebrek aan bewijs en zijn twee weken later de echte daders gepakt. Ik ga er nog even mijn hersenen over kraken, bedankt voor de reacties!

Dan lijkt het me geen probleem om met hem in zee te gaan. Doe wat je goed lijkt.

Iemand die spullen verzamelt uit WO II en graag in legerkleding rondloopt, zou inderdaad best normaal kunnen zijn.

Mensen die schrijven kunnen ook wel normaal zijn. Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen.